Όταν η χυδαιότητα ονομάζεται κριτική

ΕΑΑΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΓΩΓΗΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Του Λάμπρου ΤζούμηΑντιστράτηγου ε.α. *

 

H Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού υπέβαλε αγωγή στο δημοσιογράφο Ν. Μπογιόπουλο, διότι σε ραδιοφωνική εκπομπή είχε αποκαλέσει τα μέλη της ένωσης: «Αλήτες απόστρατοι της Ένωσης Αξιωματικών» αναφερόμενος στη συμμετοχή στις εκδηλώσεις στο Βίτσι.

Είχε προηγηθεί εξώδικο που ζητούσε από το δημοσιογράφο να ανασκευάσει αλλά αυτός παρέμεινε, αμετάπειστος : «Σαν ατσάλινο τείχος που αλύγιστο ορμάει στα πεδία των τίμιων μαχών με αρχηγούς Σαμαρινιώτη τον Σαράφη, τον Άρη που ειν΄ οι μάνες του Λαϊκού Στρατού»

Τώρα που ήλθε η ώρα να εκδικαστεί η υπόθεση σύσσωμη η αριστερά βρέθηκε στο πλευρό του «αγωνιστή». Ο ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον κ. Δρίτσα και με τις υπογραφές 56 βουλευτών ζητά από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας να ασκήσει ακόμα και έλεγχο στις επιλογές της Ένωσης επειδή υπέβαλλε κατά το ΣΥΡΙΖΑ την «απαράδεκτη αγωγή στο δημοσιογράφο που έκανε σφοδρή κριτική για τις γιορτές μίσους, στις οποίες οι ηττηθέντες μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού αποκαλέστηκαν κομμουνιστοσυμμορίτες»…

Κατά το ΣΥΡΙΖΑ η ύβρις «αλήτες» είναι κριτική !  Εκτός αυτού επικαλείται και την «οργισμένη δημοκρατική αντίδραση» για τις γιορτές αυτές του Υπουργού Εξωτερικών κ. Νίκου Δένδια στη Βουλή, που οδήγησε στη διαγραφή του Κ. Μπογδάνου.

Της ερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ είχε προηγηθεί ανακοίνωση του ΚΚΕ που φαίνεται ότι παρά τις σχέσεις με το δημοσιογράφο που έχουν περάσει από σαράντα κύματα και τον έχουν οδηγήσει εκτός Ριζοσπάστη, δεν τον ξεχνά. Η αγωγή χαρακτηρίστηκε από το ΚΚΕ : «άθλια και απαράδεκτη» και αποδόθηκε : «στον αντικομμουνισμό με πρακτικές και φρασεολογία βγαλμένη από την εποχή των εκτελέσεων και εξοριών»

Είναι χαρακτηριστικό της αριστεράς η «χυδαιότητα να ονομάζεται κριτική» όταν προέρχεται από συναγωνιστές και να παραποιεί την ιστορική αλήθεια που αφορά πράξεις της που έχουν προκαλέσει πόνο στην Ελλάδα και δυστυχώς γι αυτούς δεν ξεχνιούνται. Δεν επιθυμεί τις γιορτές στο Βίτσι και θα κάνει ότι μπορεί να τις σταματήσει.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα  η ταινία «ΕΛΕΝΗ» του Νίκου Γκατζογιάννη που προβλήθηκε στην Ελλάδα το 1985. Όπως είναι γνωστό, περιγράφει την ιστορία και την εκτέλεση της μητέρας του συγγραφέα από λαϊκό δικαστήριο του «Δημοκρατικού» Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), επειδή προσπάθησε να σώσει τα παιδιά της από το παιδομάζωμα. Η ταινία πολεμήθηκε από μερίδα του τύπου, προβλήθηκε μόνο για λίγες ημέρες στην Ελλάδα αλλά λόγω «δημοκρατικών» απειλών, βομβιστικών επιθέσεων, ξυλοδαρμών και προπηλακισμών των θεατών από τους οργανωμένους οπαδούς της αριστεράς, τελικά η προβολή της σταμάτησε.

 


Περισσότερα άρθρα από το Λάμπρο Τζούμη:

ΑΠΟΨΕΙΣ –ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΖΟΥΜΗΣ


 

 

 

*  Σχολιασμός στο facebook 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ