Γράφει ο Γιάννης Παρασκευάς, Συνταγματάρχης ε.α.
Όσο τα πράγματα δεν εξελίσσονται στην Ουκρανία, όπως επιθυμεί ο Πούτιν, τόσο, από ό,τι φαίνεται, ξεσαλώνει ο Ερντογάν.
Οι Ουκρανοί αντεπιτίθενται με επιτυχία, ο Πούτιν σπεύδει να κάνει «δημοψηφίσματα», ώστε να δικαιολογήσει μια ενδεχόμενη προσβολή της Ουκρανίας με πυρηνικά, η επιστράτευσή του δείχνει να μην είναι επιτυχής, ούτε αποδεκτή από τη ρωσική κοινωνία, σαμποτάρει τον αγωγό φυσικού αερίου και … η Δύση συνεχίζει να ενισχύει την Ουκρανία …
Πώς θα σταματήσει η ενίσχυση της Ουκρανίας; Μήπως ένας τρόπος είναι να εξαναγκαστεί η Δύση να ενισχύει ταυτόχρονα δύο αμυνόμενους; Μήπως έχουμε να κάνουμε με μια προσπάθεια αντιπερισπασμού;
Ας το σκεφτούμε λίγο.
Ένα Αιγαίο ή ένας Έβρος στις φλόγες, ως πρώτη συνέπεια θα έχει την εκ των πραγμάτων παύση της λειτουργίας του λιμένα της Αλεξανδρούπολης, τον οποίο οι ΗΠΑ, τόσο έχουν ανάγκη, όπως φαίνεται.
Ελληνικές απώλειες σε αεροσκάφη, πυρομαχικά και λοιπά μέσα, θα εξαναγκάσει τους συμμάχους μας, να μας τα παρέχουν, αν θέλουν να ανοίξει ο δρόμος για την Ουκρανία και να μην επιτρέψουν τη δημιουργία ενός νέου Πούτιν στη Μεσόγειο.
Ένας άξονας Πούτιν-Ερντογάν, ειδικά αν επιτύχει τους στόχους του, θα ελέγχει μια περιοχή από τη Βόρεια θάλασσα, μέχρι το Σουέζ και την Μ. Ανατολή.
Προφανώς η Δύση δεν μπορεί να επιτρέψει κάτι τέτοιο.
Προφανώς ο Ερντογάν ενεργεί σε συνεννόηση με τον Πούτιν και όποιος δεν το βλέπει, εθελοτυφλεί.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά αν δεν γίνει κάτι άμεσο, γρήγορο και θεαματικό στην Ουκρανία, εις βάρος της Ρωσίας, ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος (μικρός ή μεγαλύτερος, υβριδικός ή μη) είναι ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΣ.
Θα πρέπει να συνηθίσουμε στην ιδέα και να προετοιμαζόμαστε στρατιωτικά, από … χθες!
Περισσότερα άρθρα από τον Γιάννη Παρασκευά:
