Η χειρότερη απώλεια σε έμψυχο δυναμικό στην ιστορία του Ελληνικού στρατού!

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΠΩΛΕΙΕΣ

Γράφει ο Ηλίας Αναγνωστάκης

 

Οι 40.000 Ελληνες αιχμαλωτοι στρατιωτες που αιχμαλωτιστηκαν απο τους Τουρκους κατα την υποχωρηση της Στρατιας Μικρας Ασιας το 1922 (στην ουσια 54.753- επεστρεψαν τμηματικα στην Ελλαδα 14.750 μεχρι το 1923 και λιγες δεκαδες μεχρι το ….1931(!)) ειναι περισσοτεροι απο το ΣΥΝΟΛΟ των νεκρων Ελληνων στρατιωτων σε ΟΛΟΥΣ τους πολεμους απο το 1897 μεχρι και το 1941(!).

Πραγματι, σε κατ’ ιδιαν συναντηση με τον αγαπητο φιλο Ευστάθιο Δαφνομήλη καταληξαμε στο ασφαλη συμπερασμα οτι οι νεκροι του πολεμου είναι:

  • του 1897 (672)
  • του Α’ Βαλκανικου (3.804)
  • του Δευτερου Βαλκανικου (5.512),
  • των “Νοεμβριανων” του 1916 (82)
  • της εκστρατειας του 1919 στην Ουκρανια (382)
  • της Μικρασιατικης Εκστρατείας (13.869) και
  • του Ελληνοιταλικου πολεμου του 1940-1 μαζι με αυτη του Ελληνογερμανικου ( 13.428)

ΣΥΝΟΛΟ 37.599, υπολειπεται κατα 2.400 ανδρες περιπου των 40.000 Ελληνων στρατιωτων που εξαφανιστηκαν στην ματωμενη Μικρά Ασια, που στην κυριολεξία τους κατάπιε, με τροπο “χειροτερο απο τον θανατο” (Πυροβολισμοι, ομαδικες εκτελεσεις με πολυβολα, σφαξιμο με ξιφολογχη, κοψιμου λαιμου με μαχαιρι, πριονισμοι, θαψιμο ζωντανοι, μαζικοι απαγχονισμοι, κατακρεουργηση με φαλτσετες μεσα σε σταυλους, ακρωτηριασμος με χασαπομαχαιρα και κατοπιν καταναλωση απο Τουρκους χωρικους (Κρεαταγορα της Μαγνησιας, 16 Νοεμβριου 1922) συνθλιβη κρανιου με πετρα απο συμπατριωτες(!) υπο την απειλη οπλου, καψιμο ζωντανοι δεμενοι με ατσαλοσυρμα σε ομαδες των πενηντα με πετρελαιο, βιασμοι κατ επαναληψη, εξορυξη οφθαλμων και αλλων οργανων απο Τουρκους ιατρους(!) σε υγιεις(!) στρατιωτες, θανατηφορες ενεσεις, πλυσιμο σε χαμαμ πενηντα βαθμων Κελσιου και μετα έκθεση γυμνοί σε θερμοκρασιες κατω του μηδενος στο Μικρασιατικο υψιπεδο κ.ο.κ.

ΚΑΜΙΑ, μα ΚΑΜΙΑ Ελληνικη κυβερνηση δεν ενδιαφερθηκε για την τυχη τους, και δεν εκανε την παραμικρη νυξη στους Τουρκους για αυτο μετα την “ανταλλαγη” Ελληνων και Τουρκων στρατιωτων που ολοκληρωθηκε μεσα στο 1923. Οι Τουρκοι ειπαν ξερα οτι “δεν υπηρχαν αλλοι” και το θεμα εκλεισε εκει.

Δεν εκλεισε ομως, μεσα στις καρδιες των απλων Ελληνων, που ηξεραν οτι μια ολοκληρη γενια νεων Ελληνων ηλικιας 18-30 δεν γυρισε ποτε πισω, και οχι απλα δεν γυρισε, αλλα βρηκε μια μοιρα πιο τραγικη απο το πιο μαυρο εφιάλτη…

Η απώλεια 40.000 νεων Ελληνων μονοκοπανιά, ειναι η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ απωλεια σε εμψυχο δυναμικο Ελληνικου στρατου στα 5.000 χρονια ιστοριας του, και μονο η θλιβερη μαχη της Πυδνας (22 Ιουνιου του 168 πΧ-20.000 νεκροι υπο τον Περσέα) καθως και η δευτερη μαχη της Πυδνας ( 17 Μαιου του 148 πΧ-20.000 νεκροι υπο τον Ανδρίσκο) την “ακολουθουν’ σε μεγαλη αποσταση…

Και η ξεφτιλα γινεται ακομα μεγαλυτερη, οταν χωρες σαν την ξεφτιλισμενη και κατεστραμενη Γερμανια του Αντεναουερ να πιεζει ολοκληρο Σταλιν με συνεχη γραμματα, να κινει Θεους και Δαιμονες για να μην μεινει “κανενας Γερμανος στρατιωτης πισω” ενω ηδη ειχε 2.400.000(!) αγνοουμενους στρατιωτες στο Ανατολικο Μετωπο ( η επιστροφη 5.589 επιζωντων της 6ης Στρατιας του Σταλιγκραντ το 1955 ηταν προσωπικη επιτυχια του δαιμονιου Αντεναουερ). Οι δε, επιμονες προσπαθειες των ΗΠΑ για τους αγνοουμενους στρατιωτες τους στο Βιετναμ ειναι γνωστες, ενω εχουν γυριστει και ταινιες (Chuck Norris).

Ολη η Ελλαδα, “ματωσε”

Μονο απο το μικρο χωριό του γραφοντος (Πιστιανά Αρτας, που αριθμει..120(!) κατοικους, ο φορος αιματος ηταν βαρυς για τη Μικρασιατικη εκστρατεια: Πεντε νεκροι σε μαχες, πεντε αιχμαλωτοι ( απο τους οποιους επέστρεψαν μονο οι δυο, ο ενας πεθανε σε ηλικια 86 ετων το 1986, και οταν εβηχε τον ακουγε ολο το…χωριο, λογω των φοβερων βρογχικων που ειχε λογω της εκθεσης σε τετοια…”χαμαμ”, ενω ο αλλος πεθανε το 1979, αφου ειχε βιασθει κτηνωδως απο Τουρκους στρατιωτες, -δεν μπορουσε να περπατησει).

Αναρωτιεται λοιπον κανεις, τι σχεση εχει με τον Ελληνισμο αυτο το αθλιο κρατικο μορφωμα που μας εχει μπαστακωθει απο την επαυριο της δολοφονιας του τελευταιου πραγματικου Ελληνα ηγετη, Καποδιστρια.

Τα συμπερασματα δικα σας. Ηταν μια σκεψη που δουλευα μεσα μου επι χρονια, αλλα η μελετη μου το καλοκαιρι του 2019 στα ημερολογια των Ελληνων αιχμαλωτων του 1922 που τα βρηκα ενα προς ενα ηταν η χαριστικη βολη. Θεωρησα εθνικη υποχρεωση μου να αποκαλυψω αυτη την τραγικη αληθεια και ειδικα προς τις ψυχες των νεκρων, καποιοι απο τους οποιους ηταν ακομα εν ζωη το 1950 στις φυλακες της Σμυρνης, Αδανων και της “σκοτεινης” Αμασειας του Ποντου…

 

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ