Το ερώτημα: ”Σώζουμε οργανισμούς ή τη χώρα μας;” δεν πρέπει να υφίσταται

ΝΑΤΟ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥΡΚΙΑ

Του Αλέξανδρου Δρίβα, Διεθνολόγου -Συντονιστή του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ – Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council) *

 

Η Τουρκία, όπως έδειξε τις προηγούμενες μέρες στην Κύπρο, πήρε αέρα από το αμερικανικό non paper. Μου φαίνεται σχεδόν αδιανόητο να μην έχουμε επαναφορά εντάσεων με την Τουρκία. Η διαφορά είναι οτι αυτή τη φορά, ίσως οδηγήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την Ελλάδα και την Κύπρο.

Εξηγούμαι:

  1. Εδώ και 3-4 μήνες η Τουρκία εξορθολογίζει την εξωτερική της πολιτική, όπως κάναμε και εμείς όταν εισήλθαμε σε προγράμματα σταθερότητας. Η έλλεψη ισχύος (έχει οικονομική βάση) οδηγεί σε εξορθολογισμό των επιλογών στο εξωτερικό. Η Τουρκία ετοιμάζει  να νομιμοποιήσει τις διεκδικήσεις της εναντίον της Ελλάδας, με εξομάλυνση των σχέσεών της με όλες τις χώρες με τις οποίες η Ελλάδα έχει ισχυρούς δεσμούς. Είναι το Ισραήλ και οι χώρες του Κόλπου. Ακόμη και στη Λιβύη η Τουρκία είναι έτοιμη να συνεργαστεί και με την πλευρά που αποκαλούσε περίπου, εγκληματική οργάνωση λίγο καιρό πριν.
  2. Η περιφερειακή συνθήκη αυτή τη στιγμή δεν είναι με το μέρος μας. Η κρίση στην Ουκρανία καθιστά την Τουρκία σημαντική. Όταν η κρίση βρίσκεται σε ύφεση, ο τουρκικός ρόλος είναι μικρότερης σημασίας. Όταν η κρίση παρουσιάζει έξαρση, ο τουρκικός ρόλος είναι σημαντικός. Αυτό μας απασχολεί όχι μόνο για το ΝΑΤΟ αλλά και για το κατά πόσο μια πιθανή ελληνοτουρκική κρίση θα είναι ”πρώτο θέμα” για την περιοχή μας. Η Τουρκία έχει ευνοϊκή συνθήκη να επιχειρήσει εχθρικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας όσο μπορεί να εκβιάσει το ΝΑΤΟ για τη συνοχή του απέναντι στη Ρωσία.
  3. Η Τουρκία δείχνει οτι επανέρχεται σε μια πολιτική ”μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες” πλην της Ελλάδας και της Κύπρου και αυτό φαίνεται και από το οτι προσπαθεί να απονομιμοποιήσει την κυριαρχία της Ελλάδας επί των νήσων. Συνδέει αποστρατικοποίηση με κυριαρχία. Στόχος της ”μισής” αυτής της πολιτικής μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες, είναι να αποδείξει οτι λύνει δύσκολα ζητήματα με άλλες χώρες άρα η Ελλάδα και η Κύπρος είναι ”επιθετικές”.
  4. Η λογική του τουρκολιβυκού μνημονίου συνεχίζει με το γκριζάρισμα της κυριαρχίας επί εδάφους.

Όλα αυτά μαζί με την μεγάλη επιθυμία του ΑΚΡ να αυξήσει τη δημοτικότητά του για τις εκλογές, καθιστούν πιθανές τις επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας εναντίον του Ελληνισμού (Υπενθυμίζουμε πως η Turkish Petroleum είναι έτοιμη να βαρέσει κανόνι).

Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα:

Ο Θεός ο ίδιος, παρέα με Αμερικανούς, Ρώσους, Κινέζους, Γερμανούς, εξωγήινους (γκρίζους και πράσινους) να πιέσουν ώστε να τα βρούμε, η Ελλάδα πρέπει να αρνηθεί. Εάν ισχύουν όσα λέγονται οτι συντάκτης του non paper είναι ο Χοχσταϊν, τότε επανερχόμαστε σε μια περίοδο που το Κυπριακό θα είναι game changer για όλην την Ανατολική Μεσόγειο. Υπενθυμίζω πως μέχρι και το τέλος της δεύτερης θητείας της, η κυβέρνηση Ομπάμα πίεζε ωστε να λυθεί το Κυπριακό ως περιφερειακό game changer.

Το δεύτερο που πρέπει να κάνουμε, είναι να διαγνώσουμε τι απόψεις έχουν όλοι οι υποψήφιοι Γάλλοι για τις εκλογές του Απριλίου στη Γαλλία. Νότια από την Κρήτη, αποχώρησε και η Τοtal.

Το άλλο βέβαια που πρέπει να κάνει η Ελλάδα με την Κύπρο, είναι το αυτονόητο. Να καταστήσουμε σαφές διεθνώς πριν ωριμάσει η ιδέα στους ψυχοπαθείς λήπτες απόφασης της γειτονικής μας χώρας, πως η συνοχή της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ εξαρτάται από το πόσο καλά παιδιά θα είναι οι Τούρκοι.

Ερώτημα: ”Σώζουμε οργανισμούς ή τη χώρα μας;” δεν υφίσταται.


Περισσότερα άρθρα από τον Αλέξανδρο Δρίβα:

ΑΠΟΨΕΙΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΡΙΒΑΣ


 

 

 

*Ανάρτηση στο facebook

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ