Της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου , Ιστορικού- Διεθνολόγου *
Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι τόσο η Κύπρος με την Αίγυπτο είναι (ιστορικά) συγκοινωνούντα από κάθε άποψη δοχεία όσο και ότι η Ρωσία έχει ιστορικό πόδι στην Κύπρο. Θα κάνει η Δυτική Διπλωματία το λάθος (και εννοώ η Αμερικανική, γιατί η ευρωπαϊκή βρίσκεται στο πολιτικό άρμα της) να αφήσει στη Ρωσία να πάρει τη ρεβάνς, σε ένα κράτος και εννοώ την Κύπρο που ενώ ανήκει στη Δύση δεν μπορεί η δεύτερη να την προστατεύσει;
Μέχρι την 20η Ιουλίου η Ρωσία είναι σίγουρο ότι θα αντιδράσει (πόσω δε μάλλον των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που φέρει αυτήν την στιγμή στο κυπριακό κράτος με τις εταιρείες που διαθέτει). Ανεξαρτήτως των γεγονότων, ότι τη δεδομένη περίοδο τα συμφέροντα της Αμερικής και της Ρωσίας είναι συγκλίνοντα σε πολλούς τομείς (έχοντας ως αντίπαλο δέος την Κίνα), η Κύπρος είναι ο γεωγραφικός χώρος όπου οι Δυνατοί αποδεικνύουν την ισχύ τους, καθώς αν και αποτελεί μία χώρα που ανήκει στο Δυτισμό, το γεγονός ότι δεν ανήκει στην Συμμαχία είναι μία παράμετρος, που αν η Κυβέρνησή της το εκμεταλλευτεί τη δεδομένη περίοδο με την προκλητική στάση του Ερντογάν, μπορεί να εκβιάσει πολλές πολιτικές αποφάσεις….
Η μόνη χώρα που ουσιαστικά μπορεί να παίζει ελεύθερα και να δημιουργεί πολιτικές προς όφελός της είναι η Κύπρος, γιατί δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ. Και σε κάτι τέτοιες ώρες είναι αναγκαίο να ανατρέχουμε στην Διπλωματική Ιστορία.
Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν έπαψε να υφίσταται το 1989, όπως η Γερμανία για πολλές δεκαετίες θέλει να το παρουσιάζει με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου (μία ιστορική καμπή που την εκμεταλλεύτηκε πολυπαραγοντικά σε διεθνές επίπεδο). Ο Ψυχρός Πόλεμος έπαψε να υφίσταται τον Ιούλιο του 1991 όταν κατέρρευσε τυπικά το αντίπαλο δέος του ΝΑΤΟ, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας… Όπως επίσης και ο Ψυχρός Πόλεμος γεννήθηκε το 1949, όταν η Δύση αποφάσισε να “αρματωθεί” σε ένα δικό της στρατιωτικό σχηματισμό.
Εν ολίγοις η λέξη κλειδί που πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτό είναι η στρατιωτική ΑΜΥΝΑ και η οικονομία απλά είναι ένα μέσο διαμόρφωσης της ισχύος που επικουρεί τη διάσταση της ΑΜΥΝΑΣ…
Και το παραπάνω γίνεται κατανοητό, καθώς επειδή η Άμυνα είναι η κορωνίδα διαμόρφωσης των μορφών ισχύος, μετά τον Β’ΠΠ διαμορφώθηκαν πρώτα οι οικονομικοί Οργανισμοί και δευτερευόντως οι στρατιωτικοί, γιατί το Διεθνές Σύστημα πολιτικοποιούμενο με μέσο την Οικονομία ήθελε να ελέγχει τα πράγματα .
Μετά το 1945, αλλά κυρίως τις τελευταίες δεκαετίες έχει δοθεί υπέρμετρη σημασία στη διάσταση της Οικονομίας γιατί είναι ο μοναδικός τομέας ελέγχου από το Παγκόσμιο Πολιτικό Σύστημα, ώστε οι πολιτικές αποφάσεις να διαμορφώνουν τη Διπλωματία που αυτό επιθυμεί . Άραγε αν η ΚτΕ (Κοινωνία των Εθνών) είχε και το στρατιωτικό σκέλος της (όπως αυτήν την στιγμή το ΣΑ του ΟΗΕ) , μήπως θα είχε αποφευχθεί ο Β’ΠΠ;
Εν κατακλείδι, μήπως όπου υπάρχει η εννοιολογική διάσταση της στρατιωτικής Άμυνας (και κυρίως να πρωτοστατεί) με το πολιτικό σκέλος να είναι δευτερεύον αποφεύγονται οι συγκρούσεις ή επιτυγχάνεται σε διπλωματικό επίπεδο πιο εύκολα η συνεννόηση;
Η Τουρκία δεσμεύεται από το Καταστατικό της Συμμαχίας, ακόμα κι αν ο Στολτενμπεργκ πράττει το οτιδήποτε υπέρ της, ακόμα κι αν οι ΗΠΑ δεν θέλουν να τη χάσουν (καθώς είναι ένας ωραιότατος αποδιοπομπαίος τράγος, όπως αυτήν την στιγμή για την περίπτωση του Αφγανιστάν). Η Κύπρος ανήκει στη Δύση μέσω της Ενώσεως, αλλά δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, μία συνθήκη που οφείλει αυτήν την στιγμή να εκμεταλλευτεί στο έπακρο αν θέλει να επιβιώσει…
Γιατί είναι αυτό το γεωγραφικό κομμάτι που το 1959 δεν ήθελε η Αμερική να χάσει από την Συμμαχία και μέσα σε αυτό το τμήμα μπορεί να αποδείξει την ισχύ που διαθέτει (ανεξαρτήτως Τουρκίας ως μέσου) και είναι και το γεωγραφικό επίσης τμήμα που η Ρωσία γνωρίζει καλά ότι με το πόδι της σε αυτό, θα έχει πόδι στη Μεσόγειο.
Η Κύπρος είναι η διελκυστίνδα ανάρρησης της Ισχύος των δύο Δυνατών…. Οι μέρες μέχρι την 20η Ιουλίου είναι το σωστό timing, ώστε το Κυπριακό Κράτος να αποδείξει ότι είναι κυρίαρχη οντότητα χωρίς εγγυητές….
*Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, ερευνήτρια της ίδιας Σχολής, Εξωτερική Συνεργάτιδα της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου και μέλος και ερευνήτρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.).
