Απίθανη επίδειξη από τις ειδικές δυνάμεις σε ρεαλιστικές συνθήκες εκπαίδευσης για την μάχη σε κλειστό χώρο. Θυμίζει ταινίες του Χόλιγουντ!
του Ισίδωρου Γεωργίου
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει «Μάχη σε Αστικό πεδίο» σε Χολιγουντιανές ταινίες είτε σε σύγχρονο περιβάλλον μάχης που έχει να κάνει κυρίως με τη Μέση Ανατολή είτε σε παλαιότερες που το σενάριό τους ήταν επικεντρωμένο είτε στο Βιετνάμ είτε στον Β’ ΠΠ με κλειστούς χώρους ή και οδοφράγματα.
Πολλές τέτοιες μάχες διαμόρφωσαν την εξέλιξη μιας εχθροπραξίας καθώς μια ενισχυμένη ομάδα που κρατούσε την άμυνα καθυστερούσε τον αντίπαλο μέχρι να έρθουν επιπλέον μονάδες.
Στο σύγχρονο θέατρο επιχειρήσεων αυτού του είδους οι τακτικές, σε «κλειστό χώρο» -και όχι σε κάποια μεγάλη πεδιάδα όπως γίνονταν κάποτε οι μάχες ή οι πόλεμοι- πολλές φορές ονομάζονται «CQB» (Close Quarter Battle) ενώ πάνω σ’ αυτά το σενάρια μάχης που εξελίσσονται μέσα από χρόνια πολεμικών συγκρούσεων χτίστηκε μια τεράστια τεχνογνωσία η οποία στις μέρες μας μεταλαμπαδεύεται από τους σύγχρονους στρατούς σε άλλους κι όλοι μαζί εκπαιδεύονται για την καλυτέρευση ημετέρων.
Μπροστά από υπολογιστή συνομιλεί με μέλη της ομάδας του ενώ στο πλάι του έχει κρατούμενο.
Φορά ειδική προστασία για το πρόσωπό του καθώς οι βολίδες με το Μ-4 είναι χρώματος
CQB & Ειδικές Δυνάμεις
Σχεδόν κάθε μονάδα των Ειδικών Δυνάμεων διαθέτουν- έστω και αυτοσχέδια- τα γνωστά στις τάξεις τους «Kill house» που εκεί γίνεται η εξάσκηση σε διάφορες μεθόδους διείσδυσης μιας ομάδας μέσα σε κλειστό χώρο.
Είτε με ελικόπτερο και ταχεία κάθοδο με fast rope, είτε με αθόρυβη προσέγγιση του στόχου είτε με κάθε ανορθόδοξο τρόπο που μπορούν να σχεδιάσουν οι μονάδες ειδικών επιχειρήσεων για να φτάσουν εκεί που έχουν διαταχθεί, το CQB διεξάγεται συνεχώς με στόχο την πλήρη εξοικείωση των Κομάντο μ’ αυτό το αντικείμενο και με την ομάδα που πρέπει να “δεθεί”.
Μια επιτυχημένη εφόρμηση CQB βασίζεται στην ταχύτητα, την ελεγχόμενη βία και τον απόλυτο αιφνιδιασμό, σύμφωνα με τα εγχειρίδια των Αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων.
Όπως σε κάθε στρατό, έτσι και την Ελλάδα, οι ομάδες που εκπαιδεύονται συνεχώς σ’ αυτές τις μεθόδους πρέπει να βρει τα δικά της «πατήματα» με βάση την κάθε αποστολή που της δίνεται.
Όπως φαίνεται και στις εικόνες του δημοσιεύονται από το armynow.net οι ομάδες των Ελλήνων Κομάντο δρουν όπως ακριβώς και οι ξένοι συνάδελφοί τους.
Ο ένας πίσω από τον άλλον και ο κάθε άντρας καλύπτει έναν τομέα αποκλειστικά κι όλοι μαζί λειτουργούν ως ένα σώμα.
Μετακινούνται ή καλύτερα προσπαθούν να μετακινηθούν όσο το δυνατό πιο αθόρυβα γιατί το παραμικρό είναι ικανό να καταστρέψει μια καλοσχεδιασμένη επιχείρηση.
Το βάδισμα πρέπει να είναι συντονισμένο απ’ όλους ενώ η ομάδα για να διανύσει λίγα μέτρα ίσως- αν είναι απαραίτητο- μπορεί να χρειαστεί και ώρες.
Σ’ αυτό το σημείο να τονιστεί πως το μεγαλύτερο μέρος του θορύβου μπορεί να παραχθεί από τον εξοπλισμό και γι’ αυτό το λόγο πριν η επιχείρηση ξεκινήσει ο καθένας ελέγχει ότι φέρει πάνω του ώστε όλα να είναι εφαρμοσμένα με τέτοιον τρόπο που να μην εμποδίζουν τίποτα στις κινήσεις αλλά και να έχουν σ’ ότι χρειαστεί άμεση πρόσβαση με τις ελάχιστες κινήσεις.
Αυτοσυγκέντρωση, ταχύτητα, αιφνιδιασμός
Οι ομάδες που εκπαιδεύονται στο kill house συνήθως φτάνουν σε κάποια από τις εισόδους, ενώ κάποια άλλη ομάδα ίσως να έχει λάβει θέσεις κοντά σε παράθυρα ή ακόμη και τη σκεπή ενός κτίσματος για την εισβολή από εκεί.
Με τη χρήση είτε «ακαριαίου» είτε παραβίασης της κλειδαριάς, είτε ακόμη και με πολιορκητικό κριό, η είσοδος παραβιάζεται.
Κατά την είσοδο στον κλειστό χώρο ο κάθε άνδρας καλύπτει έναν τομέα σημαδεύοντας με το όπλο του ή πυροβολώντας, αν είναι κάποιος «εχθρός», με απόλυτη ακρίβεια.
Όταν ολοκληρωθεί η αποστολή γίνεται ο απαραίτητος έλεγχος ώστε να διαπιστωθεί η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ομάδα που έχει εισβάλλει στον κλειστό χώρο.
Στη συνέχεια η ομάδα προχωρά στην λεγόμενη «αναγνώριση», δηλαδή πόσες ήταν οι εχθρικές δυνάμεις, πόσοι είναι νεκροί πόσοι οι τραυματίες αλλά κι αν τυχόν υπάρχουν εντός του οικήματος άτομα που πρέπει να απεγκλωβιστούν με ασφάλεια και να μεταφερθούν από την ομάδα σε άλλο σημείο.
Προσέξτε τα κλείστρα από τα Μ4 που που είναι χρώματος μπλε.
Οι καταδρομείς πριν από τις ασκήσεις CQB αλλάζουν τα κλείστρα από το όπλο τους και χρησιμοποιούν χρωμόσφαιρες.
Εδώ ας σημειωθεί πως στον 21ο αιώνα και με την χώρα μας να ασκείται συνεχώς με άλλες, κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, δεν διαθέτουμε ένα kill house σύγχρονο με έλεγχο από κεντρική κονσόλα και στόχους που να βγαίνουν από σημεία τα οποία δεν τα γνωρίζει η ομάδα.
Το μόνο που υπάρχει εδώ και χρόνια είναι ένα εικονικό περιβάλλον (ΚΕΕΔ) στο οποίο ο χειριστής μπορεί να προσθέσει ένα δικό του σενάριο και οι βολές να γίνονται σαν το στέλεχος που ασκείται συμμετέχοντας σ’ ένα video game.
Διακρίνεται στα χέρια του πρώτου τυφεκιοφόρου να κρατά εκπαιδευτική χειροβομβίδα.
Στην χώρα μας σε κάθε μονάδα, κυρίως των ειδικών δυνάμεων ασκούνται όλοι στο CQB σε αυτοσχέδια kill house ενώ η πλειονότητα των στελεχών (και της ΕΛ.ΑΣ –Λ.Σ.) περνά από το Ειδικό κέντρο εκπαίδευσης ειρηνευτικών αποστολών στο Κιλκίς ενώ όσοι ανήκουν στις τάξεις των ειδικών δυνάμεων παρακολουθούν και το σχολείο προκεχωρημένης εκπαίδευσης στο ΚΕΑΠ που βρίσκεται στη Ρεντίνα.
