Γράφει ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος, Αντιστράτηγος ε.α., Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας»
Αυτό που κάποιοι στην Ελλάδα αδυνατούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν είναι ότι είμαστε ήδη σε ένα είδος πολέμου με την Τουρκία. Από το 1974 με ευθύνη της Άγκυρας οι ελληνοτουρκικές σχέσεις διέπονται από διαρκή μικρή ή μεγάλη ένταση και όταν κριθεί σκόπιμο από τουρκικής πλευράς αυτή η ένταση εξελίσσεται σε κρίση με την συνδυαστική χρησιμοποίηση όλων των μέσων συμπεριλαμβανομένων και των στρατιωτικών.
Η Τουρκία είναι μία αναμφίλεκτα αναθεωρητική δύναμη με ηγεμονικές φιλοδοξίες και η υψηλή στρατηγική της σχετικά με την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο παραμένει αναλλοίωτη εδώ και δεκαετίες είτε στην Άγκυρα βρίσκονται στην εξουσία οι «οι δυτικότροποι» και κοσμικοί κεμαλιστές είτε οι νέο – Οθωμανοί. Συνεχώς διευρύνει την ατζέντα των διεκδικήσεων τις οποίες μάλιστα εντατικοποιεί, όπως έχει κάνει τον τελευταίο χρόνο και με το θέμα της αποστρατικοποίησης των ελληνικών νησιών ενώ πλέον ανεβάζει τους τόνους και στο θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.
Χάθηκε δυστυχώς πολύτιμος χρόνος μέχρι αυτό να γίνει πλήρως αντιληπτό. Την 30η Σεπτεμβρίου 2016, μία μέρα μετά την για πρώτη φορά δημόσια και χωρίς περιστροφές αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης από τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, όπου έθεσε και θέμα συνόρων δημοσιεύσαμε άρθρο με τίτλο: «Ερντογάν. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους» προκειμένου να προβάλουμε την σημασία του τουρκικού αναθεωρητισμού και το ήταν πιθανό να ακολουθήσει.
Ο Ερντογάν βροντοφώναξε τότε με το γνωστό θυμωμένο του ύφος αυτά που για δεκαετίες σιγοψιθύριζε στην Τουρκία το κεμαλικό κατεστημένο. Δεν γνωρίζω αν τότε ξυπνήσαμε μιας και υποστηρίχθηκε από μέρος του πολιτικού κόσμου και από μεγάλο μέρος των ΜΜΕ ο γνωστός μύθος «της εσωτερικής κατανάλωσης».
Στα πλαίσια της στρατηγικής εξαναγκασμού λόγω του αναθεωρητισμού της μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα πολλές επιθετικές τουρκικές ενέργειες οι οποίες είναι γνωστές και δεν κρίνεται σκόπιμο να τις επαναλάβουμε. Αυτές τις ημέρες, σύσσωμη η Τουρκία, ερντογανικό καθεστώς, κοσμική αντιπολίτευση και ΜΜΕ, με ενορχηστρωτή τον Πρόεδρο της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιλέγει να οξύνει περαιτέρω την ρητορική μίσους που εξαπολύει το τελευταίο χρονικό διάστημα εμπλουτίζοντας την με ιταμές απειλές αλλά και ύβρεις προς ολόκληρο το ελληνικό έθνος. Η Τουρκία με αυτήν την ρητορική, έστω και αν δεν συνοδεύεται από μείζονες στρατιωτικές προκλήσεις, αποσκοπεί στην δημιουργία κλίματος έντασης και σύγκρουσης.
Τα «θα έλθουμε μία νύχτα» του Ερντογάν που κακώς κατά την άποψη μου έσπευσαν στην Ελλάδα κάποιοι να διερωτηθούν και να εξηγήσουν τι σημαίνει, ενώ ένα απλό «οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις σας περιμένουν» θα ήταν υπεραρκετό, συνιστούν ευθεία απειλή πολέμου. Συνιστούν καταφανή παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ άρθρο 2 παράγραφος 3 και 4 και άρθρο 33 παράγραφος 1 περί επίλυσης διαφορών με ειρηνικά μέσα και αποφυγής απειλής χρήσεως βίας.
Στον απόηχο των δηλώσεων αυτών ο Τούρκος Αντιπρόεδρος Φουράτ Οκτάι σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφων για το αν η Τουρκία προετοιμάζεται να κάνει επιχείρηση σύμφωνα με αυτά που είπε ο Ερντογάν αυτός έμμεσα άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο αυτό. Κοντά σε αυτούς και ο κυβερνητικός εταίρος Μπαχτσελί αλλά και σε πλειοδοσία και η κεμαλική αντιπολίτευση, όπως προαναφέραμε. Θα ήταν λάθος να χαρακτηρίσουμε απλά παραλήρημα τα όσα λέγονται στην Τουρκία. Εκτιμάται ότι η δημιουργία συγκρουσιακού κλίματος αποσκοπεί αφ’ ενός μεν στο να ενισχύσει το φρόνημα του τουρκικού λαού και αφ’ ετέρου να προκαλέσει ανησυχία στην Ελλάδα.
Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε όλο αυτό το κλίμα που δημιουργεί η Άγκυρα και που συνιστά στρατηγική επιλογή και ουδόλως είναι θέμα… εκνευρισμού. Απαιτείται εγρήγορση και ετοιμότητα για να ανταποκριθούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε όλα τα σενάρια τόσο σε διπλωματικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται αρραγές εθνικό μέτωπο. Οι Τούρκοι ενεργούν όταν δεν υφίστανται τα προαναφερθέντα.
Αντί επιλόγου θα λέγαμε ότι ελληνική κυβέρνηση πράττει σωστά με την διεθνοποίηση των πρωτοφανών αυτών δηλώσεων και ακόμα πιο σωστά που δεν υιοθετεί το ύφος του «κατσίμπασαλη» Ερντογάν. Θεωρούμε ότι παράλληλα θα πρέπει να καταστήσει για μία ακόμα φορά σαφές στους δυτικούς συμμάχους και εταίρους ότι η Τουρκία με αυτήν την πολεμική ατμόσφαιρα και πιθανόν με ότι τολμήσει, αν τελικά τολμήσει, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια και την σταθερότητα της περιοχής με ότι αυτό σημαίνει για την συνολική αρχιτεκτονική ασφαλείας. Τέλος, απαιτείται μία εκστρατεία ενημέρωσης της διεθνούς κοινότητας με όλα τα διατιθέμενα μέσα όπως ΜΜΕ, Τράπεζες Σκέψεως αλλά και Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Περισσότερα άρθρα από τον Κωνσταντίνο Λουκόπουλο:
ΑΠΟΨΕΙΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ
Πηγή: liberal.gr
