Του Αλέξανδρου Δρίβα, Διεθνολόγου -Συντονιστή του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ – Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council)
Το καλό σενάριο του μεταναστευτικού ρεύματος είναι να χρηματοδοτηθούν τα stans (πλην του Πακιστάν, κάτι που θα αναστάτωνε την Ινδία η οποία μοιάζει με ελπίδα για την συνολική ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική -όποια έχει μείνει-) έτσι ώστε να κρατήσουν τους μετανάστες και αιτούντες άσυλο. Με αυτόν τον τρόπο η Δύση (κυρίως η Ευρώπη) θα πάψουν να στηρίζονται σε τρεις μεγάλους πονοκεφάλους. Στην Τουρκία, στο Ιράν και στο Πακιστάν.
Το μόνο βέβαιο είναι οτι Κίνα, Ινδία και Ρωσία δε θα ήθελαν να σκεφτούν στα εκατομμύρια μουσουλμάνων που έχουν να προσθέσουν και άλλους. Ειδικά για τη Ρωσία είναι ζωτικό συμφέρον να μην εγκατασταθούν μετανάστες στο Νταγκεστάν και στον Καύκασο. Με αυτόν τον τρόπο ίσως να γλιτώσουμε και εμείς από ”καραμπόλα”. Παρόλα αυτά, πολύ δύσκολα τα πράγματα.
Αυτό που μετράει είναι η αφετηρία της κριτικής. Μπορεί να συμφωνούν πολλοί με κάτι, όμως ο τρόπος είναι αυτός που μετράει. Πολλοί χαίρονται βλέποντας την Αμερική να δείχνει τέτοια εικόνα. Αν σκεφτούν όμως λίγο πιο καθαρά θα δουν πως αν η κορωνίδα της Δύσης, το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο έχει τέτοια εικόνα, φανταστείτε εμείς στην Ευρώπη τι είμαστε ή στην Ελλάδα.
Η αμερικανική απόφαση είναι τακτικά και στρατηγικά ΣΩΣΤΗ. Για την ακρίβεια ΠΟΤΕ δεν έπρεπε να μπει στο Αφγανιστάν. Αυτό που είναι λάθος είναι η άτσαλη και μη μεταβατική αποχώρηση και οι εικόνες οι οποίες δίνουν θάρρος σε άλλες δυνάμεις. Η εικόνα είναι πολύ σημαντική και το να βλέπεις ένα θηρίο να φεύγει όπως-όπως με την ουρά στα σκέλια είναι sign of weakness.
Αυτό με τη σειρά του μπορεί υπό προϋποθέσεις να αποτελέσει νέα αρχή για άλλα λάθη. Καμιά φορά το λάθος διορθώνεται με λάθος. Πχ η Αμερική να δείξει έντονη παρεμβατικότητα αλλού για να πείσει ”εχθρούς και φίλους” για την αξιοπιστία της.
Γενικό συμπέρασμα:
Η δημιουργία συμμαχιών, στρατηγικών συνεργασιών κτλ, είναι μόνο ένα σκέλος συμπληρωματικό προς την αυτοβοήθεια. Αν δεν μπορείς να τα καταφέρεις μόνος σου, δεν ξέρεις ποτέ τι προθέσεις έχει ο άλλος.
Στις ζώνες αστάθειας οι ΗΠΑ από την Αραβική Άνοιξη και μετά έχουν αφήσει μόνους τους πάντες γιατί πολύ απλά, έπαψαν να κρέμονται τα συμφέροντά τους από την Ευρύτερη Μέση Ανατολή. Υπάρχει μετασχηματισμός της αμερικανικής γεωστρατηγικής σε παγκόσμια κλίμακα. Αλλού χτίζουν νέες υποδομές και συμμαχίες και αλλού τις γκρεμίζουν. Ανάλογα τα συμφέροντά τους κάθε φορά.
Προτεραιότητά μας , ο εαυτός μας, ό,τι πιο αληθινό και κυνικό για τα έθνη-κράτη.
