Του Νικόλαου Καταγά, Αντιστράτηγου ε.α.
Η ρητορική καθώς και η προκλητική θρασύτητα, τόσο του Τούρκου προέδρου, όσο και των περισσοτέρων αξιωματούχων της Τουρκικής κυβέρνησης, βαίνουν διαρκώς αυξανόμενες και, κατά πως φαίνεται, το φαινόμενο αυτό δεν θα έχει τελειωμό.
Αποκορύφωμα αυτής της απαράδεκτης συμπεριφοράς, είναι η ωμή πλέον απειλή, ότι δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν τους δούμε κάποιο βράδυ να έρχονται σιγά σιγά. Θα ήταν όμως δυνατόν να συμβεί αυτό και πιο συγκεκριμένα να μας προειδοποιούν, για το «τι και πότε προτίθενται να κάνουν»;
Είναι απορίας άξιο, το γιατί δεν μας είπαν και το «πώς», προκειμένου να μην χρειαστεί να διερευνήσουμε καθόλου την προετοιμαζόμενη επιχείρησή τους.
Ακούγεται λογικό αυτό, σε εκείνους που έχουν, έστω και μικρή γνώση, περί των στρατιωτικών επιχειρήσεων;
Για τις προθέσεις τους, όσον αφορά στο «τι», δεν δημιουργείται καμία έκπληξη, καθότι τούτο έχει διαφανεί εδώ και πολλά χρόνια και δεν επιδέχεται ουδεμίαν αμφιβολία.
Γιατί όμως ενδιαφέρονται να μας ενημερώσουν για το «πότε»? Θα έλθουν βράδυ, αυτοί που, λόγω δεισιδαιμονίας, μέχρι πρότινος φοβόντουσαν κατά την διάρκεια της νύχτας ακόμη και τον ίσκιο τους; Τόσο μεγάλη ιδέα έχουν για τις δυνατότητες των στρατευμάτων τους;
Έχω την εντύπωση ότι δεν σκέπτονται τόσο αλαζονικά και ότι κάτι άλλο έχουν κατά νου, προσπαθώντας να μας αποκοιμίσουν, προκειμένου να πετύχουν και τον επιδιωκόμενο αιφνιδιασμό στην, αναμφίβολα σχεδιασμένη πλέον, επιχείρησή τους, η οποία όλο και περισσότερο διαφαίνεται ως αναπόφευκτη. Ποιοι όμως νομίζει ο Ερντογάν ότι είναι οι Τούρκοι; Είναι βέβαιος ότι δεν έχει υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές τους;
Έχει πειστεί ότι θα τα «καταφέρουν», χωρίς να περνάει καν από το φτωχό μυαλό του, ότι η απόφασή του είναι δυνατόν να έχει στηριχθεί σε αβάσιμα και αίολα συμπεράσματα και το ρίσκο που θα αναλάβει, είναι πολύ πιθανόν να τον οδηγήσει σε αδιέξοδα μονοπάτια;
Μήπως ο πρόεδρός τους, στην προσπάθειά του να αποφύγει την ήττα στις επερχόμενες εκλογές της χώρας του, έχει διαστρεβλώσει το όλο θέμα, προσαρμόζοντάς το στα μέτρα του για να σώσει το τομάρι του, από την στιγμή που γνωρίζει τι του επιφυλάσσει η μοίρα του σε περίπτωση ήττας, αδιαφορώντας πλήρως για την τύχη του λαού του;
Μήπως τελικά όμως, η διαστρέβλωση της πραγματικότητας έχει καταστεί το αγαπημένο σπορ της χώρας του, όπως αποδεικνύεται και από την συστηματική προσπάθεια αλλοίωσης της ιστορίας, που προσπαθούν να πετύχουν, αδιακρίτως μεν αλλά ματαίως δε, κοροϊδεύοντας κάθε εγγράμματο άνθρωπο, μη πειθόμενο στο ότι, οι επιγραφές στους αρχαιολογικούς χώρους και στα αγάλματα της ΑΙΟΛΙΑΣ, της ΙΩΝΙΑΣ, της ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ κλπ,. οι οποίες καταδεικνύουν αναντίρρητα σε ποιους ανήκει ιστορικά ο χώρος αυτός, δεν είναι Ελληνικές, αλλά ότι είναι Ρωμαϊκές.
Προσπάθειες ατελέσφορες βέβαια, που τους αναγκάζουν να δαγκώνουν την γλώσσα τους όταν παίρνουν την απάντηση πως τα γράμματα «Γ, Λ, Π, Σ, Ψ » δεν υπάρχουν στην Λατινική γλώσσα.
Είναι επομένως αναμφισβήτητο το γεγονός ότι αυτοί ζουν σε έναν χώρο, ο οποίος ουδεμία συγγενική σχέση με την επονομαζόμενη Ανατολία έχει. Ζουν στον Χώρο, που όχι μόνο οι πέτρες αλλά και ο αέρας και η θάλασσα μυρίζουν και θυμίζουν μόνο Ελλάδα και τίποτε άλλο, σε ένα Χώρο δηλαδή που καρτερεί υπομονετικά την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του!
Επανερχόμαστε όμως στο θέμα μας, από το οποίο μας έβγαλε η αγανάχτηση για την παραχάραξη της ιστορίας και την διαστρέβλωση της πραγματικότητας, που συστηματικά επιχειρείται από την Τουρκία.
Είναι βέβαιον όμως ότι, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν παρασύρονται από τις Τουρκικές δηλώσεις και είναι έτοιμες να αντιδράσουν επιτυχώς, σε οτιδήποτε αποφασίσει να επιχειρήσει η Τουρκία, έχοντας για όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελληνικής επικράτειας τα δικά τους σχέδια, τα οποία καθιστούν τον αιφνιδιασμό τους, μάλλον Τουρκικό «όνειρο θερινής νυκτός» .
Βασική επιδίωξη της όποιας απόφασης λάβει η ηγεσία μας, εκτιμάται ότι θα πρέπει να περιέχει το στοιχείο του ΑΝΤΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΥ, ο οποίος θα κούμπωνε αποτελεσματικότατα, αν θα ήταν δυνατόν να «συνοδεύεται στον χορό», που μοιραία θα ακολουθήσει και από την απόφαση της Πατρίδας μας, να επεκτείνει τα ΕΧΥ, αφού προηγουμένως θα έχουν ολοκληρωθεί οι απαραίτητες διεργασίες (κλείσιμο κόλπων, χάραξη γραμμών βάσεως κ.λπ.), στο αναφαίρετο δικαίωμα των 12νμ, κάτι που πλέον φαίνεται να γίνεται όλο και περισσότερο απαιτητό αλλά και επιβαλλόμενο.
Ιδού η Ρόδος λοιπόν, ιδού και το πήδημα.
Μια Ελληνική παροιμία λέει « ΓΕΛΑΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΠΟΙΟΣ ΓΕΛΑΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ». Ο Ελληνικός Λαός έχει μάθει να γελάει τελευταίος, διότι ήταν πάντα συνετός και αγωνιζόταν για τα ΙΕΡΑ και τα ΟΣΙΑ της ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΟΥ.
