Γράφει ο Ευάγγελος Π. Γαβρίλης , Υποστράτηγος ε.α. , Πτυχιούχος Παιδαγωγός (ΕΚΠΑ), Πτυχιούχος Συμβουλευτικής & Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΜSc)
Σήμερα ανακοινώθηκαν οι βαθμοί των Πανελλήνιων εξετάσεων. Ταυτόχρονα, με βάση το νέο Νομοσχέδιο της Υπουργού Παιδείας, αρχίζει ένας μακρύς διάλογος αντιπαραθέσεων για τα πρότυπα σχολεία, τα πειραματικά σχολεία, τις αξιολογήσεις των εκπαιδευτικών, τα μαθήματα της νέας ύλης και πλήθος σημαντικών/ασήμαντων νομολογιών, λες και σήμερα ανακαλύψαμε την Παιδαγωγική επιστήμη. Έγινε μόδα η λέξη: «πρότυπα» και ξεχάσαμε την αυθεντικότητα της σημειολογίας, πρωτότυπο, δηλαδή άνθρωπος.
Πρωτότυπο είναι αυτό που δημιουργήθηκε χωρίς να βασίζεται σε ορισμένο πρότυπο με συνέπεια να είναι τελείως διαφορετικό. Ως εννοιολογική δόμηση θεωρείται και η δημιουργία του ανθρώπου από τον Θεό. Αυθυπαρξία ζωής και γνώσης ο άνθρωπος, με την δυνατότητα μετάγνωσης, δημιούργησε τις κοινωνίες ανθρώπων. Ο άνθρωπος ,ως οντολογική έννοια, αναφέρεται στις άκτιστες ενέργειες του Θεού που αποτυπώνονται ως χαρίσματα και χαρισματικές δράσεις .
Επίκεντρο του κόσμου είναι ο άνθρωπος και όχι οι μεταγνωσιακές αντιλήψεις των ανθρώπων, που η θέση τους στην πολιτειακή βαθμίδα τους δίνει μεν την νομιμότητα όχι όμως την αξιακή εντολή, της κατεπίφαση πρωτοποριακής σχεδίασης εκπονημάτων παιδείας που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν στο παρελθόν.
Άραγε, γιατί να θέλουμε συνεχώς να βαπτιζουμε νέο κάτι που συνειδησιακά απέτυχε και μάλιστα να το κοσμούμε με καινούργιες λέξεις, λέξεις που στην ουσία αναπαλαιώνουν γνωσιακές αντιλήψεις του παρελθόντος; Γιατί δεν προσπαθούμε τις υπάρχουσες πεπαιδευτικές δομές, με ειλικρινή διάλογο από όλες τις πλευρές, να τις καλυτερεύσουμε;
Ίσως μια απάντηση να είναι η αλλοτρίωση του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος έχασε την καθάρια σκέψη. Η πνευματική έκπτωση, το εύκολο κέρδος, ο παγιοποιημένος υλισμός, η αθεΐα, ο άκρατος ευδαιμονισμός, νόθευσε την αρχέγονη υπόσταση του. Το άνω θρώσκω (άνθρωπος) προβάλλεται σε μια ουτοπιστική ευθεία που το τέλος της έχει μόνο το ατομικό κέρδος και όχι το κοινό καλό.
Ο Παπαδιαμάντης κάποτε έγραφε – Οι έμποροι των Εθνών – :
« Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου….».
