Του Γεώργιου Χατζηθεοφάνους, Υποστράτηγου ε.α.
Μαύρη επέτειος η σημερινή για την Κύπρο και τον Ελληνισμό…
Παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο μου για να επισημάνω τις συνέπειες για την Ελλάδα που πολλοί ενδεχομένως δεν γνωρίζουν.
Το Κυπριακό πρέπει να βρίσκεται στην κορυφή των προτεραιοτήτων της Ελλάδας.
Χωρίς λύση στην Κύπρο δεν μπορούν να αποκατασταθούν οι σχέσεις μας με την Τουρκία ακόμη κι αν αποσύρει τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο.
Είναι τραγικό να υποστηρίζουν κάποιοι πως η Κύπρος είναι μακριά….
“Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, η οποία ανέδειξε την αποφασιστικότητα της Τουρκίας στην υποστήριξη των ζωτικών της συμφερόντων και την ικανότητα των ενόπλων της δυνάμεων να εκτελέσουν με επιτυχία μια τέτοια επιχείρηση, έμελλε να αποτελέσει το κυρίαρχο γεγονός πάνω στο οποίο διαμορφώθηκαν οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις στα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Η Τουρκία με τον αέρα του νικητή ήγειρε αξιώσεις και στο Αιγαίο και η Ελλάδα πάντα υπό τον φόβο μιας νέας Τουρκικής επιχείρησης, αυτή τη φορά στο Αιγαίο, επέλεγε τον κατευνασμό.
Η κρίση των Ιμίων του 1996, στην οποία η Τουρκία μας υπενθύμισε την αποφασιστικότητά της και την ικανότητα των ενόπλων της δυνάμεων, λειτούργησε ουσιαστικά ως εργαλείο συντήρησης αυτού του πλαισίου πάνω στο οποίο οικοδομήθηκαν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις από το 1974 μέχρι σήμερα”
Σύντομη περιγραφή του βιβλίου του Υποστράτηγου ε.α. Γεώργιου Χατζηθεοφάνους “Εθνική Στρατηγική – πρόταση για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο”
- Τι είναι το εθνικό συμφέρον στο οποίο πολλοί αναφέρονται και το οποίο συχνά οι πολιτικοί επικαλούνται για να δικαιολογήσουν πράξεις και συμπεριφορές;
- Τι είναι η Εθνική Στρατηγική, την απουσία της οποίας στην Ελλάδα όλοι επισημαίνουν όπως και την απουσία σχετικών επίσημων θεσμικών κειμένων;
- Με ποια επιχειρηματολογία ο συγγραφέας απορρίπτει την ιδέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας με τη συμμετοχή και των αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων, πρόταση που ευρέως κυκλοφορεί διαχρονικά και ιδιαίτερα τελευταία;
- Γιατί θεωρεί πως ένας τέτοιος θεσμός κινείται έξω από τα όρια της δημοκρατίας;
- Τι είναι αυτό που οδηγεί το συγγραφέα να απορρίψει την εθνική συναίνεση ως προαπαιτούμενο σε θεσμικό επίπεδο για τη διαμόρφωση μιας εθνικής στρατηγικής;
- Ποιο είναι το θεσμικό πλαίσιο που προτείνει για τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής με τη χρήση των εργαλείων του σύγχρονου management;
- Τι είναι η Πολιτική Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας (ΠΕΑΑ) και γιατί ο συγγραφέας διαφωνεί με το χαρακτηρισμό της ως «Απόρρητη»;
- Γιατί θεωρεί πως ένα μεγάλο μέρος της αποτροπής απέναντι στην τουρκική απειλή έχει χαθεί και ποια η πρότασή του για την αναβάθμισή της;
- Υπάρχει αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο και είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι όλοι όσοι θα κληθούν να διαχειριστούν μια κρίση και κυρίως αυτοί που θα πρέπει να λάβουν αποφάσεις με πρώτο τον πρωθυπουργό της Χώρας;
Η προσέγγιση όλων των παραπάνω ζητημάτων μέσα από μια καλά δομημένη σκέψη, με πλήρη επιχειρηματολογία, αναφορές σε ξένη και ελληνική βιβλιογραφία αλλά και σε ιστορικά παραδείγματα, καθιστούν ίσως μοναδικό το δοκίμιο αυτό, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «Εγχειρίδιο Στρατηγικής», χρήσιμο σε πολιτικούς, διπλωμάτες και στρατιωτικούς, αναλυτές-δημοσιογράφους αλλά και σε όλους όσους απασχολούν τα ζητήματα αυτά.
