Γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης, Διεθνολόγος – Γεωστρατηγικός Αναλυτής – ιδρυτικό μέλος του Παρατηρητήριου Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας (ΠΕΜΑΣ)
Σε αντίθεση με τις συμβουλές πολλών αξιόπιστων ανθρώπων δίπλα στον Πούτιν να μην επέμβει στρατιωτικά στην Ουκρανία, εκείνος πήρε το θέμα επάνω του, κάνοντας αυτό που ξέρει και υπολογίζοντας σε μια γρήγορη προέλαση, σύλληψη του Ζελένσκι και άλλων “εθνικιστών”, εγκατάσταση μιας δικής του κυβέρνησης και αποχώρησης από την Ουκρανία.
Το σενάριο αυτό δεν του βγήκε.
Και θα δούμε πιθανότατα δυο εξελίξεις από εδώ και πέρα.
- Στο πεδίο, για μερικές μέρες ακόμα θα έχουμε σφοδρότατες επιθέσεις των Ρώσων και σφοδρή αντίσταση από τους Ουκρανούς. Πριν στηθεί ένα πραγματικό τραπέζι διαπραγματεύσεων, και οι δυο πλευρές θέλουν να έχουν όσο το δυνατό περισσότερα χαρτιά στα χέρια τους να διαπραγματευθούν. Λέω μερικές μέρες ακόμη, διότι κάθε μέρα που περνά, η ρωσική πλευρά είναι ολοένα και πιο αδύναμη (οικονομικά και διπλωματικά), ενώ η Ουκρανική πλευρά βγαίνει ολοένα και πιο κερδισμένη, ακόμη και αν χάνει στρατιωτικά.
- Ο Πούτιν μέχρι και πριν την επίθεση στην Ουκρανία ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης μέσα στη Ρωσία. Με την κίνηση που έκανε και τα απότοκα αυτής του της κίνησης έχει ναρκοθετήσει την δημόσια εικόνα του και την πολιτική του σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας.
Βάσει, λοιπόν, των δυο παραπάνω εκτιμήσεων και επειδή δεν φαίνεται στο ορίζοντα μια έντιμη λύση – κατά πως θα την ήθελε το καθεστώς της Μόσχας – ενδεχομένως ο Ρώσος πρόεδρος να επιχειρήσει τη μετατροπή του αυταρχικού καθεστώτος του σε ολοκληρωτικό σε ότι αφορά το εσωτερικό της χώρας και να επιδιώκει πλέον την πλήρη απομόνωση και την βίαιη διακοπή της αλληλεξάρτησης της ρωσικής κοινωνίας και οικονομίας από τη Δύση.
Επειδή όμως δεν βρισκόμαστε στο 1917, ούτε στο 1922 ή το 1979, το Ουκρανικό μέτωπο μπορεί σε λίγες μέρες να ηρεμήσει, όμως η πολιτική ένταση θα παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα, κάτι που θα κρατήσει τις τιμές της ενέργειας και των σιτηρών σε πολύ υψηλά επίπεδα. Θυμίζω ότι οι υψηλές τιμές καυσίμων και ενέργειας κρατούν ψηλά όλα τα κόστη παραγωγής, διανομής κλπ όλων των προϊόντων.
Μετά από δυο χρόνια πανδημίας, υψηλές τιμές και κατά πως φαίνεται στασιμοπληθωρισμός, θα αρχίσουν – αν δεν έχουν ήδη αρχίσει – να πονάνε το πορτοφόλι των ανθρώπων στη Δύση και το ακόμη χειρότερο σενάριο, να βγάζουν διαμαρτυρόμενους στους δρόμους τους ανθρώπους στα αναπτυσσόμενα και φτωχά κράτη.
Στα παραπάνω να προσθέσω τα ανησυχητικά μηνύματα μετεωρολόγων και περιβαλλοντολόγων που μιλούν για πρωτοφανή ξηρασία σε ζώνες παραγωγής βασικών τροφίμων.
Ενδέχεται λοιπόν η σημερινή πίεση προς το καθεστώς Πούτιν, αν το καθεστώς αυτό με τον ολοκληρωτισμό του αντέξει, να γυρίσει σε μπούμερανγκ για την Δύση και τις δικές της αδυναμίες σε μερικούς μήνες…
Και για να μην παρεξηγηθώ από αναγνώστες του ποδαριού, ξεκαθαρίζω ότι δεν γράφω την παραπάνω εκτίμηση για να πω τι καλά που θα τα πάει ο Πούτιν, αλλά τα γράφω για να δείξω προς τη δική μας Δυτική πλευρά ότι τα πράγματα πίσω από το λόφο δεν είναι ρόδινα και ότι ο κόσμος μας θα πρέπει να ετοιμάζεται για μια μακρά περίοδο – από τη μία αναταραχών και από την άλλη νέων εργαλείων διαχείρισης κρίσεων και κυρίως Πολιτικής Καινοτομίας που θα δώσει νέες διεξόδους σε υπαρκτά προβλήματα.
Περισσότερα άρθρα από το Βασίλη Κοψαχείλη:
