Του Κωνσταντίνου Θ. Λαμπρόπουλου, Ανώτερου Στρατηγικού Αναλυτή, Εταίρου του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας της Γενεύης.
Επειδή γίνεται πολλή συζήτηση στα social media, σε ό,τι αφορά τα Ελληνοτουρκικά, φτιάχνοντας ένα απλοϊκό δίπολο ενδοτισμού-πατριωτισμού, η απάντηση είναι η εξής:
Επιλογή μεταξύ θέσεων ενδοτισμού -εθνομηδενισμού – γενιτσαρισμού και θέσεων πατριωτισμού χωρίς πρακτικό αντίκρυσα, με έλλειψη γνώσης του διεθνούς και περιφερειακού περιβάλλοντος, για μένα δεν θα έπρεπε να υφίσταται στη χώρα που αντιμετωπίζει εκτεταμένη απειλή.
Αυτό όμως αντιμετωπίζει η χώρα:
Από τη μια πλευρά:
Ορισμένοι άθλιοι τύποι έμπλεοι συμπλεγμάτων και μειονεξίας φορείς ενδοτισμού και δουλοπρεπείς, οπαδοί της υποτέλειας
Και από την άλλη:
Ορισμένοι επιφανειακοί, χωρίς ουσιαστική γνώση των διακυβευμάτων, προσπαθούν μέσω της επίκλησης του πατριωτισμού να καλύψουν τη γύμνια τους στην θεωρητική, πρακτική και οργανωσιακή διαδικασία ανάλυσης των δεδομένων.
Άκρα και επιφάνεια στη χώρα σε όλα τα επίπεδα.
Ο Πατριωτισμός είναι ένας και βασίζεται στην άδολη αγάπη της Πατρίδας στην ιστορική αλήθεια και στην εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος με την στενή και την ευρεία έννοια.
Όσοι μιλούν δημόσια και εκφέρουν απόψεις, πρέπει να κατανοούν την ευθύνη που φέρουν.
Το να εκφέρονται επιφανειακές απόψεις ελαφρά τη καρδία, προς τέρψη του απλού κόσμου που επιζητεί να πιαστεί από κάπου, δεν προσφέρει καλή υπηρεσία εν τέλει, γιατί δημιουργεί ψευδαισθήσεις και αυταπάτες.
Ο καθείς εφ ω ετάχθη.
Περισσότερα άρθρα από τον Κωνσταντίνο Λαμπρόπουλο:
ΑΠΟΨΕΙΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
