Συμφωνία Ισπανίας – Τουρκίας: Η τέχνη του να επιλέγεις την αυτοκαταστροφή σου

ισπανια τουρκια σχεσεισ

Του Αλέξανδρου Δρίβα, Διεθνολόγου -Συντονιστή του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ – Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council) *

 

Η χώρα του ”δήθεν” αριστερισμού και η πιο βάρβαρη αυτοκρατορία της Δύσης, συνήψε συμφωνία με την πιο βάρβαρη αυτοκρατορία της Ανατολής.

Τα ζητήματα που απορρέουν από την τουρκο-ισπανική συμφωνία χρήζουν ιδιαίτερης μελέτης και οφείλουμε να ψάξουμε και τη θέση των Βρετανών.

Η χώρα που έζησε 40 χρόνια χούντα και το όνομα είναι ισπανικό, έχει την υποκρισία να βγάζει και ‘΄αναρχο-ελευθεριακές” και ”σοσιαλιστικές” θεωρίες. Οι ”σοσιαλιστές” πρέπει να ερευνηθούν και για τις σχέσεις που έχουν με το Κατάρ προκειμένου κάποιος να δει ολοκληρωμένα το βάθος της στρατηγικής συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών.

Το 10% ίσως και παραπάνω, του ΑΕΠ της Ισπανίας σχετίζεται με το ποδόσφαιρο. Εκεί θα δείτε το Κατάρ παντού, όπως και τις δουλειές που πήραν ισπανικές εταιρείες στο να γίνει το αστείο Μουντιάλ το προσεχές καλοκαίρι στο Κατάρ. Μπορείτε να ψάξετε τους περίφημους διαλόγους ”Συμμαχίας των Πολιτισμών” που οι Ισπανοί σοσιαλιστές έχουν υπογράψει με τους Τούρκους αλλα και με τους Καταριανούς αλλά και μουσεία που χρηματοδοτεί ο Αλ Θάνι στην Ισπανία.

Υπάρχει σαφώς και η διάσταση της Ε.Ε η οποία είναι ουσιαστικά απούσα διάσταση, διάσταση δια της παραλείψεως και έτσι εξηγείται και το γιατί αποτελεί εμμονή το να δαπανούμε διπλωματικό κεφάλαιο στο να πιέσουμε για κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας.

Οι κυρώσεις, εάν έλθουν θα έλθουν από κράτη-μέλη της Ε.Ε και όχι από τις Βρυξέλλες. Είναι καταδικασμένη η σχέση Τουρκίας-Ισπανίας διότι η Ισπανία δεν είναι και δε θα γίνει ποτέ Γαλλία. Σε κάθε περίπτωση πλέον απλοποιούνται οι συζητήσεις μας για τα διεθνή και εξορθολογίζονται, μιλώντας ξανά για την κινητήριο δύναμη της ανθρώπινης ιστορίας που δεν είναι άλλη από τον Ανταγωνισμό.

ΙΣΠΑΝΙΑ ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΜΥΝΑ

Η Ισπανία έχει αποφασίσει να παίξει τον ρόλο αυτόν μην μπορώντας να παίξει κάποιον άλλον καθώς η σκιά της Γαλλίας (γεωγραφικά) απλώνεται πάνω της τόσο στη Μεσόγειο όσο και στον Ατλαντικό.

Η Ισπανία παραμένει η χώρα που είναι καταδικασμένη να έχει καλές σχέσεις με την Γερμανία καθώς όλες οι άλλες γειτονικές της δυνάμεις (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία) δεν έχουν συμπληρωματικά συμφέροντα με την Ισπανία.

Σε κάθε περίπτωση Ισπανία και Τουρκία είναι δύο χώρες που έχουν δύο στενά (Γιβραλτάρ και Βόσπορος) όμως ο νότος της Ισπανίας μαίνεται από τη σύγκρουση Μαρόκου-Αλγερίας και θα είναι τουλάχιστον αυτοκαταστροφικό για την Ισπανία να βάλει μέσα εκεί τους Τούρκους.

Στο τέλος όμως, αυτή είναι και η ομορφιά της εξωτερικής πολιτικής, να μπορείς να επιλέγεις και την αυτοκαταστροφή σου.


Περισσότερα άρθρα από τον Αλέξανδρο Δρίβα:

ΑΠΟΨΕΙΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΡΙΒΑΣ


 

 

*Ανάρτηση στο facebook

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ