Γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης, Διεθνολόγος – Γεωστρατηγικός Αναλυτής – ιδρυτικό μέλος του Παρατηρητήριου Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας (ΠΕΜΑΣ)
Άκουσα την ομιλία Ζελένσκι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Από αυτό που άκουσα, συμπεραίνω πράγματα που με προβλημάτισαν πολύ!
Από την ομιλία φάνηκε πως μας έχουν μελετήσει, ως λαό και πολιτικό σκηνικό, πάρα μα πάρα πολύ καλά! Τόσο καλά, που η μελέτη ξεπερνά τις δυνατότητες της Ουκρανίας.
Η παρουσία ελληνο-ουκρανού που μάχεται με το Τάγμα Αζόφ στη Μαριούπολη έχει μια αθώα και μια πολύ πονηρή εξήγηση.
α] Η αθώα εξήγηση μπορεί να είναι το ότι, αρέσει δεν αρέσει, το τάγμα Αζόφ είναι η μόνη συντεταγμένη δύναμη που μάχεται ακόμη τους Ρώσους εισβολείς στη Μαριούπολη και έτσι αναγκαστικά όποιος θέλει να αντισταθεί εντάσσεται εκεί.
β] Η πονηρή εξήγηση όμως πάει πολύ μακριά και έχει δυο σκέλη:
Το πρώτο σκέλος θυμίζει πως αμέσως μετά τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας το Β’ ΠΠ, χάρη της τάξης και των αναγκών του διπολισμού που άρχιζε τότε να δημιουργείται, πως πήραν λευκό ποινικό μητρώο πολλοί Ες Ες και τέθηκαν στην υπηρεσία των νέων αφεντικών. Αλλα ας πούμε πως και αυτό είναι ένα αθώο αποτέλεσμα.
Το έτερο σκέλος είναι που με ανησυχεί και δεν λέω πράγματα τυχαία. Επειδή μας ξέρουν καλά, δεν έβαλαν τυχαία τον Αζόφ. Επίτηδες μπήκε για να προκληθεί βαθύ ρήγμα στην ελληνική κοινωνία και το πολιτικό μας σύστημα.
Ρήγμα μεταξύ αφελών κυβερνόντων και πολιτικών ουρών τους και από την άλλη συντηρητικών που έχουν μια εμπειρία τόσο από προβοκάτσιες όσο και από διεθνοπολιτικές ισορροπίες που οφείλουν να τηρούνται, ειδικά από κράτη όπως το δικό μας.
Για αυτό παράκληση. Μην παίξετε το παιχνίδι τους! Δεν μας έριξαν τυχαία την μπανανόφλουδα…
Περισσότερα άρθρα από το Βασίλη Κοψαχείλη:
