Λιβέριος Γερακάρης: Ο “Εφιάλτης” του 17ου αιώνα

Ο Λιβέριος Γερακάρης υπήρξε μια τραγική, αρνητική, προσωπικότητα. Η παρουσία του χάρισε σχεδόν τη νίκη στους Τούρκους σε έναν χαμένο πόλεμο.

 

 

Το 1684 είχε ξεσπάσει ο 6ος Ενετουρκικός Πόλεμος.

Ο επικεφαλής των ενετικών δυνάμεων, Φραγκίσκος Μοροζίνι, με την συνεργασία χιλιάδων Ελλήνων, είχε καταφέρει να εκδιώξει τους Τούρκους από την Πελοπόννησο και από μέρος της Στερεάς.

Το ως τότε, σε γενικές γραμμές επιτυχημένο, σε στρατιωτικό επίπεδο, έργο του Μοροζίνι, όμως, απείλησε να καταστρέψει ένας Έλληνας προδότης, ο Λιβέριος Γερακάρης ή Λιμπεράκης.

Ο διαβόητος Μανιάτης πειρατής είχε και στο παρελθόν, συνεργαστεί με τους Τούρκους.

Ανασύρθηκε λοιπόν από τις φυλακές, όπου η αδιάκριτη πειρατική του δραστηριότητα τον είχε οδηγήσει, και του ανατέθηκε η αποστολή να πολεμήσει τους Ενετούς στη Στερεά και να πείσει τους Έλληνες να ταχθούν με τους Τούρκους.




Την άνοιξη του 1689 ο Γερακάρης επικεφαλής 2.000 Τούρκων και διαφόρων άλλων αποβρασμάτων –«Ελλήνων» και Σλάβων- επιτέθηκε στο Μεσολόγγι και το έκαψε.

Στη συνέχεια λεηλάτησε όλα τα χωριά του Ξηρόμερου και του Βάλτου.

Γερακάρης

Απέτυχε μόνο απέναντι στο οχυρωμένο Αιτωλικό και στη Βόνιτσα.

Για την αντιμετώπιση της κατάστασης οι Ενετοί συγκρότησαν δύο διοικήσεις, μία με έδρα το Λιδορίκι της Φωκίδας και μία με έδρα το Καρπενήσι.

Στις διοικήσεις αυτές υπήχθησαν άτακτα ελληνικά και δαλματικά σώματα.




Όλο το υπόλοιπο του έτους 1689 συνεχίστηκαν οι μικροσυπλοκές μεταξύ των επαναστατών και του σώματος του Γερακάρη.

Το επόμενο έτος έπεσε επιτέλους η Μονεμβασιά. Ο Γερακάρης όμως δεν απογοητεύθηκε.

Ιθύνων νους πλέον της τουρκικής πλευράς, ο Μανιάτης πειρατής, εισέβαλε μαζί με τον Τούρκο σερασκέρη στην Πελοπόννησο.

Επιτέθηκε και κατέλαβε την Κόρινθο την οποία και πυρπόλησε.

Απέτυχε όμως να καταλάβει τον Ακροκόρινθο και το Άργος.

Τελικά η αντεπίθεση των ενετικών τακτικών δυνάμεων έτρεψαν αυτόν και τους ανόσιους συμμάχους τους σε φυγή.

Ακολούθως ο Γερακάρης επιτέθηκε στην απελευθερωμένη Ναύπακτο.

Αποκρούστηκε όμως και πάλι και για τα επόμενα 4 χρόνια περιορίστηκε σε επιδρομές σε ανοχύρωτα χωριά της Πελοποννήσου, κυρίως.

Τελικά οι Ενετοί κατόρθωσαν να τον προσεταιρισθούν, προσφέροντας του τα χρήματα που τόσο αγαπούσε.

Και πάλι όμως φάνηκε άπιστος και λεηλάτησε ενετοκρατούμενες περιοχές.

Τότε συνελήφθη και κλείστηκε στις φυλακές, όπου και πέθανε.

Μόνο μετά τον θάνατο του ανέπνευσαν οι ελληνικοί πληθυσμοί και άρχισε η ζωή στην ύπαιθρο να ξαναπαίρνει τους κανονικούς της ρυθμούς.

Μετά τον θάνατο του, οι επιχειρήσεις ουσιαστικά έπαυσαν.

Ο πόλεμος έληξε τελικά το 1699 με την υπογραφή της συνθήκης του Κάρλοβιτς βάση της συνθήκης οι Ενετοί κράτησαν την Πελοπόννησο.



ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ