Κοινή Ευρωπαϊκή Εξωτερική Πολιτική και Άμυνα: Απίθανο να υπάρξει στο ορατό μέλλον

Κοινή Ευρωπαϊκή Εξωτερική Πολιτική και Άμυνα

Του Γεώργιου Χατζηθεοφάνους, Υποστράτηγου ε.α.*

 

Η Συμφωνία AUKUS (ΗΠΑ, Μ.Βρετανία, Αυστραλία) αιφνιδίασε τους Ευρωπαίους και το ζήτημα της κοινής εξωτερικής Πολιτικής και άμυνας ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα.

Συνεχίζω να επιμένω, όπως έγραψα σε ένα άρθρο μου πριν δύο χρόνια  (Το σιωπηλό διακύβευμα της Ευρώπης), πως η κοινή εξωτερική Πολιτική και άμυνα θεωρώ απίθανο να αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο στο ορατό μέλλον παρά τις προβλέψεις – επιθυμίες πολλών.

Μέσα στην Ένωση, ειδικά μετά τη μεγάλη διεύρυνση, υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις στο ζήτημα αυτό. Η Γαλλία έχει  παραδοσιακά μια ιδιαίτερη έφεση-ικανότητα στα ζητήματα στρατηγικής και διπλωματίας και οικουμενική αποστολή που δεν επιθυμεί να απεμπολήσει ενώ άλλες χώρες  είναι αντίθετες σε επεμβάσεις έξω από τα σύνορά τους, και βέβαια υπάρχουν χώρες που είναι θετικές σε έναν τέτοιο ρόλο αλλά σε όχι στον ίδιο βαθμό.

Η επιλογή της σκληρής αντί της ήπιας ισχύος, της χρήσης βίας αντί της διπλωματίας και του διεθνούς δικαίου, θα αλλάξει τον χαρακτήρα της Ένωσης, θα ενισχύσει τον εθνικισμό και τις εθνικές εγωιστικές πολιτικές, οι οποίες ούτως ή άλλως έχουν κάνει την εμφάνισή τους, και θα απομακρύνει την Ένωση από τις σημερινές οικουμενικές αρχές της, και αυτό ίσως αποδειχθεί καταστροφικό πριν την πολιτική ολοκλήρωσή της.

Μια τέτοια προσπάθεια εμπεριέχει στοιχεία των εγχειρημάτων του μακρινού παρελθόντος για μια Ένωση στο πλαίσιο αντιμετώπισης ενός κοινού εξωτερικού κινδύνου που όταν εξέλιπε χανόταν και το όραμα.

Τέλος θεωρώ πως η Γερμανία θα αποδεχθεί μια τέτοια προοπτική μόνο όταν η ίδια αποκτήσει ικανή Στρατιωτική Ισχύ. Σίγουρα δεν επιθυμεί να παραχωρήσει την πρωτοκαθεδρία που της εξασφαλίζει η Οικονομική της ισχύ στην ΕΕ με τη σημερινή της μορφή σε άλλη Χώρα και συγκεκριμένα στη Γαλλία.

Μόνο ένας άμεσος εξωτερικός κίνδυνος (που δημιουργεί αυτόματα κοινά συμφέροντα άμυνας-επιβίωσης), που δεν διαφαίνεται όμως στο ορατό μέλλον, θα οδηγούσε σε μια ουσιαστική κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα… όλα αυτά όμως είναι απλά προσωπικές σκέψεις και σε κάθε περίπτωση περιμένω κι εγώ με ενδιαφέρον τις εξελίξεις.

 


Περισσότερα άρθρα από το Γεώργιο Χατζηθεοφάνους:

ΑΠΟΨΕΙΣ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΤΖΗΘΕΟΦΑΝΟΥΣ


 

 

*Ανάρτηση στο facebook

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ