Του Σπύρου Σιδέρη, δημοσιογράφος και επικεφαλής του ibna.gr
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του ΙΒΝΑ, αυτή τη στιγμή υπάρχει στο τραπέζι ένα σχέδιο επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών μέσα από μια διαδικασία οικονομικής συνεργασίας, με τη βοήθεια των ΗΠΑ. Το κάν’ το όπως στο Κοσσυφοπέδιο και το Ισραήλ, είναι ένα σενάριο που κερδίζει πόντους για την ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Η κλιμάκωση της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με τις συνεχόμενες NAVΤEX της Τουρκίας για τις έρευνες του Oruc Reis στην Ανατολική Μεσόγειο, έχουν άμεση σχέση με την διακαή επιθυμία της Τουρκίας να οδηγήσει την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών σε διάλογο.
Δεν είναι νέα η επιθυμία της Τουρκία να πάει σε διάλογο με την Ελλάδα και να βρεθεί κοινός τόπος για συνεργασία. Όλα αυτά βέβαια με τους δικούς της όρους, κάτι που σημαίνει ότι θέλει να έχει τον πρώτο αλλά και τον τελευταίο λόγο σε κάθε είδους συνεργασίας.
Έχοντας καταφέρει να αποσυνδέσει την Κύπρο και το Κυπριακό από οποιαδήποτε συζήτηση με την Ελλάδα, λόγω της εστίασης της σε περιοχές που άπτονται της ελληνικής επικράτειας, αλλά και της επιλογής της Κυβέρνησης Μητσοτάκη να απομακρυνθεί από την πάγια θέση της Ελλάδας απέναντι στην Κύπρο, η Τουρκία οριοθετεί τον διάλογο, μέσα από το αποτύπωμα που αφήνει σε μη οριοθετημένες από την Ελλάδα περιοχές στην Ανατολική Μεσόγειο. Εξάλλου στην Κύπρο η Τουρκία παρανομεί, καθώς υπάρχει οριοθετημένη ΑΟΖ, ενώ με την Ελλάδα προκαλεί, χωρίς να παρανομεί όπως πιστεύει αλλά και αποδέχονται πολλοί στη διεθνή κοινότητα καθώς μιλούν για αμφισβητούμενα νερά.
Παρατηρώντας κανείς προσεκτικά τις κινήσεις της Τουρκίας μέσω του Oruc Reis, αμφισβητούνται περιοχές οι οποίες δεν έχουν οριοθετηθεί από την Ελλάδα ή δεν έχει γίνει χρήση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων (επέκταση από τα 6 στα 12 ν.μ).
Ενώ το τουρκικό ερευνητικό πλοίο παραβιάζει τα μη οριοθετημένα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Καστελόριζο μεταξύ 6 και 12 ν.μ. δεν παραβιάζει τα όρια της Συμφωνίας Οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας και Αιγύπτου, παρότι τη θεωρεί παράνομη ως συμφωνία.
Ο λόγος που δεν το κάνει είναι απλός. Η Τουρκία δρα σχεδόν πάντα στα όρια της νομιμότητας ή αλλιώς όπως αυτή θέλει να ερμηνεύει το Διεθνές Δίκαιο. Παρότι λέει ότι δεν αναγνωρίζει την Ελληνο-αιγυπτιακή χάραξη της ΑΟΖ, δεν την αγγίζει για δυο λόγους. Πρώτον γιατί είναι νόμιμη και το γνωρίζει, ασχέτως αν δεν την αναγνωρίζει δημόσια και δεύτερον επειδή συμφέρουν οι όροι της Συμφωνίας στην Τουρκία σε μια μελλοντική οριοθέτηση της με την Ελλάδα.
Η Τουρκία στην πραγματικότητα ενεργεί ως ένας καλός δικηγόρος που χρησιμοποιεί όλη τη νομολογία για να κερδίσει τη δίκη, είτε έχει δίκιο είτε άδικο ο πελάτης του.
Άμεση ενημέρωση τώρα και στο Google News – Ακολουθήστε το iEidiseis.gr στο Google News
Αυτό κάνει και τώρα η Τουρκία. Αυτό κάνει με τις εξόδους του Oruc Reis, ενώ συγχρόνως ενισχύει την επιχειρηματολογία της σε περίπτωση που υπάρξει προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο. Η κατά καιρούς δημοσιοποίηση χαρτών αλλά και αντίστοιχων υποθέσεων με την Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, δεν είναι τυχαίες, αλλά αποσκοπούν στην ενίσχυση των διαπραγματευτικών της όπλων.
Η Τουρκία θέλει διάλογο και διαμορφώνει την ατζέντα. Οι βεβιασμένες οριοθετήσεις της Ελλάδας με Ιταλία και Αίγυπτο, της δίνουν ισχυρά πατήματα για να διεκδικήσει περισσότερα από αυτά που, σε άλλη περίπτωση, θα μπορούσε να πάρει.
Δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις τόσο του Erdogan όσο και του Cavusoglu, αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας Οριοθέτησης Ελλάδας και Ιταλίας, που καλούσαν την Ελλάδα να κλείσουν μια αντίστοιχη Συμφωνία μαζί τους και να προχωρήσουν σε διάλογο χωρίς προϋποθέσεις.
Ούτε τυχαίες ήταν οι προσπάθειες της Τουρκικής πλευράς που πίεζαν με όλους τους τρόπους για να ξεκινήσουν οι απευθείας συνομιλίες με την Ελλάδα, κάτι που άγνωστο γιατί δεν έκανε αποδεκτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με αποτέλεσμα να έρθει η Γερμανική πρωτοβουλία, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Εδώ θα πρέπει να προστεθεί και ο Αμερικανικός παράγοντας ο οποίος επανακάμπτει στην περιοχή.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του ΙΒΝΑ, αυτή τη στιγμή υπάρχει στο τραπέζι ένα σχέδιο επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών μέσα από μια διαδικασία οικονομικής συνεργασίας, με τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Το κάν’ το όπως στο Κοσσυφοπέδιο και το Ισραήλ, είναι ένα σενάριο που κερδίζει πόντους για την ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η επιτυχία με τις συμφωνίες που έχουν επιτευχθεί μεταξύ Κοσσυφοπεδίου- Σερβίας αλλά και του Ισραήλ με τις Αραβικές χώρες δείχνει το δρόμο.
Η Τουρκία παρότι δεν το παραδέχεται ότι ισχύει, επεξεργάζεται την πρόταση. Η Ελλάδα θα κάνει ότι της πουν, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, αρκεί να μην εκπλαγεί ο Έλληνας Πρωθυπουργός όπως ο Aleksandar Vucic κατά τη διάρκεια της υπογραφής της Συμφωνίας Οικονομικής Ομαλοποίησης Βελιγραδίου Πρίστινα, όπου έψαχνε να βρει αν είχε υπογράψει την μεταφορά της Σερβικής Πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ. Αυτό όμως το σχέδιο μένει να φανεί αν θα προχωρήσει, καθώς κανείς δεν γνωρίζει τι θα συμβεί σε περίπτωση αλλαγής ηγεσίας στις ΗΠΑ.
Η Τουρκία θα συνεχίσει να προκαλεί πιέζοντας για διάλογο. Θα παίζει με τα όρια της Ελληνικής Κυβέρνησης για να την σύρει σε έναν διάλογο που ήδη οριοθετεί.
Δεν επιθυμεί πόλεμο. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Ακόμα και το casus belli είναι απλά ακόμα ένα σημείο πίεσης, καθώς σύμφωνα με ανώτερο Τούρκο Αξιωματούχο δεν υπάρχουν στρατιωτικές επιλογές ούτε στο casus belli, αφού σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η αντίδραση της Τουρκίας στην απόφαση της Ελληνική Βουλής να μεταβιβάσει την δυνατότητα στην Ελληνική Κυβέρνηση να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα.
Καμιά αναγραφή στην απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης δεν υπάρχει σε στρατιωτική δράση. Ακόμα κι εκεί, αυτό που επιθυμεί η Τουρκία είναι ο διάλογος και να μην πάρει μονομερώς απόφαση για επέκταση των χωρικών υδάτων χωρίς διάλογο, κατέληξε ο Τούρκος Αξιωματούχος σε μια off the record συζήτηση πριν από δυο βδομάδες στην Κωνσταντινούπολη.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις στο topics.gr
