Ελληνικά Πανεπιστήμια: Γιατί ανεχόμαστε αυτό το μακροχρόνιο βανδαλισμό;

Στο πανεπιστήμιο Κρήτης μόλις βάφτηκαν οι τοίχοι (με τα δικά μας λεφτά), παρουσιάζουν την εικόνα της φωτογραφίας. Η ίδια απαράδεκτη εικόνα παρουσιάζεται σε όλα σχεδόν τα ελληνικά Πανεπιστήμια, αποτελώντας παγκόσμια “πρωτοτυπία”. 

 

 

 

Γράφει ο Γιάννης Παρασκευάς, Συνταγματάρχης ε.α.

Στους περισσότερους από εμάς αυτή η εικόνα, ΔΕΝ αρέσει. Αν μας άρεσε, οι πόλεις μας και όλοι οι τοίχοι τους, θα ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, ένα απέραντο γκράφιτι και στην χειρότερη, μια ατελείωτη μουτζούρα.

Ποια είναι λοιπόν αυτή η μειοψηφία που επιμένει να κάνει κάτι τόσο ενοχλητικό για την πλειοψηφία και γιατί το κάνει;

πανεπιστημια βανδαλισμοι

Είναι μάλλον μια μερίδα της νεολαίας, η οποία καταστρέφοντας την αισθητική μας, θεωρεί ότι χλευάζει, ό,τι οι υπόλοιποι θεωρούμε σημαντικό. Θεωρεί ότι μας ενημερώνει ότι ” μισώ τις απόψεις σας, τις ιδέες σας, τον τρόπο ζωή σας και εσάς μαζί. Σας απαξιώνω εντελώς και θέλω να το γνωρίζετε”.

βανδαλισμοι πανεπιστημια

Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Η επιμονή, η επανάληψη και η προκλητικότητα με την οποία συμβαίνει αυτό, μας λέει και κάτι άλλο. “Σας απαξιώνω εντελώς και σας εξευτελίζω, διότι, εκτός από τα παραπάνω, με το να μας ανέχεστε, ομολογείτε, ότι δεν έχετε τη δύναμη να μας εναντιωθείτε και για αυτό, δε σας αξίζει τίποτε. Μόλις γίνουμε αρκετά δυνατοί, θα σας καταστρέψουμε!”

ελληνικα πανεπιστημια βανδαλισμοι

Και τα χρόνια περνούν και το φαινόμενο συνεχίζεται, (ευτυχώς όχι αυξανόμενο σημαντικά) και καμιά σημαντική κοινωνική επανάσταση ή αλλαγή δεν συντελείται. Ίσως διότι κάποια στιγμή, αυτοί που γράφουν στους τοίχους, παίρνουν τη θέση αυτών τους οποίους χλεύαζαν κάποτε.

Αν με ρωτήσετε, θα σας έλεγα, ότι το φαινόμενο θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί με ανελέητη καταστολή και εξοντωτικές συνέπειες για τους αυτουργούς.

Όχι μόνο για να σταματήσει. Αυτό θα ήταν το εύκολο.

βανδαλισμοι ελληνικα πανεπιστημια

Για να αντιληφθεί κάποτε, το πιο δραστήριο και μαχητικό κομμάτι της κοινωνίας, ότι οι πραγματικές αλλαγές, απαιτούν πολύ περισσότερη προσπάθεια, πολύ περισσότερο κόπο, πολύ περισσότερη δέσμευση και χρονική συνέχεια, πολύ περισσότερες θυσίες και αντοχή, από απλώς μια μεμονωμένη χουλιγκανικού τύπου ενέργεια, που εξ αρχής γνωρίζει, ότι δεν θα έχει συνέπειες και αφού την ολοκληρώσει, θα επιστρέψει στη θαλπωρή αυτού του “σιχαμερού” κατεστημένου, το οποίο υποτίθεται, θέλει να ανατρέψει (σπίτι, οικογένεια, λεφτά του μπαμπά, κοινωνία, κράτος κλπ).

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ