Το σχέδιο είχε οργανωθεί άψογα μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας και τέθηκε σε εφαρμογή στις 26 Νοεμβρίου του 1983. Στόχος, η αποθήκη Brinks Mat του αεροδρομίου του Χίθροου, όπου κατά τις πληροφορίες φυλάσσονταν 3 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας σε μετρητά.
Με τη βοήθεια ενός εκ των ανδρών της ασφάλειας, οι έξι μασκοφόροι διείσδυσαν στην απαγορευμένη περιοχή, ακινητοποίησαν τους φύλακες και άνοιξαν την κεντρική είσοδο της αποθήκης. Το θέαμα τους αιφνιδίασε… Αντί για τα χαρτονομίσματα που περίμεναν, αντίκρισαν 10 τόνους χρυσού σε ράβδους, αξίας 40 εκατομμυρίων δολαρίων, που προορίζοντας για την Άπω Ανατολή.
Τα νέα δεδομένα ανέτρεψαν όλο τον αρχικό σχεδιασμό. Κάποιοι χρειάστηκε να φύγουν για να αναζητήσουν μεγαλύτερο μεταφορικό μέσο και η όλη επιχείρηση διήρκεσε, αντί για πέντε λεπτά, δύο ολόκληρες ώρες!
Ο εντοπισμός των δραστών αποδείχθηκε πολύ πιο εύκολη υπόθεση απ’ ό,τι περίμεναν οι αξιωματικοί της Σκότλαντ Γιαρντ. Αναζητώντας ανάμεσα στους συνήθεις υπόπτους, διαπίστωσαν τους συγγενικούς δεσμούς του εγκεφάλου της ληστείας, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, με τον φύλακα – συνεργό, η συμπεριφορά του οποίου είχε κινήσει ήδη τις υποψίες των αρχών. Η εξάρθρωση της σπείρας ήταν θέμα χρόνου.
Τα προβλήματα των κακοποιών άρχισαν, όμως, με την προσπάθειά τους να εξαργυρώσουν το χρυσό. Οι ληστές προδόθηκαν, από τη μανία τους να απολαύσουν τα παράνομα κέρδη τους, καθώς O Ρόμπινσον και ο υπαρχηγός του, Μίκι Μακαβόι, έσπευσαν να αγοράσουν πολυτελείς κατοικίες λίγες εβδομάδες μετά τη ληστεία, ενώ ο Μακαβόι ονόμασε τα δύο κουτάβια που απέκτησε την ίδια εποχή: Brinks & Mat. Οι δύο άνδρες συνελήφθησαν στα μέσα του 1984 και καταδικάσθηκαν σε 25 χρόνια κάθειρξη.
Ωστόσο, η υπόθεση παραμένει ανοιχτή, καθώς τρεις από τους δέκα τόνους χρυσού δεν βρέθηκαν ποτέ και τα υπόλοιπα τέσσερα μέλη της συμμορίας παραμένουν άγνωστα, παρά τις εξονυχιστικές έρευνες της αστυνομίας επί δεκαετίες.
Η «κατάρα» του θησαυρού
Τον Μάρτιο του 2012 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Γουένσλι Κλάρκσον, «Η Κατάρα του Μπρινκς-Ματ». Ο Κλάρκσον υποστηρίζει ότι τουλάχιστον 20 άνθρωποι που είχαν αναμιχθεί με τη ληστεία ή τα κλοπιμαία, ακόμα και με τον πιο έμμεσο τρόπο, δολοφονήθηκαν.
Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Τσάρλι Γουίλσον, μέλος της συμμορίας που έκανε τη «Μεγάλη Ληστεία Τραίνου» του 1963. Είχε αναλάβει να «ξεπλύνει» μέρος των κλοπιμαίων του Μπρινκς-Ματ, αλλά έκανε ένα λάθος, που κόστισε 3 εκατομμύρια λίρες στους επενδυτές. Ο Γουίλσον δολοφονήθηκε λίγο καιρό αργότερα, στις 23 Απριλίου του 1990, στο εξοχικό του στην Ισπανία.
Η «κατάρα του θησαυρού» άγγιξε κι άλλους, όπως ο χρυσοχόος Σόλι Ναχόουμ που είχε «αναλάβει» τμήμα του χρυσού και δολοφονήθηκε το 1998 έξω απ’ το σπίτι του στο Λονδίνο.
Ένας απ’ τους αξιωματικούς της αστυνομίας που ασχολήθηκαν με τις μετέπειτα δολοφονίες, έδωσε τη δική του εξήγηση για το φονικό: «Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν τα χρήματα τελείωσαν ή δεν εμφανίστηκαν ποτέ, όπως συνέβη με μερικούς. Υπήρχε μόνο ένας τρόπος να απαντήσουν: να σκοτώσουν κόσμο για να δώσουν το μήνυμα ότι όποιος τολμούσε να τα βάλει με τη συμμορία, ακόμα και 25 χρόνια αργότερα, θα είχε άσχημα ξεμπερδέματα».
Το 1992 κυκλοφόρησε η ταινία που βασίστηκε στη μεγάλη ληστεία, με τίτλο «Fool’s Gold». Τον Μάκαβοϊ υποδύθηκε ο ηθοποιός Σον Μπιν και τον Ρόμπινσον, ο Μπράιν Κρούσερ.
