Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ — Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α. — π. τμ. πολιτικών επιστημών Παντείου
Εδώ και λίγο καιρό και κύρια από τον Σεπτέμβριο έως και σήμερα, παρατηρείται μία εμφανής αντιπαράθεση ”δυνάμεων”, μεταξύ των αυτοαποκαλούμενων αντεξουσιαστών και της Αστυνομίας, η οποία το τελευταίο ιδιαίτερα χρονικό διάστημα έχει ενταθεί, με συνέπεια την εξέλιξη ”μαχών εκ του συστάδην”, κυριαρχικά στο κέντρο της πρωτεύουσας ,αλλά ακόμη και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας κατά δεύτερο λόγο.
Το γεγονός βέβαια των ακροτήτων, βανδαλισμών και καταδρομικών επιθέσεων ”αντάρτικου πόλης”, κατά προσώπων και πραγμάτων … καλά κρατεί, εδώ και χρόνια, όταν κάθε Π/Σ/Κ , γιορτές και ”όπως τους κάπνιζε”, ”εθιμικά” βιώναμε party από ρίψεις μολότωφ στο κέντρο των Αθηνών, στο οποίο είχε δημιουργηθεί ένα ιδιότυπο status, ως ”Κράτος εν Κράτει”, με πεζοδρομιακές ομάδες περιφρούρησης που μετονομάστηκαν σε … συλλογικότητες, να παρελαύνουν ένοπλες , με ίδρυση … ΚΕΠ, με αυθαίρετες καταλήψεις Δημοσίων και ιδιωτικών οικημάτων, με έλεγχο face control και όλα αυτά και πολλά άλλα με την ανοχή, ή και σιωπή της επίσημης Πολιτείας.
Η Αστυνομία, ως Κρατικός θεσμός και υπηρεσία εφαρμογής του Νόμου στην πράξη είχε ”ευνουχιστεί”, όχι μόνο στο επεμβατικό επίπεδο, αλλά ακόμη και στο επίπεδο λήψης μέτρων για την γενικότερη προστασία και ασφάλεια των πολιτών στον τομέα της εγκληματικότητας [ το ..περίφημο κάντε ότι κοιμάστε].
Το τελευταίο χρονικό διάστημα η Αστυνομία προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί τόσο σε επιχειρησιακό, όσο και σε διοικητικό επίπεδο και προσπαθεί να ανταποκριθεί καλύτερα, ως εκ της ιδιότητάς της στις νόμιμες απαιτήσεις των καιρών και στο δίκαιο αίτημα των πολιτών για εμπέδωση μεγαλύτερου αισθήματος ασφάλειας προς τους πολίτες.
Οι σύγχρονες απαιτήσεις, όπως εκ των πραγμάτων έχουν διαμορφωθεί είναι και πολλές και δύσκολες.
- Εγκληματικότητα
- Ασυδοσία
- Μεταναστευτικό.
Οι παραβατικές ομάδες νιώθουν ότι πλέον έχει αλλάξει η ”ρότα” και πλέον προσπαθούν και αντιδρούν με την οργάνωση, τον εξοπλισμό και την εμφανή, η αφανή υποστήριξη μιας μερίδας προσώπων και φορέων, να μην απωλέσουν τα ”κεκτημένα” του χρόνου που προηγήθηκε και στον οποίο ”ανδρώθηκαν” σε οργάνωση και επιμελητεία.
Από την άλλη πλευρά η Αστυνομία , μετά την ”αγρανάπαυση”, την απραξία και την ”χειμερία νάρκη” βγαίνει από τον λήθαργο και προσπαθεί να οργανωθεί, διοικητικά, επιχειρησιακά, ψυχολογικά, λειτουργικά, πληροφοριακά, για να ανταπεξέλθει μέσα από τους κανόνες των Νόμων και του Συντάγματος, όπως αυτοί ορίζονται και καλείται να αντιμετωπίσει ένα ”δίπολο”, δηλαδή την αποδοκιμασία των ενεργειών και πράξεών της από μερίδα προσώπων και φορέων που πρόσκεινται στις ”συλλογικότητες” και αντιτίθενται ”έργω και λόγω” στους θεσμούς και στην προκείμενη περίπτωση στην Αστυνομία ως κατασταλτικής δύναμης και ως εκ τούτου εχθρικής, αλλά από την άλλη ”όψη του φεγγαριού” να ανταποκριθεί στην επιδοκιμασία της στάσης της από την μεγάλη πλειοψηφία της υγιούς κοινωνίας ,στην προσπάθεια εφαρμογής της νομιμότητας και στην βούληση των πολιτών πού επιθυμούν να λάβει ένα τέλος, ή να περιοριστεί δραστικά, η εν γένει ανεξέλεγκτη παραβατικότητα, αλλά αυτή η κατηγορία των πολιτών απλά δεν βγαίνει στον δρόμο…
Η προσπάθεια αυτή δεν είναι εύκολη και απαιτεί ψύχραιμη και υπεύθυνη στάση, μεγάλη προσοχή, σωστές ενέργειες και κινήσεις οι οποίες θα πρέπει να ανταποκρίνονται στο περί δικαίου αίσθημα και στην ισχυρή θέληση της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού , οποίος επιθυμεί τα αυτονόητα.
”Κάθε αρχή και δύσκολη”, όπως λέει και ο λαός μας.
