Γράφει ο Νίκος Πιτσόλης, Αντιστράτηγος ε.α., Επίτιμος Διευθυντής Ζ’ Κλάδου/ΓΕΕΘΑ.
Ο κ. Πάνος Καμμένος διαμαρτύρεται γιατί ο πρώην κυβερνητικός εταίρος του «διέλυσε» το κόμμα των ΑΝΕΛ.
Το πρόβλημά του ήταν, ότι αν και βουλευτής 25 χρόνια, αν και …παίκτης στο πολιτικό παιγνίδι, δεν είχε έγκαιρα διαβάσει το επίμαχο άρθρο του κανονισμού της Βουλής, το οποίο απλά τον οδήγησε στις 08/02/2019 στο τέλος.
Οι δυο τους όμως διέλυσαν πολύ περισσότερα στη διάρκεια της διακυβέρνησής τους.
Χρησιμοποίησαν τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Αντιμνημόνιο» και θα πληρώνουμε για πολλά ακόμα χρόνια τις αυταπάτες τους, στις οποίες πίστεψαν, όπως οι ίδιοι τουλάχιστον ομολόγησαν.
Ο κ. Καμμένος έδωσε το στυλό στον κ. Πρωθυπουργό και στον πρώην ΥΠΕΞ και τους κράταγε μάλιστα το χέρι για να υπογράψουν τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Ο κ. Καμμένος πόνταρε σε μία και μόνο εκδοχή. Πόνταρε ότι οι Σκοπιανοί δεν θα περάσουν τη συνταγματική αναθεώρηση από τη Βουλή τους. Τζάμπα μάγκας. Μακεδονομάχος εκ του ασφαλούς.
Και όταν η εκτίμησή του απέτυχε, η Συμφωνία είχε πάρει πλέον τον δρόμο της. Είχε συνέπειες. Άρχισε να παράγει αποτελέσματα. Ήταν αργά για δάκρυα.
Στο ΥΠΕΘΑ έπρεπε να είχε μάθει ότι μελετάμε πάντα το «κακό σενάριο» και τους τρόπους αντίδρασης σε αυτό, όσο βέβαιοι και αν είμαστε για το αντίθετο.
Ο κ. Καμμένος έπαιξε όλη την περιουσία του στη ρουλέτα σε ένα και μόνο αριθμό. Αυτό λέγεται έλλειψη σωφροσύνης. Προφανώς, όπως ήταν μαθηματικά βέβαιο, έχασε όλα του τα λεφτά.
Ο κ. Καμμένος πολλές φορές ανέφερε ότι ο κ. Πρωθυπουργός τον εξαπάτησε, γιατί τον είχε διαβεβαιώσει ότι θα έφερνε τη Συμφωνία στη Βουλή αργότερα. Δηλαδή για τον κ. Καμμένο, το πρόβλημα δεν ήταν η Συμφωνία αυτή καθαυτή, αλλά ο χρόνος υποβολής της στη Βουλή. Η ελπίδα δηλαδή, ότι το πρόβλημα αυτό δεν θα περάσει από την παρούσα Βουλή, αλλά από την επόμενη, όπου ο εταίρος του πιθανώς δεν θα είχε πλειοψηφία και άρα ο άλλος αντίπαλός του, η Νέα Δημοκρατία, από την οποία προέρχεται, θα είχε «…ζόρια». Και πάλι δηλαδή, τζάμπα μάγκας και Μακεδονομάχος εκ του ασφαλούς.
Εδώ και μήνες, άλλα έλεγε στη μια συνέντευξη, άλλα στην άλλη, άλλα το πρωί, άλλα το βράδυ, αντικρουόμενες δε μεταξύ τους ερμηνείες και εκδοχές έδιναν οι βουλευτές του. Έδωσε πολύτιμο χρόνο στον εταίρο του για να «τακτοποιήσει» το θέμα και να βρει τους «πολύτιμους πρόθυμους». Και τους βρήκε. Καταλογίζει καθημερινά ευθύνες στη μείζονα αντιπολίτευση, ωστόσο οι «πρόθυμοι» δεν είναι ευθύνη της αντιπολίτευσης αλλά αποκλειστικά δική του. Ακόμα και για την κυρία Παπακώστα, ο τύπος γράφει ότι ο ίδιος ανέλαβε μεσολαβητικό ρόλο για να υπουργοποιηθεί. Ο ίδιος δηλαδή ο κ. Καμμένος με τις ενέργειές του έδωσε τελικά το σχοινί στον εκτελεστή του για να τον κρεμάσει!
Ο κ. Καμμένος ψέγει τον κ. Πρωθυπουργό, γιατί από σήμερα, το προσωπικό του κόμματος στη Βουλή θα μείνει άνεργο. Προσωπικό, που όπως είπε ο ίδιος στη Βουλή, χειροκροτούσε τις κυβερνητικές επιτυχίες. Εάν ο κ. Καμμένος αιφνιδιαστικά έριχνε την κυβέρνηση, και θα είχε σήμερα ψηλά το κεφάλι, και θα είχε κόμμα, και το προσωπικό που επικαλείται θα είχε δουλειά, και κυρίως δεν θα ήταν τα Σκόπια σήμερα στο ΝΑΤΟ, με «Μακεδονικό Στρατό».
Ο κ. Καμμένος ψέγει τους βουλευτές του που αποσκίρτησαν, όχι γιατί άλλαξαν γνώμη, αλλά γιατί αντάλλαξαν τη γνώμη τους με την καρέκλα τους, όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται.
Θεωρεί ωστόσο έντιμη την στάση του κ. Παπαχριστόπουλου, μόνο γιατί δεν αντάλλαξε τη γνώμη του με καρέκλα, ουδόλως τον ψέγει γιατί άλλαξε γνώμη, έστω και αν τελικά τον διέγραψε, αφού πρώτα μίλησε στη Βουλή ως πολιτικός αρχηγός για τελευταία φορά.
Δεν θεωρεί ωστόσο ανέντιμη τη στάση του πολιτικού προσωπικού του, που στις εκλογές και με δεδομένο το καταστατικό του κόμματός τους, μίλαγαν για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Θεωρεί ότι οι βουλευτές του μπορούν να αλλάξουν γνώμη, ακόμα και σε αυτό το μείζον εθνικό θέμα, αρκεί να μην πάρουν καρέκλα. Τους ψηφοφόρους τους ρώτησε; Γιατί σε όλα τα κόμματα υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις σε πολλά θέματα. Στο δικό του ωστόσο κόμμα, τους ΑΝΕΛ, δυο ήταν τα κυρίαρχα θέματα «Αντιμνημόνιο» και πρωτίστως «Μακεδονία». Οι ψηφοφόροι τούς ψήφισαν γι’ αυτά τα δύο. Και δεν τους έδωσαν δικαίωμα να αλλάξουν γνώμη. Το πήραν μόνοι τους. Ουδείς από τους ψηφοφόρους τους ρωτήθηκε. Αυτό λέγεται με απλά ελληνικά «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΤΙΜΙΑ».
Και ναι, θα επαναλάμβανα στον κ. Καμμένο: Είναι αργά για δάκρυα πλέον.
