Ισπανικός εμφύλιος: Τα παιχνίδια των Γερμανών μέσω Μποδοσάκη!

Ο Ισπανικός Εμφύλιος όπου συγκρούστηκε η Δημοκρατική Ισπανία με τους Εθνικιστές του Φράνκο δεν υπήρξε μια τυπική, “καθαρή” σύγκρουση.

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μια σχηματική άποψη για την ιστορία, για το καλό και το κακό, θεωρώντας πως όλα είναι άσπρα ή μαύρα.

Μια περίοδος της ιστορίας όπου, τυπικά, έχει επικρατήσει αυτή η θεώρηση είναι και αυτή του Ισπανικού Εμφυλίου πολέμου, όπου οι «καλοί» δημοκρατικοί και οι επίσης «καλοί» Σοβιετικοί σύμμαχοί τους, πολεμούσαν κατά των «κακών» εθνικιστών και των χειρότερων ακόμα Γερμανών συμμάχων τους.

Η ιδεολογική ιστορική εξέταση του πολέμου αυτού, όπως και των περισσοτέρων που αιματοκύλησαν τον κόσμο δεν έχει σχέση, όμως με την πραγματικότητα.

Οι δημοκρατικοί και οι εθνικιστές διέπραξαν, αμφότεροι εγκλήματα κατά των πολιτικών τους αντιπάλων.

Όσον αφορά τους υποστηρικτές τους, Σοβιετικούς και Γερμανούς δεν διέφεραν ιδιαίτερα σε πρακτικές, εκείνη την εποχή.




Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους που καλλιεργήθηκαν εκείνη την περίοδο και επιβιώνει ως τις μέρες μας αφορά την αμέριστη γερμανική υποστήριξη προς τους εθνικιστές, η οποία τους έδωσε και τη νίκη.

Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι οι Γερμανοί πωλούσαν την υποστήριξή τους στον Φράνκο, την στιγμή που πουλούσαν και όπλα στους δημοκρατικούς;

Και όμως ήταν έτσι. Και όπως ο Στάλιν βοήθησε, μέχρι το 1938, τους δημοκρατικούς, με αντάλλαγμα 500 περίπου τόνους χρυσού από τα αποθέματα της Τράπεζας της Ισπανίας, έτσι και οι Γερμανοί, επισήμως ενίσχυαν τον Φράνκο, αλλά κρυφά, μέσω του Γκαίρινγκ προμήθευαν, μέσω Ελλάδας μάλιστα, τους δημοκρατικούς με οπλισμό.

Ο Γκαίρινγκ, συνεργάστηκε με την γερμανική εταιρεία Rheinmetall-Borsig, η οποία πωλούσε, υποτίθεται, όπλα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην εταιρεία του Ελληνικού Πυριτιδοποιείου – Καλυκοποιείου, ιδιοκτησίας Μποδοσάκη, τα οποία, με ελληνικά πλοία, με την έγκριση της κυβέρνησης Μεταξά, κατέληγαν στους δημοκρατικούς.




Άλλωστε και η κυβέρνηση Μεταξά πούλησε όπλα στους δημοκρατικούς.

Ο Γκαίρινγκ κέρδισε πολλά χρήματα, προσωπικά, από το εμπόριο όπλων με τους δημοκρατικούς, εν γνώσει του Χίτλερ, αλλά και του Φράνκο, ο οποίος, επανειλημμένα, διαμαρτυρήθηκε επίσημα στους Γερμανούς, κατά τα άλλα συμμάχους του, χωρίς αποτέλεσμα.

Το μόνο που δεν αποφάσισαν να στείλουν οι Γερμανοί στους δημοκρατικούς ήταν αεροσκάφη, καθώς το διπλό τους παιχνίδι θα αποκαλύπτονταν, διεθνώς.

Υπήρχε άλλωστε και ο φόβος οι Γερμανοί πιλότοι της Λεγεώνας Κόνδωρ να βρεθούν αντιμέτωποι με γερμανικά αεροσκάφη!




ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ