Η ΙΙ Μ/Κ Μεραρχία Πεζικού είναι ένας από τους ιστορικότερους σχηματισμούς του Ε.Σ. Δείτε ένα συγκλονιστικό βίντεο με τις κυριότερες δραστηριότητές της.
Σύντομο ιστορικό
Η Μεραρχία συγκροτήθηκε την 19η Μαρτίου 1897, στα Τρίκαλα, λίγες ημέρες πριν την κήρυξη του ελληνοτουρκικού πολέμου.
Από τότε μέχρι σήμερα, η Μεραρχία συμμετείχε σ’ όλους τους αγώνες του έθνους και µε το πνεύμα αυταπάρνησης και αυτοθυσίας των αξιωματικών και οπλιτών της έγραψε 6 λαμπρές σελίδες δόξας, κατά τη διάρκεια των παρακάτω επιχειρήσεων, στις οποίες συμμετείχε :
- Στον Ελληνοτουρκικό πόλεµο του 1897.
- Στον Α΄ Βαλκανικό πόλεµο του 1912 – 13.
- Στον Β΄ Βαλκανικό πόλεµο 1913.
- Στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεµο 1917 – 18.
- Στην Εκστρατεία στην Ουκρανία 1919.
- Στη Μικρασιατική εκστρατεία 1919 – 22.
- Στο Β’ Παγκόσµιο πόλεµο 1940 – 41.
- Στις Επιχειρήσεις 1946 – 49.
Τον Οκτώβριο του 1952, η Μεραρχία εγκαταστάθηκε στην Κεντρική Μακεδονία µε έδρα του Στρατηγείου της την Έδεσσα.
Το Σεπτέµβριο του 1976 αναδιοργανώθηκε σε Μεραρχία δύο (2) µηχανοκίνητων συνταγµάτων και µετονοµάστηκε σε ΙΙ Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού.
Την 1η Απριλίου 1979, μετά την αναδιοργάνωση των Μηχανοκίνητων Συνταγμάτων σε Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες πήρε τη σημερινή της μορφή με:
- Την 33η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία στο Πολύκαστρο.
- Την 34η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία αρχικά στα Γιαννιτσά και μετά στην Άσσηρο.
Την 8η Σεπτεµβρίου 1992, η ΙΙ Μ/Κ ΜΠ διατέθηκε στις δυνάµεις ταχείας αντιδράσεως του ΝΑΤΟ και συγκεκριµένα στο Σώµα Ταχείας Αντιδράσεως της Συµµαχικής ∆ιοικήσεως Ευρώπης (ACE RAPID REACTION CORPS –ARRC-), που εδρεύει στη Γερµανία.
Από το 1999 η Μεραρχία συµµετέχει σε ειρηνευτικές αποστολές, καθώς και σε πλήθος πολυεθνικών ασκήσεων.
Το έμβλημα της Μεραρχίας
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ :
Το έμβλημα της ΙΙ Μ/Κ Μεραρχίας Πεζικού περιλαμβάνει την κεφαλή της θεάς Αθηνάς και το δόρυ. Συμβολίζει τη γνώση και την ισχύ, συνδυασμό µε τον οποίο η Μεραρχία φιλοδοξεί να επιτύχει την αποστολή της.
ΡΗΤΟ :
«ΕΣΤ ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΕΡΙΗ» ( “Έστω και εάν ένας παραμείνει ζωντανός” )
Η φράση «ΕΣΤ ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΕΡΙΗ» προέρχεται από την απάντηση που έδωσαν κατά τον Ηρόδοτο οι Αθηναίοι στους Σπαρτιάτες όταν οι τελευταίοι ανησύχησαν, επειδή πληροφορήθηκαν ότι ο Ξέρξης, µετά την ήττα που υπέστη στη Σαλαµίνα το 480 π.Χ, προσπάθησε να διαιρέσει τους Έλληνες, προτείνοντας ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους ειρήνης στους Αθηναίους.
«Επίστασθέ τε ούτω ει µη πρότερον ετυγχάνετε επιστάµενοι, εστ’ αν και είς περιή, Αθηναίων, µηδαµά οµολογήσοντας ηµέας Ξέρξη»
«Μάθετε δε και τούτο, αν τυχόν δεν το γνωρίζεται προηγουµένως, εφ’όσον και ένας µόνο εκ των Αθηναίων παραμείνει στη ζωή, εμείς δεν πρόκειται να έλθουμε σε συμβιβασμό µε τον Ξέρξη.
