Φάροι στην Ελλάδα: "Όταν χαράζει στο …Αιγαίο" ΦΩΤΟ – Αφιέρωμα

Οι φάροι και το φαρικό δίκτυο αποτελούν μια βασική ναυτική πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας. Μέσα από φωτογραφικά καρέ ταξιδέψτε στην καρδιά του Αιγαίου
 
 
 
Του Ισίδωρου Γεωργίου
Αλμύρα, ήλιος, ουρανός, λευκό και μπλε, Αιγαίο και όχι μόνο, Ελλάδα και καλοκαίρι πάνε μαζί, όπως η Ελλάδα μαζί με τον πολιτισμό, μαζί με την ποίηση, μαζί με την ιστορία, τη λαογραφία και πόσα αλλά που αναδεικνύουν την ταυτότητα αυτού του πληγωμένου τόπου.
Ανάμεσα σ’ αυτά υπάρχει και η παράδοση, μια παράδοση που μπορεί μέχρι σήμερα ο επισκέπτης, να την αγγίξει, να την επισκεφθεί να μάθει από τους ανθρώπους που υπάρχουν εκεί γι αυτό τον λόγο.
Ανάμεσα στις παραδόσεις του τόπου μας δεν μπορεί κανείς να μην ξεχωρίσει εκείνη που έκανε την Ελλάδα γνωστή απ’ άκρη σ’ άκρη στον πλανήτη, τη ναυτική παράδοση…




Τι κι’ αν η τελευταία λέξη της τεχνολογίας έχει μπει για τα καλά μέσα σε όλα τα πλωτά μέσα, από ένα μικρό ερασιτεχνικό βαρκάκι, μέχρι τα πιο μεγάλα εμπορικά, δεξαμενόπλοια, θαλαμηγούς, πολεμικά πλοία, αεροπλανοφόρα.
Τα Gps μαζί με τα plotter, είναι τα σύγχρονα ηλεκτρονικά «μάτια» που μέσω δορυφορικών συστημάτων, ελέγχουν τα πάντα, σκανάρουν, ακτινογραφούν τον βυθό και προγραμματίστηκαν να προειδοποιήσουν έγκαιρα για τυχόν κίνδυνο.
Όμως μέσα στη νύχτα πάντα υπάρχει και το «καντήλι» να στέλνει το φως του στον γιατί όχι, πολλές φορές τιμονιέρη σα να του λέει πως υπάρχει παρέα μέσα στην απεραντοσύνη της αλμύρας ή και της μανιασμένης θάλασσας…




Οι φάροι και το φαρικό δίκτυο στη χώρα μας, αποκτήματα του 19ου αιώνα, στέκουν εκεί αγέρωχοι παρά τα χρόνια, παρά την αλμύρα και δείχνουν τη σωστή ρώτα στους ναυτικούς.
«Ο φάρος δεν φοβήθηκε ποτέ την φουρτούνα, τους ανέμους, τις καταιγίδες, τους κεραυνούς, τα κύματα.
Το μόνο που τον ενοχλεί είναι το σκοτάδι τις νύχτες, γι’ αυτό ανάβει….»
Αυτό έλεγαν οι παλιοί φαροφύλακες στους νεότερους, εξηγώντας πως είναι η ζωή σ’ έναν απομακρυσμένο φάρο που το μόνο που είχαν ήταν η θάλασσα, ο άνεμος και οι γλάροι.




Το φαρικό δίκτυο της Ελλάδας ξεκίνησε να χτίζεται περίπου στα 1900 από Γαλλική κατασκευαστική, οι αρχιτέκτονες φρόντισαν ο κάθε φάρος να είναι αρμονικά δεμένος με τον περιβάλλοντα χώρο και σε καμία περίπτωση να μην αποτελεί ένα έκτρωμα.
Τόσα χρόνια μετά, οι φάροι μόλις τους κοιτάξεις δηλώνουν την παρουσία τους με το επιβλητικό παράστημα που έχουν τα φανάρια, η υπηρεσία φάρων του Πολεμικού Ναυτικού κάνει πολλά ή καλύτερα όσα μπορεί μέσα στην κρίση για τη συντήρησή τους.
Περίπου, 15.000 χλμ ακτογραμμής, σε Αιγαίο και Ιόνιο, το φαρικό δίκτυο με την ιδιαίτερη πολιτιστική κληρονομιά, ανάλογο της ακτογραμμής.
1272 φάροι, φανοί και φωτοσημαντήρες, αυτές είναι οι κατηγορίες που χωρίζονται τα «φανάρια» όπως συνηθίζουν να τα λένε οι ναυτικοί…

Οι περισσότεροι φάροι είχαν σβήσει μόνο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.
Σήμερα, οι 120 έχουν πλήρως αποκατασταθεί από την υπηρεσία φάρων του Πολεμικού Ναυτικού και είναι επισκέψιμοι.
19 από αυτούς μπορούν να στεγάσουν κατά τους θερινούς μήνες στελέχη του ΠΝ και τις οικογένειές τους για λίγες μέρες.
Κάποιοι έχουν ανακηρυχτεί σε μνημεία πολιτιστικής-πολιτισμικής ιστορίας και εκεί βρέθηκαν οι ειδικοί του υπουργείου Πολιτισμού για την αναστύλωση.
Το 70% του φαρικού δικτύου λειτουργεί πλέον με φωτοβολταϊκά και το 30% είναι ηλεκτροδοτούμενοι από την δεκαετία του 1980.




Νωρίτερα το φωτιστικό πετρέλαιο και η ασετιλίνη ήταν το καύσιμο με το οποίο οι φάροι ταξίδευαν το φως τους ακόμη και στα 30 ναυτικά μίλια.
Οι φαροφύλακες είναι η ψυχή του κάθε φάρου, είναι τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού που πήραν, την καθόλου εύκολη απόφαση να συνεχίσουν τη ναυτική παράδοση ως φαροφύλακες και η ζωή τους να είναι συνυφασμένη με το φαρικό 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο.
Είναι οι άνθρωποι που επιφορτίζονται με τη συντήρηση των φάρων η οποία πρέπει να γίνεται σχεδόν κάθε μέρα αφού η αλμύρα δεν συγχωρεί, ούτε δίνει πολλά περιθώρια για χαλάρωση.
Το παλιό φανάρι που το φως του ταξίδευε έως και 30 ναυτικά μίλια όταν έκαιγε με πετρέλαιο. Γαλλικής κατασκευής όλο χειροποίητο με κρυστάλλους που ήταν έτσι διαμορφωμένοι ώστε το φως να διαχέεται και τις πιο δύσκολες νύχτες.

Εδώ να σημειωθεί πως κάθε φαροφύλακας δεν χρεώνεται μόνο με έναν φάρο αλλά μαζί θα έχει την ευθύνη και για φωτοσημαντήρες και φανούς.
Οι φάροι είναι μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς αυτού του τόπου ακόμη και στην μνημονιακή εποχή που ζούμε καθώς όπως είχε προκύψει πριν λίγο καιρό, κάποιοι φάροι υπήρχε πιθανότητα να «ζήσουν» με τον επόμενο πατέρα τους, τον ανάδοχο που θα δεχτεί να συνεχίσει να προστατεύει, όπως ο φαροφύλακας τον φάρο που διάλεξε.
Το σχέδιο νόμου του ΥΠΕΘΑ που είχε κατατεθεί «περί φάρων, Στρατολογίας και άλλες διατάξεις» ανέφερε πως κάποιος ιδιώτης ή εταιρία, εφόσον επιθυμεί να βρεθεί για κάποιες μέρες ως παραθεριστής, θα υποχρεούται ν αναλάβει και το κόστος συντήρησης κάτι που δεν είναι εύκολο τέτοιες εποχές από την ανεξάρτητη υπηρεσία φάρων.

Στο άρθρο 47 του συγκεκριμένου σχεδίου αναφέρονται οι λεπτομέρειες για πάσα ενδιαφερόμενο.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ένας φάρος, ο κάθε φάρος και ειδικά αυτοί που ανατολικού Αιγαίου που φτάνουν και ως 65 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, 25 από τη γη, με τη γαλανόλευκη να κυματίζει, έχουν τη δική τους ξεχωριστή, διαχρονική αξία.
Το φανάρι τους, φέγγει μέχρι και στα 20 ναυτικά μίλια με ιδανικό καιρό συντροφεύοντας τους σύγχρονους ναυτικούς των πολλών οθονών, των gps, ο φανός είναι αιώνιος…
Πολλοί φάροι είναι επισκέψιμοι και αξίζει να βρεθεί κανείς κοντά τους ειδικά τώρα το καλοκαίρι που οι καιρικές συνθήκες ευνοούν.
Κοιτάξτε τον φάρο και θαυμάστε το έργο τέχνης μιας άλλης εποχής που στέκει εκεί και μπορεί αυτός ο πύργος να κρατήσει κι άλλους αιώνες αρκεί να θέλει ο άνθρωπος να κρατήσει ζωντανή την ιστορία του….
Ταξιδέψτε μαζί μας μέσα από τις εικόνες των φάρων της Ελλάδας!









ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ