Οι κινήσεις που κάνει ο Ταγίπ Ερντογάν προδίδουν πολύ νωρίς τις τελικές στοχεύσεις του. Τι δείχνει η ανάλυση της στρατηγικής του στο εσωτερικό και εξωτερικό
Του Αρίστου Πενταλιώτη
Ο κίνδυνος ριζοσπαστικοποίησης ευρύτερων κοινωνικών μαζών, η συνάντηση του Κουρδικού Εθνικισμού με την Τουρκική Αριστερά και τα προοδευτικά ρεύματα της τουρκικής κοινωνίας, το τουρκικό κεμαλικό κατεστημένο και οι δομές του, αποτελούσαν και αποτελούν για την τουρκική (ακρο)δεξιά τους πλέον επικίνδυνους εχθρούς.
Στην διαπάλη αυτή για την ηγεμονία επί της κοινωνίας η σύζευξη ισλαμισμού-τουρκικού εθνικισμού συνιστούσε και συνιστά απόλυτη αναγκαιότητα
Το AKP αναρριχήθηκε στην εξουσία ως ένας φιλελεύθερος-συντηρητικός-μεταρρυθμιστικός παράγοντας του τουρκικού πολιτικού συστήματος και της τουρκικής κοινωνίας.
Πολύ γρήγορα υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του Ταγίπ Ερντογάν μετατράπηκε σε μια ετερόκλητη ένωση φυσικών προσώπων και παραγόντων,κινούμενων με ταπεινά κίνητρα.
Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων αυτής της φατρίας οδηγεί στην αναγκαιότητα το Σύνταγμα να αποτελεί και Παρα-Σύνταγμα και το Κράτος και Παρακράτος, οι δε πελατειακές σχέσεις να αποτελούν πλέον την βάση της του πολιτικού συστήματος της Τουρκίας.
Πλέον ο Ταγίπ Ερντογάν ορίζεται ως πρόεδρος της κρατικής μαφίας η οποία κυβερνά την Τουρκία.
Μια κρατική μαφία η οποία δεν έχει τον παραμικρό ηθικό ενδοιασμό να συνεργαστεί με κύκλους του υποκόσμου προκειμένου η τουρκική κοινωνία να αποδεχθεί και να υιοθετήσει την πολιτική του Ταγίπ Ερντογάν.
Κομβικό ρόλο στην σύνδεση αυτή διαδραματίζει η ΜΙΤ όπως και στο παρελθόν
Ο εκλογικός χάρτης κατανομής ψήφου της Τουρκίας (των δύο τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων) επιμένει να εμφανίζει το πλέον συντηρητικό κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας, την Κεντρική Ανατολία να στηρίζει την πολιτική Ταγίπ Ερντογάν.
Το κεμαλικό κατεστημένο διατηρεί τον έλεγχο περιοχών όπως της Ανατολικής Θράκης, των Μικρασιατικών-Μεσογειακών παραλίων των μεγάλων αστικών κέντρων (Άγκυρα, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Αδριανούπολη, Αττάλεια, Άδανα).
Την ίδια ώρα παρά τον βρώμικο πόλεμο κατά του Κουρδικού κινήματος οι Κούρδοι δείχνουν να ελέγχουν την Ν/Α Τουρκία.
Μια σημαντική πολιτική κίνηση έλαβε πρόσφατα χώρα στην Τουρκία.
Η πορεία για την δικαιοσύνη (ξεκίνησε στις 15 Ιουνίου από την Άγκυρα, τερματίστηκε 25 μέρες μετά στην Κωνσταντινούπολη διανύοντας απόσταση 450 χλμ περίπου) με επικεφαλής τον πρόεδρο του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Κεμάλ Κιλιντσάρογλου.
Η «Πορεία για τη Δικαιοσύνη» διοργανώθηκε ως διαμαρτυρία για την φυλάκιση του βουλευτή του CHP Ενίς Μπερμπέρογλου ο οποίος δικάστηκε διότι δημοσίευσε το 2015 στην εφημερίδα Cumhuriyet ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες έκαναν λαθρεμπόριο όπλων με τους ισλαμιστές αντάρτες στη Συρία.
Η ειρηνική αυτή πορεία χιλιάδων Τούρκων πολιτών κατέδειξε πως παρά το κλίμα τρομοκρατίας (μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου) παρά την χορήγηση όλων των εξουσιών στον Τούρκο Πρόεδρο η τουρκική κοινωνία συνεχίζει και αντιστέκεται επιζητώντας μια πιο πλουραλιστική δημοκρατία.
Μέσω της πορείας αυτής, ο Κεμάλ Κιλισντάρογλου μπόρεσε να ξεπεράσει τα στενά όρια του κεμαλισμού και να αναδειχθεί σε ηγετική φυσιογνωμία για το τουρκικό πολιτικό γίγνεσθαι εκφράζοντας ευρύτερες κοινωνικές συναινέσεις
Η εξέλιξη αυτή σε συνδυασμό με το γενικότερο περιβάλλον σε διεθνές και σε εσωτερικό επίπεδο θορύβησε το καθεστώς.
Η πολιτική ηγεμονία του AKP κρίνεται ως απόλυτα επισφαλής αυτό με την σειρά του γεννά μια σειρά από αναγκαιότητες
Ξενοφοβία-Θυματοποίηση
Αποτελούν το μόνιμο πολιτικό καταφύγιο για τον Ταγίπ Ερντογάν προκειμένου να δικαιολογεί τις ήττες-αναδιπλώσεις του και να διασφαλίζει αλώβητο το γόητρο του.
Όμως ως έχει καταδείξει η ιστορία της Τουρκίας πανεύκολα μπορούν να δημιουργηθούν εκ του μη όντως σοβαρές περιπλοκές-επιπλοκές μη διαχειρίσιμες από τον φανατισμένο όχλο
Επίθεση Φιλίας
Αναμένεται να εκδηλωθεί μια επίθεση φιλίας στα παλιά ηγετικά στελέχη του AKP.
Κύριος αποδέκτης ο Αμπντουλλάχ Γκιούλ μια πολιτική προσωπικότητα με σοβαρά ερείσματα στον χώρο των ισλαμικών ταγμάτων.
Ο Γκιούλ ως πολιτικό μέγεθος είναι ιδιαίτερα χρήσιμος στον Ταγίπ Ερντογάν σε ό,τι αφορά στην διεθνή πολιτική σκηνή κύρια λόγω της “μετριοπάθειας” του.
Παράλληλα η σωστή χρησιμοποίηση του θα εξανεμίσει την πιθανότητα να βρεθεί αντιμέτωπος του Ταγίπ Ερντογάν στην διπλή εκλογική αναμέτρηση του 2019.
Ντογού Περιντσέκ
Μιά αμφιλεγόμενη πολιτική προσωπικότητα της Τουρκίας. Το 2008 στο πλαίσιο της υπόθεσης Εργκενεκόν φυλακίζεται για μια ακόμη φορά.
Αποφυλακίζεται το 2014 και πλέον από αντίπαλος του Ταγίπ Ερντογάν προβάλλει ως φίλος-σύμμαχος του.
Στην πολιτική του σκέψη διάχυτος είναι ο αντι-δυτικισμός, ο αντι-αμερικανισμός και ο υπερεθνικισμός.
Συγκροτεί τον όμιλο Περιντσέκ (Πατριωτικό Κόμμα) ο οποίος στις εκλογές του 2015 λαμβάνει συνολικά 120,000 ψήφους.
Η ομάδα του Περιντσέκ, (ένας μαχητικός όμιλος νεοισλαμιστών-νεοθνικιστών) αποτελεί σήμερα τον βασικό μηχανισμό κάθαρσης της τουρκικής κοινωνίας από τα στοιχεία της Κοινότητας Γκιουλέν και σημαντικό παράγοντα στον βρώμικο πόλεμο κατά των Κούρδων.
Την δύναμη του την αντλεί μέσα απο ένα πλέγμα σχέσεων συνεργασίας με την Τουρκική ΜΙΤ.
Ο Ντογού Περιντσέκ έχει σταθεί επικριτικά και κατά της παλιάς φρουράς του AKP δηλώνοντας με νόημα πρόσφατα “Το AKP με τα σημερινά στελέχη του δεν μπορεί να κυβερνήσει την Τουρκία.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Πρόεδρος Ερντογάν εμπιστεύεται την παρουσία μας σε κρίσιμες θέσεις του κράτους”.
Οι συντηρητικοί του ΑΚΡ και η πολιτική του γραφειοκρατεία συνιστούν για την ομάδα αυτή θανάσιμη απειλή.
Οι δομές του τουρκικού κρατικού μηχανισμού που αποψιλώνονται από στελέχη φίλια προς τον αυτοεξόριστο στις ΗΠΑ ιμάμη Γκιουλέν στελεχώνονται με μέλη του ομίλου Περιντσέκ.
Είναι βέβαιο πλέον πως πολλά στελέχη του κρατικού μηχανισμού της Τουρκίας απομακρύνονται από τις θέσεις τους όχι γιατί είναι μέλη της Κοινότητας Γκιουλέν αλλά γιατί είναι συντηρητικοί ισλαμιστές .
Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων
Tα όσα λαμβάνουν χώρα αναφορικά με την πανίσχυρη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας (Diyanet) είναι ενδεικτικά του κλίματος που επικρατεί στην Άγκυρα.
Ο επικεφαλής του κορυφαίου θρησκευτικού οργάνου της Τουρκία, ενός οργάνου που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην “διάσωση” του καθεστώτος Ταγίπ Ερντογάν κατά το “πραξικόπημα” της 15ης Ιουλίου Μεχμέτ Γκορμέζ, αποστρατεύεται τιμητικά αναλάμβοντας την διεύθυνση του Διεθνούς Ισλαμικού Πανεπιστήμιου που πρόκειται να ιδρυθεί στην Κωνσταντινούπολη 2019-2020 και που θα παρέχει εκπαίδευση στα αραβικά, στα τουρκικά και στα αγγλικά στους σπουδαστές του.
Το Πανεπιστήμιο αυτό φέρεται να αποτελεί την απάντηση του καθεστώτος Ταγίπ στις δομές που διαθέτει η Κοινότητα Γκιουλέν.
Ο Μεχμέτ Γκορμέζ φέρεται να πληρώνει το μάρμαρο της προσωπικής διαμάχης με τον Υπουργό πολιτισμού και Τουρισμού Νουμάν Κουρτουλούς.
Δημοσιεύματα αναφέρουν πως ο Μεχμέτ Γκορμέζ ήταν ιδιαίτερα συγκρατημένος στην πάλη κατά της Κοινότητας Γκιουλέν.
Η Πολιτική διαχείριση του Ταγίπ Ερντογάν αποσκοπεί τούτων δοθέντων στο να διαμοιράζει ρόλους σε άτομα και ομάδες με διαμετρικά αντίθετες απόψεις, προκειμένου μέσα από τις υπόγειες συγκρούσεις να επιβάλλει την πολιτική του γραμμή, να μένει αλώβητος, και να εξαφανίζει κάθε πολιτική απειλή σε βάρος του.
Σχέσεις με Σαουδική Αραβία
Σε άρθρο του στην Καθημερινή της Κύπρου ο Ν. Στέλγια αναφέρει πως η Σαουδική Αραβία απάντησε με μια πολύ ενδιαφέρουσα κίνηση στο ζήτημα της κρίσης με το Κατάρ και στα ανοίγματα της Τουρκίας προς αυτό.
Δημοσιογράφος από την Σαουδική Αραβία, ο οποίος και διατηρεί στενές σχέσεις με τον Βασιλιά Σουλεϊμάν, επισκέφθηκε τον εξόριστο κληρικό Φετχουλλάχ Γκιουλέν στις ΗΠΑ.
Πρόκειται για τον δημοσιογράφο Οσμάν Αλ Ομάρ, ο οποίος συζήτησε με τον κ. Γκιουλέν τις τελευταίες εξελίξεις στην Τουρκία και στην περιοχή επί 4 ολόκληρες ώρες.
Αραβικά δημοσιεύματα τονίζουν ότι με αυτή την επίσκεψη, η Σαουδική Αραβία στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στην τουρκική διπλωματία
Σχέσεις με ΗΠΑ
Το ζήτημα της έκδοσης του Ιμάμη Αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ Φετουλλάχ Γκιουλέν, μαζί με τις εξελίξεις στο Κουρδικό ζήτημα (συνεργασία ΗΠΑ-YPG) συνεχίζει να δηλητηριάζει τις Αμερικανο-τουρκικές σχέσεις.
Το τουρκικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Anadolu, έδωσε πρόσφατα στην δημοσιότητα στοιχεία για τις αμερικανικές βάσεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη Συρία.
Η κίνηση αυτή του Τουρκικού καθεστώτος έλαβε την απάντηση δια στόματος του McGurk του “Λόρενς του Κουρδιστάν” όπως θα πρέπει να αποκαλείται πλέον.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ: Brett H. McGurk: Ο Λόρενς του ….Κουρδιστάν!
Ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Ντόναλντ Τράμπ στόν Διεθνή Συνασπισμό για την Αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους κατηγόρησε την Τουρκία ότι βοήθησε την Αλ Κάιντα στη Συρία και ειδικότερα στην επαρχία Ιντλίμπ διοχετεύοντας χιλιάδες μαχητές αλλά και πολύ μεγάλο ογκο στρατιωτικού εξοπλισμού.
Η επαρχία Ιντλίμπ ανέφερε επίσης με νόημα αποτελεί ασφαλές καταφύγιο για την Αλ Κάιντα εξαιτίας του γεγονότος οτι η Τουρκία δεν σφραγίζει τα σύνορα της.
Σχέσεις με Γερμανία
Είναι γνωστό πως οι υπάρχει μια σημαντική επιδείνωση στις σχέσεις Τουρκίας -Γερμανίας.
Αυτή η επιδείνωση έχει κοστίσει σημαντικά στον τουρισμό της Τουρκίας.
Το συνολικό τουριστικό προϊόν της Τουρκίας φέρεται να έχει χάσει έσοδα της τάξης των 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων την τελευταία διετία.
Η γερμανική αγορά κάλυπτε σημαντικό κομμάτι της τουριστικής κίνησης της Τουρκίας.
Ο αριθμός Γερμανών τουριστών που επισκέφθηκαν την Τουρκία κατά το πρώτο εξάμηνο του 2017 παραμένει χαμηλός παρά τις προσπάθειες και από τις δύο πλευρές για ανάκαμψη του τουριστικού ρεύματος.
Υπολογίζεται πως περίπου 7.000 γερμανικές εταιρείες σήμερα δραστηριοποιούνται στην Τουρκία, ο δε ετήσιος όγκος των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των δύο χωρών ανέρχεται σε 36 δισεκατομμύρια δολάρια.
Κατά τον πρόσφατο διαγωνισμό παραγωγής αιολικής ενέργειας (επένδυση 1 δισεκατομμυρίων δολαρίων) από τις 8 εταιρίες οι οποίες συμμετείχαν οι 4 ήσαν γερμανικές το δε έργο το ανέλαβε κοινοπραξία εταιρειών με επικεφαλής την Γερμανική εταιρεία Siemens (η οποία έχει ιστορία 160 ετών στην Τουρκία).
Γίνεται λοιπόν φανερό πως σε οικονομικό επίπεδο υπάρχει μαι κόκκινη γραμμή την οποία καμιά από τις δύο χώρες δεν είναι διατεθειμένη να την υπερβεί.
Σχέσεις με Ισραήλ
Όπως επισημαίνεται με νόημα η μόχλευση της Τουρκίας προς το Ισραήλ είναι ασθενέστερη όσο ποτέ άλλοτε.
Κατά συνέπεια η οργή Ταγίπ Ερντογάν με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στην πλατεία των Τεμένων δεν θορύβησε διόλου την Ισραηλινή διπλωματία.
Η σκληρή ρητορική κατά του Ισραήλ είναι απαραίτητη στο καθεστώς Ερντογάν προκειμένου να εμφανίζεται σε ρόλο κύριου ηγέτη-εκφραστή του ισλαμικού κόσμου,στο να εκμεταλλεύεται το διάχυτο αντισημιτικό μίσος στις φτωχότερες λαϊκές μάζες και παράλληλα στο να προσπαθεί να εξισορροπήσει με την πίεση στο παλαιστινιακό ζήτημα την πολιτική του Ισραήλ στο Κουρδικό ζήτημα.
Η Σύνθεση του τουρκικού πάζλ θεωρείται αναγκαία και απαραίτητη συνθήκη προκειμένου να προβλεφθούν οι επόμενες κινήσεις του Ταγιπ Ερντογάν.
Όχι άδικα θεωρείται πως ανήκει σε κείνους τους πολιτικούς, οι οποίοι με τις κινήσεις τους προδίδουν πολύ νωρίς τις τελικές στοχεύσεις τους.
