Μετά από 2 εβδομάδες μαχών, ανακοινώθηκε μία «ανθρωπιστική εκεχειρία» στον Καύκασο. Και οι δύο παρατάξεις προπαγανδίζουν πως νίκησαν. Ήταν όντως μία Πύρρεια νίκη. Αλλά για ποιους;Ο Δρ. Σπύρος Πλακούδας γράφει και αναλύει στο προσωπικό του ιστολόγιο spyros-plakoudas.info
Οι Μαραθώνιες Διαβουλεύσεις
Μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις των Υπουργών Εξωτερικών της Ρωσίας, της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν στην Μόσχα στις 9 Οκτωβρίου 2020 (περίπου 10 ώρες εν συνόλω!), ανακοινώθηκε μία «ανθρωπιστική εκεχειρία» με άμεση ισχύ (12:00 στις 10 Οκτωβρίου 2020).
Και οι δύο παρατάξεις στη σύγκρουση προπαγανδίζουν περί νίκης έναντι του αντιπάλου. Ποιος, όμως, δικαιούται να υπερηφανεύεται περί νίκης στον εν λόγω «πόλεμο φθοράς» (war of attrition);
Όπως προτάσσει η θεωρία της (Υψηλής) Στρατηγικής, η επίτευξη (ή μη) των αντικειμενικών σκοπών (ΑΝΣΚ) ορίζει τον νικητή μίας σύγκρουσης και τον τύπο της νίκης – ολοκληρωτική ή μερική.
Οι ΑΝΣΚ των Εμπολέμων
Ποιοι ήταν λοιπόν οι ΑΝΣΚ των Αζέρων;
Οι ΑΝΣΚ των Αζέρων σταχυολογούνται ως εξής:
α) η κυρίευση των δύο παραμεθόριων περιοχών του Talish-Mataghis (βόρειος τομέας του μετώπου) και Jabrail (νότιος τομέας του μετώπου) – δύο περιοχές που, σημειωτέον, δεν ανήκαν στο Nagorno-Karabakh Oblast επί ΕΣΣΔ – σε μία επανάληψη της «τακτικής του σαλαμιού» (όπως το 2016 και 2018)
β) ο πειθαναγκασμός των Αρμενίων για μία διαπραγμάτευση εφ’ όλης της ύλης περί του Ναγκόρνο-Καραμπάχ εφόσον το Minsk Group επί 3 δεκαετίες δεν απεδείχθη παρά ένας άκρως αναποτελεσματικός μηχανισμός που διατηρούσε το status quo υπέρ των Αρμενίων στον Καύκασο
Οι ΑΝΣΚ των Τούρκων συνοψίζονται ως εξής:
α) η αύξηση της επιρροής της Τουρκίας στο Αζερμπαϊτζάν στο πλαίσιο του δόγματος «ένα έθνος, δύο κράτη» και η αντίστοιχη ελάττωση της επιρροής της Ρωσίας επί του πρώην Σοβιετικού δορυφόρου του με τον τεράστιο ορυκτό πλούτο
β) η αύξηση της επιρροής της Τουρκίας στον Καύκασο και η υποκατάσταση του Minsk Group με μία νέα «Διαδικασία της Αστανά» μεταξύ της Μόσχας και της Άγκυρας (και, ενδεχομένως, του Ιράν) όπως ακριβώς στη Συρία
γ) η «εξαγωγή» του δόγματος του «πολέμου δια υποκαταστάτων» (surrogate warfare) μετά τις επιτυχίες στην Επιχείρηση Πηγή Ειρήνης (Οκτώβριος 2019 – Συρία) και στην Επιχείρηση «Θύελλα Ειρήνης» (Μάιος – Ιούνιος 2020 – Λιβύη)
Οι ΑΝΣΚ των Αρμενίων συνοψίζονται στον εξής ένα: Διατήρηση του status quo ante bellum!
H Aποτίμηση των Μαχών
Μετά από 14 ημέρες εχθροπραξιών, επιτεύχθηκαν οι ΑΣΝΚ των εμπολέμων;
Οι Αζέροι δεν σημείωσαν παρά μηδαμινά εδαφικά κέρδη (παρά τη συντριπτική υπεροπλία τους και τις βαριές απώλειές τους) στους δύο τομείς του μετώπου. Συν τοις άλλοις, συμφώνησαν να συζητήσουν με τους Αρμένιους για το καθεστώς του Ναγκόρνο – Καραμπάχ στο Minsk Group – τον μηχανισμό που (δικαίως) καταγγέλλουν ως αναποτελεσματικό – υπό την αιγίδα της Ρωσίας.
Οι Τούρκοι δεν προσεκλήθησαν να συμμετάσχουν στις διαβουλεύσεις στην Μόσχα και, παρά τους ισχυρούς δεσμούς μεταξύ Άγκυρας και Μπακού, δεν θα υποκαταστήσουν (τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον) την επιρροή του Κρεμλίνου επί του δικτάτορα Αλίγιεφ.
Το δόγμα του «πολέμου δια υποκαταστάτων» δεν απέδωσε τα δέοντα παρά τις ισχυρές επιδόσεις των Tουρκικών UAVs έναντι μίας απαρχαιωμένης αεράμυνας. Η υπεροπλία των Τούρκων στους αιθέρες δεν «μεταφράστηκε» σε σημαντικές προωθήσεις των Αζέρων στρατιωτών και Σύρων τζιχαντιστών στο έδαφος.
Οι Αρμένιοι υπέστησαν βαρύτατες απώλειες (σχεδόν το 1/3 του αρματικού δυναμικού τους σύμφωνα με ορισμένους) – το 80% των οποίων οφειλόταν στη δράση των Τουρκικών και Ισραηλινών drones και loitering munitions (περιπλανώμενα πυρομαχικά). Παρά ταύτα, διατήρησαν με νύχια και με δόντια του ευνοϊκό υπέρ αυτών status quo παρά τον πεπαλαιωμένο οπλισμό τους και το απαρχαιωμένο δόγμα μάχης τους.
Ως εκ τούτου, η σύγκρουση αυτή αποτελεί μια Πύρρειο νίκη των Αρμενίων.
ΥΓ1 Οι συγκρούσεις κατά πάσα πιθανότητα θα επαναληφθούν στο εγγύς μέλλον και, ως εκ τούτου, πρέπει η Αρμενία και το Αρτσάχ να εισαχθούν εν τάχει στον «δικτυοκεντρικό πόλεμο» (network-centric warfare)
ΥΓ2 Η Ελλάδα πρέπει να εξάγει άμεσα χρήσιμα συμπεράσματα για τον «δικτυοκεντρικό πόλεμο» (network-centric warfare) και τις στρατιωτικές δυνατότητες των Τούρκων (drone warfare + electronic warfare)
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις στο topics.gr
Νομίζω θα εκανα δύο επισημάνσεις.
1) είναι δύο (και περισσότερα) κράτη που πολεμούν εναντίον ενός θύλακα και όχι εναντίον μιας χώρας (Αρμενίας) αλλιώς μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό
2) νομίζω ότι μέχρι στιγμής οι Αρμένιοι χάνουν. Αυτοί θέλουν εκεχειρία, αυτοί έχουν τις μεγαλύτερες απώλειες σε υλικό, αυτοί έχουν μόνο να χάσουν και δεν έχουν κάτι να κερδίσουν.
Αυτή η τελευταία φράση νομίζω είναι όλο το ζουμί για τους Αρμενιους, αν θέλουν να κερδίσουν τον σκοπό τους, πρέπει να φέρουν το παιχνίδι σε επίπεδο που οι αντίπαλοι να θεωρούν ότι έχουν να χάσουν κάτι άρα να συμφωνήσουν από το να χάσουν να μείνει το status quo. Ως τότε, ΟΚ κάποιες απώλειες θα έχει το Αζερμπαϊτζάν αλλά καθώς είναι πλούσιο, δεν καίγεται να σταματήσει τον πόλεμο φθοράς. Το τι θα μπορούσαν να κάνουν ας το σκεφτούν οι Αρμένιοι, αλλά όταν παίζεις μόνο άμυνα δεν κερδίζεις.
Επιπλέον, τι θα γινόταν αν αυτό που κάνουν οι Αζερμπαιτζάνοι στον θύλακα, το κάνουν αυτοί στον θύλακα του Αζερμπαϊτζάν από την άλλη πλευρά.