Θεωρητικά σήμερα 20 Αυγούστου λήγουν τα προγράμματα και τα μνημόνια. Η κρίση όμως που πλέον είναι κυρίως πολιτισμική και μετά οικονομική από αύριο 21 Αυγούστου δε θα τελειώσει, απλά …μπαίνει σε άλλο στάδιο
Ήταν στις αρχές του 2010 με την αρχή της πολυετής αυτής κρίσης όταν μια από τις παλιές «καραβάνες» της δημοσιογραφίας προβληματισμένη και σε βαθιά περισυλλογή γύρισε σε μια ομάδα νέων δημοσιογράφων και μας είπε: «Η κρίση που μόλις ξεκίνησε είναι πρώτα και κύρια πολιτισμική. Σίγουρα θα τσακιστούν εργατικά δικαιώματα, μισθοί, θα πέσει το εισόδημα. Το κυρίως πρόβλημα όμως θα είναι πολιτισμικό. Και το χειρότερο θα είναι όταν «τελειώσει» η κρίση αν θα υπάρχει κάτι που να μπορούμε να πιστέψουμε».
Δυστυχώς δεν ζει για να της πουν ότι επιβεβαιώθηκε. Θεωρητικά σήμερα 20 Αυγούστου λήγουν τα προγράμματα και τα μνημόνια και από αύριο 21 Αυγούστου η κρίση …μπαίνει σε άλλο στάδιο. Πραγματικά είναι δύσκολο να πει κανείς αν θα πρέπει σήμερα να χαιρόμαστε, να κλαίμε ή πρέπει να πέσουμε σε βαθιά περισυλλογή.
Σίγουρα οκτώ χρόνια μετά τίποτα δεν είναι το ίδιο και τα «τραύματα» είναι πολλά και μεγάλα. Η κοινωνία δεν είναι ίδια πια, το πολιτικό σκηνικό δεν είναι ίδιο, οι θεσμοί και οι δομές δεν είναι ίδιες, εμείς οι ίδιοι ο καθένας προσωπικά δεν είμαστε ίδιοι. Η κοινωνία αποσαθρώθηκε, ο κοινωνικός ιστός διαλύθηκε, πολιτικοί, Δικαιοσύνη, ΜΜΕ έχουν περιέλθει στην απόλυτη αναξιοπιστία. Ακόμα και οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα στελέχη τους που σαν θεσμός κατάφεραν να διατηρήσουν την αξιοπιστία τους στον κόσμο είναι βαριά «πληγωμένες».
Η 21η Αυγούστου θα ξημερώσει και δε θα διαφέρει από τις προηγούμενες.
Η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κόβει από παντού για να πιάσει τους «στόχους», τα νοικοκυριά θα παλεύουν για να επιβιώσουν ακόμα μια ημέρα, οι πολιτικοί θα επιμένουν να σκοτώνονται μεταξύ τους για να μας πείσουν ποιος είναι ο χειρότερος και εμείς όλοι θα συνεχίσουμε να φαγωνόμαστε μεταξύ μας στους δρόμους, στις παρέες, στα σπίτια μας και κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ψάχνοντας για «προδότες» και «πουλημένους».
Πάνω από όλα θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να επιβάλουμε τη δική μας μοναδική αλάνθαστη, δήθεν εμπεριστατωμένη συγκλονιστική άποψη που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης γιατί εμείς τα ξέρουμε όλα! Και όλοι μα όλοι θα ονειρεύονται να γίνει ένα θαύμα και να επιστρέψουμε στα χρόνια πριν την κρίση. Χωρίς να αλλάξουμε, χωρίς να πάμε μπροστά, χωρίς να δούμε πως θα διαμορφώσουμε μια άλλη κοινωνία και χώρα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μπορεί να πει ότι είναι αυτή που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια. Σίγουρα όμως δεν μπορεί να πει ότι έβγαλε τη χώρα και την κοινωνία από την κρίση. Και μάλλον με τον τρόπο που λειτουργεί και με τις δεσμεύσεις που έχει λάβει είναι δύσκολο έως απίθανο να το κάνει. Το ίδιο και ακόμα χειρότερα είναι και η αξιωματική αντιπολίτευση, ως πρωταίτιοι της κρίσης, ξέρουν ότι δε μπορούν να κάνουν τίποτε διαφορετικό.
Ούτε ο ανασχηματισμός που είναι ζήτημα χρόνου να ανακοινωθεί, ούτε οι εξαγγελίες και οι παροχές που ετοιμάζονται στην ΔΕΘ από την κυβέρνηση, ούτε οι μεγαλόστομες εκκλήσεις για «εκλογές τώρα» της αντιπολίτευσης για να ξαναπάρουν την χαμένη εξουσία δεν θα αλλάξουν τη ζωή στη χώρα.
Νομοτελειακά μόνο οι ίδιοι οι λαοί μπορούν να αλλάξουν. Αλλά πρέπει πρώτα να αποφασίσουν ότι και οι ίδιοι έχουν ευθύνη για τα λάθη που έχουν γίνει. Για τον τρόπο που σκέφτονται, που μιλάνε, που ακούνε, που δρουν, που επιλέγουν μέχρι και το πώς οδηγούν!
Όσο συνεχίζουν με την ίδια λογική η κρίση δε θα τελειώσει ούτε την 21η Αυγούστου ούτε ποτέ.
Γιατί πρώτα και κύρια η κρίση πλέον είναι πολιτισμική και μετά οικονομική.
