Η σοβαρή, αξιέπαινη και συστηματική προσπάθεια που έχει αναλάβει εδώ και αρκετό καιρό η ONEX Group και ο ιδρυτής και πρόεδρός της Πάνος Ξενοκώστας για την εκμετάλευση των ναυπηγείων της Σύρου, έχει πολλούς υποστηρικτές.
Αρχικά ο δυναμικός επιχειρηματίας έχει τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας αλλά και των φορέων της. Κι αυτό το έχει κερδίσει μόνος του, όχι με επικοινωνιακά κολπάκια αλλά με πράξεις ουσίας και με σαφή και ειλικρινή τρόπο. Φαίνεται να έχει με το μέρος του την πλευρά Ταβουλάρη (ιδιοκτήτη των ναυπηγείων του Νεωρίου αλλά και κυρίου υπεύθυνου για την κατάσταση στην οποία αυτά βρίσκονται). Φαίνεται ακόμα να έχει τη στήριξη, θεωρητικά τουλάχιστον, της κυβέρνησης (όχι όλης όμως). Δείχνει πως ο Αμερικανικός παράγοντας στηρίζει την προσπάθειά του και είναι κοντά όταν χρειάζεται (τουλάχιστον επικοινωνιακά).
Ο Πάνος Ξενοκώστας και η ομάδα επιχειρηματιών που στηρίζουν την προσπάθεια για την ανάληψη της διοίκησης και εκμετάλευσης των ναυπηγείων της Σύρου (και όχι μόνο) ανήκουν στην οικογένια των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Έχοντας πετύχει ο καθένας στην επιχειρηματική του πορεία, ξεκινώντας από το μηδέν, έχουν όλοι και τη δύναμη αλλά και το όραμα να δημιουργήσουν αλλά και να κερδίσουν.
Όμως οι καλές προθέσεις δεν αποτελούν πάντα το κλειδί για την επιτυχία. Στην προκειμένη περίπτωση τα προβλήματα είναι και πολλά αλλά και σύνθετα. Και ναι μεν ο Πάνος Ξενοκώστας το παλεύει και σωστά και έξυπνα, προσπαθώντας να βάλει τα πράγματα σε μια ρεαλιστική και βιώσιμη πορεία, αλλά το μαχαίρι και το πεπόνι το έχει, ποιός άλλος, η κυβέρνηση. Στην πρόσφατη ΔΕΘ από το περίπτερο της ONEX πέρασαν πολλά κυβερνητικά στελέχη που χτύπησαν φιλικά στην πλάτη τον Πάνο Ξενοκώστα. Αλλά ποιά είναι η κατάσταση;
Η μεν πλευρά Ταβουλάρη (συμπεριλαμβανομένου και του ενδιάμεσου εργολάβου Σαββίδη εκ Χαλκίδος) έχει δει φως στο τούνελ και παρά τις διαβεβαιώσεις πως θα αποχωρήσει υπάρχουν ενέργειες με πολιτικό άρωμα που δείχνουν το αντίθετο.
Για να τρέξει το 25ετές σχέδιο εξυγίανσης της Σύρου απαιτούνται νομοθετικές ρυθμίσεις και μάλιστα αντίθετες με το μνημονιακό νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει για οφειλές προς το δημόσιο (φορολογικές και ασφαλιστικές). Θα πάρει η κυβέρνηση το ρίσκο να φέρει τέτοιες ρυθμίσεις προς ψήφιση τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν νομικές γνωμοδοτήσεις για το αντίθετο;
Ποιος είναι ο ρόλος του άλλου κυβερνητικού εταίρου Πάνου Καμμένου και πως έχει εκφραστεί για την όλη προσπάθεια; Είναι θετικός στο να αναλάβει η ONEX τα ναυπηγεία Σύρου, Ελευσίνας αλλά και Σκαραμαγκά ή παίζουν κι άλλοι σ’ αυτό;
Και ναι μεν υπάρχουν, και θα υπάρξουν κι άλλοι, πρόθυμοι επενδυτές αλλά για να γίνει αθτό θα πρέπει να υπάρχουν δουλειές. Οι εγκαταστάσεις του Νεωρίου δεν είναι σε θέση, με τις παρούσες συνθήκες, να φιλοξενήσουν μεγάλες κι επικερδείς εργασίες, κι αυτό το γνωρίζουν αρκετοί και κυρίως οι εργαζόμενοι. Η ειλικρινής και τίμια στάση του Πάνου Ξενοκώστα απέναντί τους δεν έτυχε της ανάλογης αποδοχής από το σύνολο των εργαζομένων καθώς κάποιοι απ’ αυτούς μάλλον προσδοκούν τη διατήρηση της παρούσας κατάστασης.
Τώρα αν κάποιος επενδυτής είναι διατεθιμένος να κάνει απόσβεση της επένδυσής του σε βάθος εικοσαετίας και με ρίσκο που έχει να κάνει με την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, τότε μάλλον ανήκει στην κατηγορία εκείνων που βλέπουν πολύ μακριά.
Τα αμερικανικά κεφάλαια που επενδύονται σε τέτοιου είδους δουλειές έχουν συνήθως από πίσω γεωστρατηγικά συμφέροντα της κυβερνήσεως των ΗΠΑ. Αυτό είναι και το κλειδί για να “βγεί” και η εν λόγω επένδυση. Η πίεση που μπορεί ν’ ασκήσει ο Αμερικανικός παράγοντας στην κυβέρνηση, αν έχει αυτή τη βούληση, ειναι ο μοναδικός τρόπος για να πάρει μπρος τόσο το Νεώριο όσο και τα υπόλοιπα ναυπηγεία που διεκδικεί η ONEX.
Κατά τ’ άλλα, αν ο Πάνος Ξενοκώστας έχει ποντάρει στα κουτσά άλογα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, μάλλον θα απογοητευτεί οικτρά.
Αν πάλι έχει εξασφαλίσει την Αμερικανική βοήθεια στο επίπεδο που απαιτείται είναι σε καλό δρόμο, αν πάλι δεν έχει εγγυήσεις γι’ αυτή καλό είναι να τις ψάξει αν θέλει να έχει θετικό επίλογο η αξιόλογη και σωστή προσπάθεια του ιδίου και των συνεργατών του.
Εμείς ευχόμαστε ολόψυχα να πετύχει, κι όποτε χρειάζεται θα χτυπάμε κανένα καμπανάκι για καταδεικνύουμε τον “κίνδυνο”.
