Η μεγάλη πλάκα άρχισε επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όταν οι μεταναστευτικές ροές ήταν ανεξέλεγκτες στα πλαίσια μιας φαντασιακής πολιτικής με στόχο τον κατευνασμό μιας μειοψηφίας αριστεροδεξιών ψηφοφόρων “ολίγο ψαγμένων – ολίγο εναλλακτικών”.
Η ανευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν οι αθρόες μεταναστευτικές ροές, η βλακεία που χαρακτήριζε την επικοινωνιακή στρατηγική αλλά κυρίως η αδυναμία του πτωχευμένου οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά Ελληνικού κράτους, διαμόρφωσε ένα εκρηκτικό τοπίο με πάνω από μισό εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες να περνάνε τα σύνορά μας. Ο αριθμός είναι τεράστιος, κυρίως αν αναλογιστεί κανείς πως στο κέντρο της Αθήνας αυτή τη στιγμή φυτοζωούν σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι που δεν έχουν εργασία, κουλτούρα διαβίωσης σε διαμερίσματα και κυρίως δεν έχουν διέξοδο. Όποιος θέλει, κι αντέχει, ας κάνει μια βόλτα από την αρχή της οδού Αχαρνών και Πατησίων μέχρι το τέρμα τους.
Αυτή την κατάσταση τη διαμορφώσαμε μόνοι μας χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια. Είναι κατόρθωμα από τα λίγα να μαζέψουμε στο κέντρο μιας ήδη ταλαιπωρημένης πόλης ανθρώπους δυστυχισμένους, που στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής διακινδύνεψαν τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους. Απ’ όπου κι αν ξεκινάει το ταξίδι τους, με όποιον τρόπο κι αν έφτασαν στον τόπο μας η πραγματικότητα είναι πως η δυστυχία τους είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους. Ήρθε να “δέσει” με τη δυστυχία των Ελλήνων που σε μια κρίσιμη φάση του κράτους μας και της κοινωνίας μας, την οικονομική κρίση που βιώσαμε, απότοκο γελοίων χειρισμών από κοινωνικά ανάλγητες κυβερνήσεις, είδαν μια νέα ζοφερή πραγματικότητα ν’ ανατέλει.
Οι δομές φιλοξενίας των μεταναστών στα νησιά, στημένες πρόχειρα και πολλές εξ’ αυτών εν μία νυκτί, δεν μπορούν να δώσουν επαρκείς κι ανθρώπινες λύσεις στο πρόβλημα. Οι ντόπιοι πληθυσμοί υποφέρουν αλλά και υπάρχουν και κάποιοι που κερδοσκοπούν εις βάρος της ίδιας της δικής τους κοινωνίας χρησιμοποιώντας τους μετανάστες ποικιλοτρόπως. Η γνωστή δήλωση της “εξαιρετικής” υπουργού κυρίας Τασίας (και σκέτο πάει) Χριστοφιλοπούλου περί των μεταναστών που λιάζονται στην Ομόνοια αλλά και τα έργα και ημέρες του πετυχημένου κατά τ’ άλλα γιατρού Γιάννη Μουζάλα μεγιστοποίησαν το πρόβλημα. Κι όταν τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο αρχίσαμε τη ζητιανιά στην Ευρώπη και τα παρακάλια στον Ερντογάν για να κοπούν οι ροές. Η ζημιά όμως ήδη είχε γίνει.
Η ανάληψη της εξουσίας από τη ΝΔ έφερε μια άλλη πρόταση για την αντιμετώπιση της έκρυθμης πλέον κατάστασης. Νέες παλινωδίες, νέα επικοινωνιακά τρικς και νέες ανεύθυνες πολιτικές αποφάσεις συνέχιζαν να δημιουργούν προβλήματα τα οποίο γινόντουσαν αδιέξοδα με τον καιρό. Ο ορισμός ως συντονιστή του ΥΦΕΘΑ Αλκιβιάδη Στεφανή έδωσε μια ψευδαίσθηση για λίγο καιρό πως κάτι πήγαινε να γίνει. Το μοναδικό άδειασμα του στρατηγού και η επανασύσταση του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ασύλου και το Νότη Μηταράκη υπουργό, ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Η εικόνα των ΜΑΤ στα νησιά να πλακώνονται με τους κατοίκους που έκαναν το γύρο του κόσμου ήρθε να μας υπενθυμίσει πως τα κατασταλτικά μέτρα δε λύνουν αλλά δημιουργούν προβλήματα.
Η αποτυχημένη προσπάθεια του Ερντογάν να μας φορτώσει κι άλλους πρόσφυγες και μετανάστες μας έδωσε ελπίδες προς στιγμήν αλλά κι αυτές αποδείχτηκαν φρούδες. Το πρόβλημα υπάρχει και τ’ αδιέξοδα μεγαλώνουν.
Η νομοτελειακή εξέλιξη αυτών των αδιεξόδων ήταν πως κάποια στιγμή θα γινόταν η έκρηξη. Κι η έκρηξη ήρθε με τον ΕΜΠΡΗΣΜΟ στη Μόρια. Κι εκεί πλέον είδαμε καθαρά πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα, εκτός κι αν οι εικόνες παιδιών να κοιμούνται στα νεκροταφεία μας κάνουν περήφανους.
Οι βλακώδεις κορώνες περί υβριδικών επιχειρήσεων με αιχμή του δόρατος τους μετανάστες είναι η απόδειξη της απαράδεκτης ανικανότητας του Ελληνικού κράτους να συμμαζέψει τον εαυτό του. Είναι η απόδειξη της πλήρους ανικανότητας του πολιτικού συστήματος να εξασφαλίσει την ελληνική κοινωνία από την απειλή της περαιτέρω φτωχοποίησης της, αλλά και ο ορισμός της ανασφάλειας που βιώνουν οι πολίτες της.
Κύριοι αποτύχατε στην όποια μεταναστευτική πολιτική σας, μας έχετε δημιουργήσει ένα πρόβλημα που αποτελεί θρυαλλίδα στην ελληνική κοινωνία, στο παρόν της αλλά και στο μέλλον της. Και δε σας φταίνε οι ταλαίπωροι μετανάστες αλλά η η δικιά σας ανικανότητα να τους διαχειριστείτε ανθρώπινα αλλά και να εξασφαλίσετε την ασφάλεια για την ελληνική κοινωνία.
Αν υπήρχε λίγη τσίπα απ’ όλους τους πολιτικούς γίγαντες που ενεπλάκησαν με το μεταναστευτικό, θα είχαν βγει δημόσια να πουν μια συγνώμη στον Ελληνικό λαό, να παραδεχτούν την ανικανότητά τους και να γυρίσουν σελίδα. Αλλά δεν υπάρχει. Κι εμείς και τα παιδιά μας, και μπορεί και τα εγγόνια μας θα χρειαστεί να ζήσουμε με τη δαμόκλειο σπάθη αυτού του προβλήματος πάνω απ’ τα κεφάλια μας.
Πότε θα καταλάβουν στην ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ αλλά και μεγάλη μερίδα του λαού μας ότι αυτοί δεν έρχονται απλά σαν πρόσφυγες, έρχονται σαν κατακτητές και το αποδεικνύει η συμπεριφορά τους όχι μόνο στη Μόρια,αλλά σε πολλά σημεία της χώρας,όπου μόλις εγκατασταθηκαν,προσπαθούν να επιβάλουν τη θρησκεία τη βάρβαρη και τα έθιμα τους.
Τι σχεδιάζει η Κυβέρνηση,όταν σε λίγο οι λάθρο βάλουν φωτιά και στις νέες σκηνές φιλοξενίας που στήνει για αυτούς ο Ελληνικός Στρατός,ενώ άλλα καθήκοντα θα έπρεπε να απασχολούν τα παιδιά μας τις πονηρές αυτές ώρες με τους γείτονες να απειλούν και να προκαλούν;