Σαν σήμερα, στις 17 Ιουλίου 1912 εκδηλώθηκε, προς γενική, κυριολεκτικά οικουμενική έκπληξη για το τόλμημα, η αυτόνομη επανάσταση της Ικαρίας κατά των Τούρκων.
Το νησί της Ικαρίας ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1521. Αφού η Ιταλία είχε κατακτήσει τα Δωδεκάνησα κατά τη διάρκεια του Ιταλοτουρκικού Πολέμου τον Απρίλιο του 1912, η πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού του νησιού φοβόταν ότι θα ενσωματωθούν και αυτοί στην ιταλική αποικιακή αυτοκρατορία.
Προκειμένου να αποτραπεί αυτή η εξέλιξη, στις 17 Ιουλίου 1912 οι εξεγερμένοι κάτοικοι συνέλαβαν την τουρκική φρουρά των 30 ανδρών και κήρυξαν την Ελεύθερη Πολιτεία της Ικαρίας την επόμενη μέρα.
Η ελληνική κυβέρνηση, η οποία είχε ενημερωθεί για τις προθέσεις των νησιωτών, αρνήθηκε να συμπεριλάβει αμέσως το νησί στην ελληνική επικράτεια, επειδή δεν ένιωθε αρκετά ισχυρή για πιθανή στρατιωτική αντιπαράθεση με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Την διοίκηση του νέου μικρού κράτους της Ικαρίας ανέλαβε εννεαμελής προσωρινή κυβέρνηση με πρόεδρο τον Ιωάννη Μαλαχία. Το ζήτημα εάν θα πρέπει να γίνει πρωτεύουσα ο Άγιος Κήρυκος ή ο Εύδηλος οδήγησε σχεδόν σε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των Ικαριωτών.
Στις 14 Αυγούστου 1912 οι Φούρνοι προσχώρησαν στην Ελεύθερη Πολιτεία.
Η επίσημη προσάρτηση στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 24 Ιουνίου 1913, αφού η Ελλάδα μπόρεσε να διεκδικήσει την αξίωσή της στα νησιά με βρετανική βοήθεια στο Συνέδριο του Λονδίνου.
Κατά την ολιγόμηνη περίοδο της ανεξαρτησίας της, η Ελευθέρα Πολιτεία Ικαρίας χρησιμοποίησε δική της σημαία και εθνικό ύμνο και λειτούργησε και μια ταχυδρομική υπηρεσία, από την οποία εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 1912 μια σειρά γραμματοσήμων που αποτελείται από οκτώ αξίες.
