Ο Ερντογάν δεν είναι καλά τώρα τελευταία. Και δε μιλάμε για τα την προσωπική του υγεία και τις συχνές υπνηλίες που παθαίνει.
Βλέπει στην Αν. Μεσόγειο να τα βρίσκουν όλοι μεταξύ τους και να ετοιμάζουν την ενεργειακή μοιρασιά κι αυτός να μένει απέξω να τους κοιτάζει από μακριά με τα γεωτρύπανά του και το Barbaros, προσπαθώντας να πείσει ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν.
Φυσικά όμως και τους έχει ανάγκη όπως και οι υπόλοιποι έχουν ανάγκη να τον έχουν σύμμαχο αλλά όχι χωρίς να δώσει κι αυτός κάτι. Κι αυτό το κάτι είναι να σταματήσει να το παίζει στο Αιγαίο και την Κύπρο ως ο μοναδικός άρχων που πρέπει να υποκύψουν όλοι στις θελήσεις του.
Επιμένει όμως σε μια σκληροπυρηνική διπλωματική στάση που την κλιμακώνει και σε προκλήσεις με εμπρηστικές δηλώσεις και χάρτες από τα στελέχη του όπως ο Ακάρ. Απαιτεί και επιδιώκει να σταματήσουν όλοι οι στρατηγικοί σχεδιασμοί όλων των υπολοίπων και κυρίως Ελλάδας – Κύπρου.
Μετά όμως πάει στους άλλους ηγέτες και τους κάνει παράπονα γιατί τον «ζορίζουν» και δεν τον «παίζουν» στα «παιχνίδια» που ετοιμάζουν στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Και σαν μην έφτανε η Αν. Μεσόγειος χθες είδε να τον αφήνουν έξω από το παιχνίδι και στη διήμερη διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη αφού έκαναν συνομιλίες ερήμην του και μάλλον κρυφά. Αποτέλεσμα η Τουρκία να τα μαζέψει και να φύγει «απογοητευμένη» και να καταγγείλει όλους του υπόλοιπους. Και πώς να μη κάνουν κρυφές συνομιλίες όταν λίγες ημέρες πριν ο υπουργός Άμυνάς της έδινε στήριγμα σε συγκεκριμένη ηγεσία της Λιβύης και κανόνιζε δουλειές.
Όλη αυτή η στάση βέβαια πουλάει στο εσωτερικό της Τουρκίας αλλά δυστυχώς για τον Ερντογάν δεν έχει θετικό αποτέλεσμα στο διεθνές περιβάλλον που δεν τον περιβάλλει πλέον με καμία εμπιστοσύνη.
Σε καμία περίπτωση όμως δε σημαίνει ότι θα αλλάξει τακτική και στρατηγική ο Ερντογάν. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουν κυρίως στην ΕΕ – οι ΗΠΑ έχουν τον δικό τους τρόπο -που επιμένουν να λειτουργούν με ανοχή απέναντί του γιατί πολύ απλά δεν λειτουργούν σαν Ένωση αλλά ο καθένας βλέπει τα οικονομικά συμφέροντα της δικής του χώρας και τις δουλειές που μπορεί να κλείσουν για τις επιχειρήσεις τους.
Τα στρατηγικά θέματα αλλά και συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου είναι μεγάλα και αν δεν θέλουν να χαλάσουν από τυχόν σπασμωδικές ή νευρικές κινήσεις της Τουρκίας καλό θα είναι να αλλάξουν τακτική αντιμετώπισης.
Οι μεσοβέζικές αντιδράσεις στα προβλήματα που υπάρχουν με την Ελλάδα το μόνο που κάνουν εδώ και χρόνια είναι να ωθούν την Τουρκία να συνεχίσει στην ίδια ρότα. Ας το καταλάβουν έστω και τώρα πριν να είναι αργά.
Γιατί τα «νεύρα» δεν οδηγούν πάντα και σε σοφές κινήσεις.
