Η παγίδα του Θουκυδίδη – Το παίγνιο έχει και δράκο στο τέλος…!

ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ

Του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη , πτυχιούχου Παντείου, κάτοχου μεταπτυχιακού τίτλου  στις οικονομικές και πολιτικές επιστήμες και διδακτορικού στις Διεθνείς Σχέσεις  *

 

Αυτή η κινδυνολογία των ΗΠΑ για τον ενδεχόμενο  μιας ευρύτερης σύρραξης μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αρχίζει να θυμίζει μια “αυτοεκπληρούμενη προφητεία” που μπορεί να συμβεί επειδή, από τις συχνές επαναλήψεις, στο τέλος θα φαίνεται αναπόφευκτη.

Ο παππούς μας ο Θουκυδίδης θεωρείται ως πατριάρχης της ιστορίας επειδή, γράφοντας για τον Πελοποννησιακό πόλεμο, συνέθεσε μια θεωρία διεθνών σχέσεων η οποία για 2.500 χρόνια αποτελεί ακόμα χρήσιμο εργαλείο.

Αρκεί κανένας να διαβάσει τα αίτια που οδήγησαν στη σύγκρουση Αθήνας-Σπάρτης και θα του είναι εύκολο να ερμηνεύσει με κάποια λογική επάρκεια το νέο διεθνές παίγνιο που στήνεται.

ΗΠΑ και Ευρώπη, έφτασαν το ΝΑΤΟ μέχρι τα σύνορα της Ρωσίας, ενώ σε λίγο θα απαιτούσαν να εγκαταστήσουν πυραύλους ακόμα και στα πάρκα της Αγίας Πετρούπολης. Δεν αντελήφθησαν ή δεν θέλησαν να αντιληφθούν τις δικαιολογημένες ανησυχίες “εθνικής ασφάλειας” που έθετε η Μόσχα.

ΗΠΑ και Ευρώπη ουδέποτε απάντησαν πειστικά στο ερώτημα αν ήθελαν μια Ρωσία “ενσωματωμένη” στην Ευρώπη ή αν ήθελαν μια Ρωσία ως αντίπαλο δέος, ως εχθρό με άλλα λόγια. Ενας εχθρός είναι “χρήσιμος” για πολλούς λόγους. Από το να αυξήσεις τις αμυντικές δαπάνες, μέχρι να σου ξυπνήσουν εμπνεύσεις για φαλκιδεύσεις δικαιωμάτων.

Η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία κατέστη  ένα απόφευκτο γεγονός επειδή εξυπηρετούσε αρκετούς από τους μεγάλους παίκτες. Και ώ του θαύματος, εξυπηρετούσε και τις ΗΠΑ. Η παράταση της εισβολής, μπορεί να τις εξυπηρετεί ακόμα περισσότερο. Η Ρωσία φθείρεται οικονομικά, πολιτικά.

Η Ευρώπη αρχίζει να ζεί μέρες ψυχρού πολέμου και τα γεράκια απογειώνονται (η Γερμανία θα επενδύσει 100 δις στην άμυνα, οι σκανδιναβικές χώρες ανακαλύπτουν την υποχρεωτική στράτευση και τα πολεμικά μαχητικά κ.λ.π)

Η στενότερη προσέγγιση της Κίνας με τη Ρωσία, εξυπηρετεί τις ΗΠΑ. Ποιός μένει αμέτοχος και κυρίαρχος του παιχνιδιού;

Το παίγνιο φαίνεται ενδιαφέρον, αλλά έχει και δράκο στο τέλος.

Η Ρωσία είναι μια πυρηνική υπερδύναμη και ο λαός της συνηθισμένος στις στερήσεις. Διαπράττει ολέθριο σφάλμα όποιος  υποτιμήσει τις αντιδράσεις της.

Στο δια ταύτα:

  • Η κινδυνολογία για γενίκευση του πολέμου είναι ένα επικίνδυνο σενάριο που μπορεί να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες εξελίξεις, που θα οδηγήσουν στον όλεθρο, ακόμα και από λάθος.
  • Η Ρωσία είναι ήδη ηττημένη και αν ακόμα  “κερδίσει” τον πόλεμο, έχει ήδη χάσει σε όλα τα άλλα μέτωπα.
  • Θα πάρει χρόνια για να ορθοποδήσει στα προ της εισβολής επίπεδα.
  • Η “Δύση”  ήθελε μια ηττημένη Ρωσία. Την έχει. Μια ταπεινωμένη Ρωσία θα είναι μεγαλύτερος εχθρός.
  • ΗΠΑ και Ευρώπη πρέπει να δώσουν στη Ρωσία την ευκαιρία μιας “έντιμης”  απεμπλοκής από τον πόλεμο στην Ουκρανία, που σώζει τα προσχήματα.
  • Η παράταση του πολέμου οδηγεί προς τις πύλες της κολάσεως.

*ΥΓ. Τον όρο “Η Παγίδα του Θουκυδίδη” τον επινόησε το Graham Allison: Graham Allison, Destined for War: Can America and China Escape Thucydides’s Trap?, Houghton Mifflin Harcourt, 2017

 


Περισσότερα άρθρα από τον Κωνσταντίνο Τριανταφυλλάκη:

ΑΠΟΨΕΙΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΗΣ


 

*Ανάρτηση στο facebook

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ