Του Κώστα Α. Λάβδα, Καθηγητή Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Στην Τουρκία, κυβέρνηση αλλά και κεμαλική αξιωματική αντιπολίτευση, απειλούν θρασύτατα ότι “αν η Ελλάδα δεν αλλάξει στάση” (με άλλα λόγια, αφήνοντας τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου χωρίς άμυνα ώστε μετά από 1-2 επεισόδια που θα προκληθούν με την κατάλληλη προβοκάτσια η τουρκική αποβατική δύναμη απέναντι να κάνει τις προσπάθειές της), θα καταστεί “συζητήσιμη” η ελληνική κυριαρχία των νησιών.
Των μεγάλων νησιών μας, δεν αναφερόμαστε πια σε “islets” και “rocks”. Πολύ σοβαρή κλιμάκωση, αλλά, όπως εξήγησα σε μια πολύ ουσιαστική συζήτηση με τον Π. Θεοδωρακίδη στην ενημερωτική εκπομπή ΣΗΜΕΡΑ του ΣΚΑΪ, αλλά και προχθές στην ΕΡΤ1, η Τουρκία χτίζει συστηματικά και μετά -σε περιόδους μεγάλης κρίσης όπως η σημερινή με το Ουκρανικό- επιχειρεί να πραγματοποιήσει κέρδη.
Ούτε μένει στα λόγια: το τουρκολιβυκό μνημόνιο υφίσταται, η κατοχή την Κύπρο υφίσταται, το γκριζάρισμα με τα Ίμια υφίσταται.
Γι αυτό και η γενικότερη ενίσχυση της πολυεπίπεδης αποτροπής αλλά και η συμφωνία με τη Γαλλία, την οποία κάποιοι (λίγοι) εισηγούμαστε επί χρόνια, είναι κρίσιμοι παράγοντες, ανεξαρτήτως του περισσότερο “πολυτελούς” ερωτήματος για την κάλυψη της ΑΟΖ.
Έχουμε εισέλθει σε μια κρίσιμη περίοδο, ίσως την δυσκολότερη μετά τα Ίμια. Αν δεν προσέξουμε ιδιαίτερα, κινητοποιώντας κάθε δυνατότητα παγκοσμίως, το 2020 θα φαίνεται σχεδόν άσκηση επί χάρτου.
Βέβαια, αν ανατρέξουμε στις αναλύσεις μας επί έτη, όχι στα όσα λέγονται χθες και προχθές, καμία έκπληξη. Άλλοι, αντί να κάνουν αυτοκριτική που συνέβαλλαν επί σειρά ετών στην εθνική χαύνωση, σήμερα γράφουν σε πάλαι ποτέ έγκυρες εφημερίδες “αναλύσεις” για την “πρόκληση”.
Ενώ υπάρχουν και εκείνοι που εξακολουθούν να αμφισβητούν και σήμερα ότι η Τουρκία είναι αναθεωρητική δύναμη, φτιασιδώνουν γελοιοποιούμενοι τις ασύλληπτες τουρκικές απειλές και ελπίζουν ότι στην μετά Ερντογάν εποχή, όλα θα μπουν στη θέση τους.
Όμως όπως εξηγώ επί χρόνια, ενώ ο Ερντογάν αποτελεί πονοκέφαλο για τη Δύση, η Τουρκία αποτελεί πονοκέφαλο για την περιοχή μας.
Περισσότερα άρθρα από τον Κώστα Λάβδα:
