Του Χαράλαμπου Τζιγκουνάκη, Αντιστράτηγου ε.α.
Αυτό που ταλανίζει το δημόσιο βίο μας είναι οι περιπτώσεις για ορισμένες τρανταχτές περιπτώσεις ,υπερβολικού πλουτισμού που άφησαν τις χειρότερες των εντυπώσεων και έχουν γίνει ευρύτερα γνωστές..
Κι όμως η παράδοση των πολιτικών μας δεν ήταν αυτή…
Ο υπερβολικός και ξετσίπωτος πλουτισμός εκ της πολιτικής είναι μια κακή νεοελληνική πρακτική που υπήρχε και πριν την μεταπολίτευση, την οποία ελάχιστοι πολιτικοί μας έχουν ακολουθήσει..
Σε κάθε νομό της χώρας μας θα γνωρίζει ο καθένας σας πολιτικούς και υποψήφιους πολιτικούς που καταστράφηκαν οικονομικά στην προσπάθεια τους να αναμειχθούν στην πολιτική.
Το πλέον φωτεινό όμως παράδειγμα ιδανικής σχέσης πολιτικού με τον πλουτισμό είναι η περίπτωση του τέως Πρωθυπουργού στρατηγού Νικολάου Πλαστήρα(1883-1953) διατελέσας τρεις φορές πρωθυπουργός της χώρας.
Το παρακάτω γεγονός είναι ιστορικά καταγεγραμμένο και είναι πέρα για πέρα αληθινό…
Λίγες μέρες μετά την κηδεία του, οι συγγενείς του κατέγραψαν τα περιουσιακά του στοιχεία. Βρήκαν στην τσέπη του 216 δρχ. και δέκα δολάρια. Καμιά κατάθεση σε τράπεζα. Κανένα ακίνητο. Ούτε σπίτι δικό του δεν είχε.
Κάποτε, ο στενός του φίλος Γιάννης Μοάτσος είχε πάρει την πρωτοβουλία να του εξασφαλίσει μόνιμη στέγη, για να μην περιφέρεται εδώ και εκεί σε ξενοδοχεία και δωμάτια. Πήγε λοιπόν σε μια τράπεζα και μίλησε με το διοικητή.
“Τι;”, απόρησε εκείνος. “Ο Πλαστήρας δεν έχει σπίτι; βεβαίως θα του δώσουμε ό,τι δάνειο θέλει και μάλιστα με τους καλύτερους όρους. Πάρτε αυτό το έντυπο να το συμπληρώσει και να το υπογράψει. Το δάνειο θα εγκριθεί αμέσως.”.
Χαρούμενος έτρεξε στον Πλαστήρα να του αναγγείλει το ευχάριστο νέο. “Άιντε,ρε Γιάννη!”, του είπε. “Με τι μούτρα θα βγω στο δρόμο αν μαθευτεί πως εγώ, ο συνταξιούχος, πήρα τόσο δάνειο για σπίτι;”
Έσχισε το έντυπο στα τέσσερα και το πέταξε..
Μεγάλος, αθάνατος…
Δόξα και τιμή.
Περισσότερα άρθρα από την Χαράλαμπο Τζιγκουνάκη:
ΑΠΟΨΕΙΣ – ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΖΙΓΚΟΥΝΑΚΗΣ
