Οι Ενώσεις Αποστράτων έχουν θεσμικό ρόλο ο οποίος ορίζεται με βάση νομικά κείμενα και αποφάσεις της πολιτείας. Τα τελευταία χρόνια που οι συντάξεις και τα μερίσματα έχουν πάει στον πάτο, φαίνεται να έχουν ξυπνήσει λίγο από το λήθαργο της κατάθεσης στεφανιών και του “καφέ αποστρατείας” στον οποίο είχαν περιπέσει. Κάτι με τις συγκενρώσεις, κάτι με τη συμμετοχή σε διαδηλώσεις και συλλαλητήρια κουνήθηκαν λίγο.
Αλλά φαίνεται πως οι απόστρατοι έχουν μεγαλύτερα προσβλήματα από το να συνεγελάζονται σε φορείς που τελικά δεν προσφέρουν ουσιαστικά τίποτα. Οι όποιες παρουσίες σε εκδηλώσεις και συναντήσεις με θεσμικούς φορείς του κρατικού μηχανισμού δεν αποδίσουν τίποτα απολύτως. Τα δε Μετοχικά Ταμεία στα οποία συμμετέχουν οι Ενώσεις έχουν σημαντικά και κάιρια προβλήματα τα οποία θέλουν άμεσες λύσεις.
Ο θεσμικός ρόλος των Ενώσεων Αποστράτων ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ουσιαστικές κοινωνικές παρεμβάσεις, δυναμικές ενέργειες στα πλαίσια της δημοκρατίας και των μόμων και κυρίως συνεχή και αποτελεσματική δράση. Αν διαβάσει κανείς τις εφημερίδες που εκδίδουν οι Ενώσεις και τις οποίες πληρώνουν οι απόστρατοι θα απογοητευτεί οικτρά. Αν μερήσουμε τη συμμετοχή των αποστράτων στις εκδηλώσεις των Ενώσεών τους ποτέ δεν ξεπερνούν το 10 – 15% των υποχρεωτικά εγγεγραμένων μελών τους.
Τι φταίει όμως για αυτή την απαξίωση των Ενώσεων; Γιατί φτάσαμε στο σημείο αυτό; Πολλά μπορούμε να πούμε αλλά δεν έχει καμία σημασία τελικά. Αυτό που οφείλουν να κάνουν οι Ενώσεις Αποστράτων είναι να υπερβούν τον εαυτό τους και να κάνουν έντονη την παρουσία τους τόσο στην κοινωνία όσο και εκεί που πρέπει. Οι απόστρατοι δεν είναι σωματεία εργαζομένων και δεν είναι αυτή η μίζερη εικόνα των εφημερίδων τους και των Ενώσεών τους. Είναι επαγγελματίες που σε σχετική μικρή ηλικία φεύγουν άλλοι υποχρεωτικά κι άλλοι με τη θέληση τους από τις ενεργέες Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.
Οι περισσότεροι εξ αυτών με σημαντικές σπουδές, επαγγελματικές εμπειρίες και σημαντικές γνώσεις σε καίριους τομείς. Οι Ενώσεις Αποστράτων οφείλουν να γίνουν φορείς κοινωνικής αλληλεγγύης, επαγγελματικής προώθησης αποστράτων στελεχών, ανάδειξης του έργου των Ενόπλων Δυνάμεων και συστηματικοί διαφημιστές των ικανοτήτων και δυνατοτήτων των αποστράτων στελεχών. Οι τρόποι και το θεσμικό πλαίσιο υπάρχουν. Απαιτείται βούληση, σχέδιο και προσπάθεια. Όχι άλλα λόγια, όχι άλλη μιζέρια, όχι άλλη κακομοιριά. Δεν έχει σημασία ποιός είναι πρόεδρος ή γραμματέας, έχει σημασία να γίνει σοβαρό έργο. Να γίνουν οι Ενώσεις “σπίτ” των αποστράτων αλλά για τους σωστούς λόγους.
Από διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και συλλαλητήρια προκοπή δε θα δουν οι απόστρατοι. Προκοπή θα δουν με δουλειές, ανάπτυξη, επιχειρηματικές και κοινωνικές δράσεις και συνεχή έρευνα για τη βελτιώση των συνθηκών ζωής και εργασίας. Αυτό μπορεί ν’ ακούγεται κάπως περίεργο για μερικούς αλλά αυτό είναι που αναζητούν οι απόστρατοι. Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση. Αν δε γίνει κάτι άμεσα οι απόστρατοι θα χάσουν και το σημαντικότερο χαρακτηριστικό που διαθέτουν: Την αξιοπρέπεια.
