Γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης, Διεθνολόγος – Γεωστρατηγικός Αναλυτής – ιδρυτικό μέλος του Παρατηρητήριου Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας (ΠΕΜΑΣ)
Την ώρα που οι Ρώσοι βομβαρδίζουν ανηλεώς στόχους στα ανατολικά και επιλεγμένες εγκαταστάσεις και εφοδιοπομπές στα δυτικά της Ουκρανίας, ανασυγκροτούν τις μονάδες τους, και μετά τα αρχικά παθήματα κοιτούν να οργανωθούν σε επίπεδο ΔΜ, ενόψει νέας προέλασης,
– Οι Δυτικοί σπεύδουν να στηρίξουν με όπλα και εφόδια την Ουκρανία (και καλά κάνουν).
– Οι Ευρωπαίοι είναι πάλι διχασμένοι γιατί από τη μία βλέπουν την συνολική εικόνα, που μετά την Ουκρανία, πιο πολύ πονά την Ευρώπη (και δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη…), βλέπουν ένα ουκρανό πρόεδρο και μια κυβέρνηση επικίνδυνα συμπεριφερόμενους, και από την άλλη βλέπουν σε όλο του το μεγαλείο τον Ρωσικό αναθεωρητισμό, τον Αμερικανικό αναθεωρητισμό και έναν πραγματικά ηρωικό Ουκρανικό λαό, που τα έχει δώσει όλα υπέρ βωμών και εστιών, έχει ανατρέψει κάθε αρχική εκτίμηση και που έχει συγκινήσει κάθε πατριώτη ανά τον κόσμο (γι’ αυτό και αξίζουν την οικονομική και στρατιωτική στήριξη της Δύσης, όσο διεφθαρμένη και αν είναι η Ουκρανική ηγεσία). Γεγονός είναι ότι οι Ευρωπαίοι έχουν παγώσει.
– Η Κίνα παρακολουθεί στενά και κοιτά για ευκαιρίες στο εσωτερικό της, σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
– Ο Τούρκος παίζει για ακόμη μια φορά μεγάλο παιχνίδι υπογείως και όσο εμείς ακολουθούμε την ίδια στρατηγική, θα του βγουν πάλι οι κινήσεις που κάνει και θα βρεθεί η Άγκυρα σε πλεονεκτική θέση,
– Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι φαίνεται να βλέπουν την αναταραχή ως ευκαιρία και ενεργοποιούν πάλι τους Παλαιστινίους.
– Το DAESH (βλ. Ισλαμικό Κράτος) φαίνεται και αυτό να αναβιώνει, επιδιώκοντας χτυπήματα από το Αφγανιστάν μέχρι όπου αλλού μπορούν…
– Και φαίνεται πως η γεωπολιτική ένταση σε συνδυασμό με τον στασιμοπληθωρισμό, τα κόστη ενέργειας και πρώτων υλών και τον νέο προστατευτισμό οδηγούν τις Δυτικές κοινωνίες προς την λαικιστική ακροδεξιά και σε νέα πολιτική πόλωση, που φοβάμαι μήπως με τα γεγονότα που έρχονται στην Ευρώπη, πάμε σε μια ουσιαστική διάλυση της έννοιας της ΕΕ (φυγόκεντρες τάσεις κρατών, αναστολή Σένγκεν, οικονομική και κανονιστική δυσκαμψία, κά) κάτι που θα βόλευε πολύ τρίτους που έχοντας πλέον μεμονωμένα Ευρωπαϊκά κράτη δίχως τα όποια εργαλεία της ΕΕ από πίσω, θα γίνονταν ευκολότεροι στόχοι λεηλασίας…
Όσοι νομίζαμε ότι τα δύσκολα πέρασαν το 2020-21, ακόμη δεν είδατε τίποτα το 2022…
Περισσότερα άρθρα από το Βασίλη Κοψαχείλη:
