Γράφει ο Κωνσταντίνος Βλάχος, Αντιστράτηγος ε.α.
Η ιστορία του Στρατιώτη ΣΙΜΙΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ του Λόχου Διοικήσεως της ΕΛΔΥΚ. Ήταν από αυτούς τους Ελδυκάριους που απολύονταν και επέστρεψαν στο Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ μέσω Πάφου-Τρόοδος-Γερόλακκος. Είναι από αυτές που μπορείς να διηγείσαι στα παιδιά σου… στα εγγόνια σου…
Ο Σιμίτας επέστρεφε στην Ελλάδα με τους υπόλοιπους απολυόμενους της ΕΛΔΥΚ όταν γενομένης της αποβατικής επιχείρησης των Τούρκων ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΠΙΣΩ στο Στρατόπεδο του Ελληνικού Συντάγματος της ΕΛΔΥΚ.
Κατά τον Αττίλα ΙΙ και την έναρξη της επίθεσης των Τούρκων στο Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ με σκοπό την γρήγορη κατάληψή του ώστε να προωθηθούν μέσω των κυρίων οδών Γρίβα, Μάτση, Δημοκρατίας και Αυξεντίου προς το κέντρο τη Κυπριακής πρωτεύουσας, ο Σιμίτας πολέμησε με τον Λόχο του (Λ/Δκσεως) στο Ύψωμα Β’.
Στο μαλακό υπογάστριο της όλης παρατάξεως εκεί όπου η ανοησία του Διοικητού της ΕΛΔΥΚ τοποθέτησε όλες τις μη μάχιμες ειδικότητες: οπλουργούς, τεχνικούς, οδηγούς, μουσικούς, μαγείρους, γραφείς.
Σε μια επίθεση (γιουρούσι) των Τούρκων, από το εγκαταλελειμμένο λόγω πίεσης που είχε δεχθεί τμήμα του 212 ΤΠ, Στρατόπεδο του 11ου ΤΣ, εμφανίσθηκαν να επιτίθενται κατά του αριστερού του Λ/Δκσεως περί τούς 150-200 Τούρκους Πεζοναύτες.
Ήταν ξεκάθαρο ότι τέτοια επίθεση δεν ήταν αναμενόμενη.
Ξαφνικά κινδύνευε ἡ γραμμή αμύνης του Λ/Δκσεως, διότι οι Τούρκοι δεν επιτίθεντο εκεί κατά μέτωπο αλλά στο πλευρό της παράταξης, οι άνδρες της οποίας ήδη αντιμετώπιζαν τούς πολυάριθμους Τούρκους πού επιτίθεντο κατά μέτωπο.
Τότε έγινε κάτι αδιανόητο.
Δυο οπλίτες γυμνοί από τη μέση και πάνω, βγήκαν από τα ορύγματά τους και κρατώντας ὁ καθένας τους στα χέρια όρθιος ένα πολυβόλο Browning 0.30” με τίς ταινίες με τίς σφαίρες να κρέμονται από τα πολυβόλα τους, άρχισαν νά πυροβολούν και οι δύο κατά τωνΤούρκων Πεζοναυτών, με ψυχραιμία αλλά και ενθουσιασμό.
Ο ένας ήταν ο Σιμίτας και ο άλλος ο φίλος του ο Βαρελτζής.
Πυροβολούσαν και μετρούσαν: «ενας, δύο τρεις, τέσσερις…» έλεγε ο Σιμίτας, «ένας, δύο, τρεις…» έλεγε ο Βαρελτζής.
Και σαν από θαύμα, οι Τούρκοι όχι μόνο σταμάτησαν την επίθεσή τους, χάνοντας πολλούς άνδρες, αλλά άρχισαν να υποχωρούν άτακτα προς τα πίσω, παρασύροντας στην αποχώρησή τους και το ένα άρμα πού τούς υποστήριζε.
Δυστυχώς κατά την υποχώρησή του αυτό το άρμα εκτέλεσε βολή με το πολυβόλο των 0.50” πού “έκοψε” κυριολεκτικά στη μέση τον ΗΡΩΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΣΙΜΙΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟ.
Αργότερα ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΗΡΩΑΣ ΒΑΡΕΛΕΤΖΗΣ εξηγούσε κλαίγοντας για τον χαμό του φίλου του, ότι το μέτρημα αφορούσε το πόσους Τούρκους σκότωνε ο καθένας μιας και είχαν βάλει στοίχημα. Όποιος σκότωνε τους λιγότερους και έχανε το στοίχημα θα φρόντιζε να βρεί καφέ και να κάνει φραπέδες και για τους δύο… Το έπαθλο ήταν οι φραπέδες…!!!
ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΕΛΔΥΚαριοι του 1974!!!!
ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΑΝ….
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΤΟΝ ΑΘΑΝΑΤΟ ΗΡΩΑ!!!!!
Περισσότερα άρθρα από τον Κωνσταντίνο Βλάχο::
