Ο μακροχρόνιος εθνικός διχασμός και οι ΕΔ

ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ
Της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου  , Ιστορικού- Διεθνολόγου *

Όλοι ανήκουμε κομματικά κάπου…Αν και θα έπρεπε να είμαστε πολιτικά όντα, δυστυχώς έχουμε καταντήσει μόνο κομματικά…

Φυσικά, η Ελλάδα από το 1940 και μετά είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη ψυχολογικά λόγω του Εμφυλίου, όμως αυτό που συνεχίζει να συμβαίνει ακόμα και σήμερα στο ελληνικό κατεστημένο είναι ένας στρόβιλος που μόνο στην αδράνεια μάς οδηγεί…

Χθες μιλούσα με κάποιον φίλο μου, λέγοντάς του πώς κινούνται οι Τούρκοι απέναντι στην Ιστορία τους και πώς κινούμαστε εμείς…. Εμείς θα μείνουμε σε οποιοδήποτε διχαστικό γεγονός της μακραίωνης Ιστορίας μας, ενώ οι απέναντι σε οτιδήποτε τους ενώνει…Ο Ερντογάν κάθε άλλο παρά κεμαλιστής είναι, αλλά την 30η Αυγούστου τη γιορτάζει με μεγαλοπρέπεια… Και ο Κιλιντζάρογλου κάθε άλλο παρά ισλαμιστής είναι, αλλά την 29η Μαΐου τη γιορτάζει…

Εμείς εδώ στην Ελλάδα ψάχνουμε αν οι αριστεροί ή οι δεξιοί, οι βενιζελικοί ή οι αντιβενιζελικοί, για να μην πούμε για το κομματικό περιβάλλον μετά το 1980, έκαναν τα περισσότερα λάθη…

Για εμένα ως Ιστορικό, ως νοήμον ον, ως πολιτικοποιημένο ον και πάνω από όλα ως Ελληνίδα ΟΛΟΙ ανεξαίρετα έκαναν λάθη, γιατί άφησαν σε κάποια διαστήματα της ελληνικής Ιστορίας την Ελλάδα στις αποφάσεις τρίτων, ενώ μέσα στο ελλαδικό κατεστημένο ξέσκιζαν μεταξύ τους τις σάρκες τους (και δεν ήταν μόνο η περίοδος του Εμφυλίου) ….

Ακόμα δεν είχαμε αποκτήσει πολιτειακή αυθυπαρξία, και το 1824 και 1825 είχαμε τους πρώτους εμφυλίους μας (δεν πάω πιο πίσω χρονικά, γιατί θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο η συναισθηματική φόρτιση της ιστορικής θύμησης)…

Να ρωτήσω κάτι;;; Μόνο οι αντιβενιζελικοί έφταιγαν για τα αποτελέσματα του μικρασιατικού μετώπου;;;; Αν ψηφιζόταν η Συνθήκη των Σεβρών κι αν δεν διεξάγονταν οι εκλογές του 1920, μήπως σήμερα θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα;;;;

Όταν ο μεγάλος πατριώτης για εμένα Νικόλαος Πλαστήρας τέθηκε επικεφαλής το 1945 ως ενωτικός να διοικήσει την Ελλάδα με σκοπό να αποτρέψει τον Εμφύλιο, τα βρετανικά και σοβιετικά συμφέροντα τον ανάγκασαν να παραιτηθεί, που οι εδώ Έλληνες πολιτικοί τα εξυπηρετούσαν… Ο ίδιος ο Γάλλος Πρέσβης στην Ελλάδα την τότε εποχή, ονόματι Ζαν Μπελέν είχε πει : οι Βρετανοί θεωρούν τον Πλαστήρα μία μετριότητα και κάνουν το καθετί για να τον αποπέμψουν… Φυσικά, η πολιτική και κοινωνική φυσιογνωμία του Νίκου Ζαχαριάδη που λειτουργούσε για τα σοβιετικά συμφέροντα είναι εξίσου γνωστή …

Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ηλίας Ηλιού πήγαν να διαμορφώσουν την πολιτική ζωή της Ελλάδας σε νέα πλαίσια, πάλι το πολωτικό κατεστημένο της Ελλάδας που ήθελε την Ελλάδα διχασμένη δεν άφησε αυτούς τους δύο πολιτικούς άνδρες να το αναδομήσουν… Και να ρωτήσω και κάτι ακόμα :. Δηλαδή για την κατάντια της Ελλάδας του σήμερα ή του χθες, φταίει μόνο η περίοδος της Επταετίας;;;; Μήπως θα πρέπει να ξαναδιαβάσουμε τα γεγονότα από το 1965 μέχρι το 1967 που ουσιαστικά η Ελλάδα ήταν ακυβέρνητη;;;;

Το ποια κομματική παράταξη βύθισε την Ελλάδα σε αδιέξοδα ας το αφήσουμε στην άκρη, γιατί η Ιστορία δεν μπαίνει σε ζύγι…

Σεβόμενη την Ελλάδα και την Πολιτεία του τόπου μου, θα πω κάτι που ιστορικά αποδεικνύεται… Όποτε οι πολιτικοί ηγέτες του τόπου μας σε καιρό κρίσης έστρεφαν το βλέμμα τους πρώτα και αποκλειστικά στην ηγεσία των ΕΔ και στους αξιωματικούς των ΕΔ και όχι στα πολιτικά τους συμβούλια η Ελλάδα “έτρεχε με χίλια”…

Αν ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης δεν παρακινούσε τον Ελευθέριο Βενιζέλο που ήταν διστακτικός προκειμένου να μην διχάσει περισσότερο το ελλαδικό κατεστημένο, να αναλάβει την επαναστατική κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης, η Διοίκηση της Θεσσαλονίκης είχε αποφασιστεί από το Γάλλο Στρατηγό Σαράιγ να δοθεί στη Σερβία, ενώ το Αιγαίο θα χανόταν….

Για να μην πούμε το σεβασμό που έδειχνε ο Ανδρέας Παπανδρέου στο Θεσμό των ΕΔ και στην ηγεσία τους και το αποτέλεσμα ήταν, να μην κουνιέται πανί στο Αιγαίο…

Αυτό που αντιλαμβάνομαι και πραγματικά με απογοητεύει είναι ότι οι Έλληνες δεν ψάχνουμε να βρούμε ο, τι μας ενώνει, αλλά ο, τι μας χωρίζει… Γι’αυτό και οι πολιτικοί μας (φυσικά όχι όλοι, καθώς υπάρχουν διαχρονικά φωτεινές εξαιρέσεις) πατάνε σε αυτήν την διχόνοια που όλους τους πολίτες μάς σιγοτρώει και κάτω από το πλαίσιο αυτό δεν έχουν ακόμα καταρτίσει ένα εθνικό σχέδιο στρατηγικής αντιμετώπισης των εθνικών ζητημάτων μας και ακόμα είμαστε στα 6νμ στο Αιγαίο….

Γιατί πολύ απλά, επειδή είμαστε διχασμένοι ως πολίτες κομματικά, αν ο ένας ή ο άλλος ή ο τρίτος πολιτικός κάνουν ένα διπλωματικό λάθος που μας στοιχίζει εθνικά, βάζει τους κομματικούς μηχανισμούς του να ανατρέξει στο παρελθόν και να παρουσιάσει ένα παρόμοιο πολιτικό λάθος του κομματικού του αντιπάλου…

Όμως κάτω από αυτό το πλαίσιο, θα μου επιτρέψετε την φράση, θα ξεπουλήσουμε την Ελλάδα και μεταξύ μας οι πολίτες θα ερίζουμε ποιο κόμμα την ξεπούλησε σε μεγαλύτερο βαθμό….

Πραγματικά θλίβομαι… Οι πολιτικοί μας, ανεξαρτήτως κόμματος, θα αποδείξουν ότι θέλουν να αλλάξουν τα κακώς γενόμενα του πολιτικού μας κατεστημένου, μόνο και μόνο όταν στην πρώτη κρίση στρέψουν ξανά το πρώτο βλέμμα τους στον εκάστοτε επικεφαλής των ελληνικών ΕΔ και τους επικεφαλής των Επιτελείων και όχι στα πολιτικά συμβούλια… και όταν επίσης βάλουν πάνω από όλα το συμφέρον του θεματοφύλακα της εθνικής μας αυθυπαρξίας (που είναι ο εξοπλισμός του), που το συμφέρον αυτό προστατεύει όλους εμάς που αυτήν ακόμα τη στιγμή φαγωνόμαστε αν η Αριστερά ή η Δεξιά έκανε τα περισσότερα λάθη στην Ιστορία της Ελλάδας…

Για εμένα προσωπικά ως πολίτης αυτού του τόπου τιμώ τους Θεσμούς που με προστατεύουν και όχι τα κομματικά πηγαδάκια που διχάζουν την κοινωνία που ζω και εξελίσσομαι…

 

*Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, ερευνήτρια της ίδιας Σχολής, Εξωτερική Συνεργάτιδα της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου και μέλος και ερευνήτρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.).

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ