Όσο κι αν ο Αμερικανικός παράγοντας “εγγυάται” διάφορα για την Ελλάδα, η ίδια η χώρα δε φαίνεται να μπορεί να εγγυηθεί τίποτα για τους πολίτες της.
Κι ενώ η κυβέρνηση χαίρεται που βγάζει τη χώρα απ’ τα μνημόνια, ο λαός δε μπορεί να συμμεριστεί τη χαρά της. Η συμφωνία για το Σκοπιανό και ο τρόπος διαχείρισής του από τα κυβερνητικά στελέχη αλλά και από τους “πατριώτες” ΑΝΕΛ κατέδειξαν για μια ακόμα φορά την πλήρη έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού του κράτους με την επωνυμία Ελλάδα.
Η ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό εν τω μέσω πανηγυρισμών για την αναστολή του μέτρου του ΦΠΑ που μαστίζονται από την προσφυγική κρίση, έγινε υπό το καθεστώς ισοδυνάμων μέτρων που αφορούν την Εθνική Άμυνα και ιδιαίτερα το προσωπικό της.
Όσο κι αν παλεύουν και προσπαθούν οι στρατιωτικοί να παραμείνουν αξιοπρεπείς και πιστοί στην αποστολή τους, αν δεν έχουν τη σύμπραξη της πολιτικής ηγεσίας θα βιώνουν την απόλυτη μοναξιά. Κι επειδή η πολιτική ηγεσία εν γένει δε συμπράττει εσχάτως με το λαό, τον οποίο υποτίθεται πως υπηρετεί, η μοναξιά των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων αρχίζει και γίνεται επικίνδυνη.
Και για να μην πηγαίνουμε μακριά, με βαθυστόχαστες αναλύσεις, αρκεί μια ματιά στα κοινωνικά δίκτυα και στα μπινελίκια που ρίχνουν οι στρατιωτικοί προς πάσα κατεύθυνση. Αλλά ποιός ασχολείται μ’ αυτούς; Κανείς. Και γιατί να το κάνει άλλωστε; Οι στρατιωτικοί θα είναι στη θέση τους ότι κι αν συμβεί, με οποιοδήποτε προσωπικό κόστος κι αν έχουν. Κι αυτό το γνωρίζουν οι πολιτικοί κάθε χρώματος κι επιπέδου και παίζουν τα ρέστα τους σ’ αυτό.
Να πάμε και παρακάτω; Το ΠΝ χρειάζεται επειγόντως φρεγάτες για να εκτελέσει την αποστολή του, η ΠΑ θέλει μια σειρά αναβαθμίσεων, βελτιώσεων και αγορών για να εκτελέσει τη δική της αποστολή κι ο ΣΞ τρέχει μόνο και μόνο επειδή διαθέτει έναν Αρχηγό που δε μασάει. Κατά τ’ άλλα οι ελλείψεις σ’ ανταλλακτικά, σε υλικά και σε μέσα καλύπτονται από τα αέρια της καύσης προηγουμένων ετών και στην εφευρετικότητα των στελεχών, όπως γίνονταν πάντα λίγο πολύ.
Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά και άμεσα, θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα, τόσο σοβαρό που ο “Μακεδονικός Στρατός” θα μπορεί να έχει άποψη και οι Αλβανικές Ένοπλες Δυνάμεις θα είναι πιο χορτάτες από τις δικές μας. Το Αιγαίο δε θα το σχολιάσουμε γιατί όσο οι παραγωγικές σχολές θα παράγουν πιλότους και Αξιωματικούς του ΠΝ που θα λιώνουν στα καράβια θα υπάρχει τουλάχιστον παρουσία, έστω κι αν αυτή θα είναι με μονοπλάνα και ψαρόβαρκες.
Αυτή είναι η πραγματικότητα αυτή τη στιγμή, όσο κι αν κάποιοι τη βλέπουν αλλιώς είτε κινούμενοι από προσωπικά κίνητρα είτε γιατί η πολιτική τους και επαγγελματική τους επιβίωση υπερτερεί του συμφέροντος της πατρίδας. Και είναι πολλοί αυτοί δυστυχώς, αρχής γενομένης από τη στρατιά συμβούλων και μετακλητών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ που πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ζουν κι αυτά τα παιδιά τ’ όνειρό τους, καιρός ήταν θα πει κάποιος. Το λάθος εδώ είναι πως δε μας παίρνει να δρουν και να κινούνται σε εικονικές πραγματικότητες όπως άλλα “δικά μας παιδιά” σε άλλες εποχές παχέων αγελάδων.
Όσο για το «σανό» που δίνουν καθημερινά στον ελληνικό λαό να φάει και να χορτάσει, τα πολιτικά κόμματα, αυτός πλέον λόγω κρίσης είναι κακής ποιότητας και μάλιστα κάνει κακό στο στομάχι γιατί προκαλεί συλλαλητήρια. Να δούμε που θα πάει το πράμα και ειδικά για τις ΕΔ που είναι πιθανόν, αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα και δραματικά, ν’ αρχίσουν να ζορίζονται τόσο που να μην αντέχουν άλλο πια.
