Γράφει ο Νικόλαος Λαδιανός, δημοσιογράφος της ΕΡΤ3
Όσοι γνωρίζουμε την πραγματική φιλοσοφία και λειτουργία της στρατιωτικής οργάνωσης και ζωής, θεωρούμε ότι οι στρατιωτικές λύσεις πρέπει να επιβάλλονται όταν δεν υπάρχει χώρος για την ειρηνική επίλυση των διαφορών ή – πολύ περισσότερο- προκειμένου να εξασφαλίζουμε ένα ειρηνικό περιβάλλον για τις επόμενες γενιές.
Ο πόλεμος δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός. Τέλος!
Κι εδώ ακριβώς θέλω να σημειώσω κάτι σημαντικό. Επειδή βλέπω να υπάρχει (ξανά) μια ιδιόμορφη διχογνωμία εντός της ελληνικής κοινωνίας:
Τα φοβερά εγκλήματα που διαπράχθησαν σε πολλά σημεία του πλανήτη τις τελευταίες δεκαετίες, μα κυρίως στην Γιουγκοσλαβία μεταξύ 1990 -2000 (από πολλούς, για πολλούς, προς πολλούς),
ΔΕΝ δικαιολογούν επ’ ουδενί την μαζικότητα της Βίας που εφαρμόζει το καθεστώς Πούτιν στην Ουκρανία ή δυνητικά σε άλλες περιοχές, που αυτοβούλως θεωρεί δορυφόρους του. Αντιθέτως, οι επιλογές Πούτιν προδίδουν ουσιαστικά την αδυναμία του. Ο Πούτιν, πιθανότατα, είχε και άλλους τρόπους να επιβάλει τα συμφέροντα του.
Μην ξεχνάμε ότι με βάση τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών κάθε ανεξάρτητο κράτος έχει απόλυτο δικαίωμα να επιλέγει τις συμμαχίες και τους οργανισμούς όπου θέλει να ανήκει. Και μην ξεχνάμε πόση “αγαστή” συνεργασία έχουν καθεστώτα τύπου Ερντογάν και Πούτιν.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή…
Ας μην αναλωνόμαστε σε έριδες, που αύριο θα μας φανούν περιττές και επιζήμιες. Ούτε μπορούμε – μιλώ δυστυχώς εξ επαγγελματικής πείρας – να λύσουμε όλα τα προβλήματα του κόσμου!
Ας θυμηθούμε, τέλος, πως η Ελλάς ποτέ δεν ωφελήθηκε από “τυφλές” συμμαχίες.
“Ό,τι κάμομε, θα το κάμομε μοναχοί και δεν έχομεν ελπίδα καμμία από τους ξένους” , είπε ο αρχιστράτηγος Κολοκοτρώνης.
Να είμαστε γεροί και φωτισμένοι, να τιμούμε ανθρώπους σαν Εκείνον. Και να θυμόμαστε πως για την αληθινή Ελευθερία, την αληθινή Δημοκρατία, πρέπει να αγωνιζόμαστε καθημερινά.
Καλή 25η Μαρτίου!
Περισσότερα άρθρα από το Νικόλαο Λαδιανό:
