Πόσο επικίνδυνη είναι η κυβερνητική αισιοδοξία και ο εφησυχασμός ότι η Τουρκία είναι …απομονωμένη

ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

Είχαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον οι χθεσινές δηλώσεις υψηλόβαθμων κυβερνητικών στελεχών στον απόηχο της προκλητικής στάσης της Τουρκίας με τις φιέστες μέσα στην Αγία Σοφία που αν μη τι άλλο δείχνουν ένα περίεργο εφησυχασμό αλλά και λίγο υπεροψία.

Δηλώσεις βέβαια που μάλλον δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από τις μεθοδικές κινήσεις που έχει αρχίσει πλέον να απλώνει η Τουρκία σε πολλά επίπεδα από τα Βαλκάνια, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο που δείχνει να μας περικυκλώνει επικίνδυνα. Ούτε ακόμα περισσότερο από το πως την αντιμετωπίζουν όλες οι μεγάλες χώρες οι ηγέτες των οποίων συνομιλούν με τον  Ερντογάν ως ίσος προς ίσο, ενώ όποτε χρειαστεί κλείνουν και δουλειές μαζί του. Οπότε το να επικαλείται η κυβέρνηση από το πρωί ως το βράδυ τις διεθνείς δηλώσεις καταδίκης και την αποτελεσματική αντιμετώπιση της υβριδικής επίθεσης στον Έβρο δεν αρκεί για να τους κάνει να νιώθουν πλημμυρισμένοι από αισιοδοξία.

Δήλωσε λοιπόν χθες με έμφαση ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης: 

«Αυτές οι νέου τύπου απειλές θα στραφούν εν τέλει εναντίον της Τουρκίας και του Ερντογάν γιατί «δημιουργούν μια πολύ μεγάλη συσπείρωση στο πλευρό της Ελλάδας. Για πρώτη φορά εμείς βρισκόμαστε στο τιμόνι του οδηγού της διπλωματίας απέναντι στην Τουρκία».

Μεγάλη κουβέντα φυσικά ότι είμαστε «στο τιμόνι του οδηγού της διπλωματίας απέναντι στην Τουρκία» όταν μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο ΥΠΕΞ και ΥΕΘΑ προσπαθούσαν μαζέψουν τα ασυμμάζευτα και να πείσουν το εσωτερικό ακροατήριο για το αν έχουν μπει ή όχι Τούρκοι σε ελληνικό έδαφος.

Από την άλλη ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας εκτίμησε χθες ότι  «η χώρα μας είναι αυτή τη στιγμή στην πιο ισχυρή θέση, που ήταν όλα τα προηγούμενα χρόνια, αναπτύσσοντας διμερείς και πολυμερείς επαφές …με την υπεύθυνη στάση μας σε όλα τα διεθνή fora έχουν αποδοκιμαστεί οι τουρκικές προκλητικές ενέργειες και στην Ανατολική Μεσόγειο και στην κυπριακή ΑΟΖ. Έχουν αποδοκιμαστεί τα άκυρα μνημόνια που έχει υπογράψει η Τουρκία με την κυβέρνηση της Λιβύης».

Όπως έχει αποδειχτεί βέβαια η Τουρκία και ο Ερντογάν, αυτές τις «αποδοκιμασίες» στα διεθνή fora τις έχει για «ψωμοτύρι» και προωθεί τα σχέδιά του κανονικά και στην πράξη όπως στην κυπριακή ΑΟΖ και στη Λιβύη.

Η Ντόρα Μπακογιάννη από την άλλη, φωνή με την πολιτική βαρύτητα σε χθεσινή συνέντευξή της αναφερόμενη στο φράγμα στον Έβρο εκτίμησε ότι το θέμα είναι τεχνικό, όπως είπε ο Τούρκος πρέσβης και καθησύχασε ότι «αυτή τη στιγμή δεν έχουμε δείγματα ότι η Τουρκία επιχειρεί να γκριζάρει τον Έβρο». Αυτή η σιγουριά βέβαια και όταν μιλάμε ειδικά για την Τουρκία, θα έπρεπε να μας εξηγήσει από που πηγάζει, καθώς η «γειτονική» χώρα φέτος μετά από πολλά χρόνια πραγματοποιεί υπερπτήσεις πάνω από τον Έβρο.

Από που προκύπτει λοιπόν τόση αισιοδοξία από την κυβέρνηση που σχεδόν τα στελέχη της υποστηρίζουν ότι είμαστε και «καβάλα στο άλογο» και έχουμε πάρει στο «κυνήγι» την Τουρκία. Μήπως θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη συγκράτηση γιατί στον Έβρο κερδήθηκε μόνο μια μάχη και δε μπορούμε να πορευόμαστε στον απόηχό της μονίμως;

Ναι η Τουρκία και ο Ερντογάν, έφαγαν γερό «χαστούκι» στον Έβρο, στήνουν προκλητικές και προσβλητικές φιέστες για να αντιμετωπίσουν το εσωτερικό τους πρόβλημα με την κοινωνία, έχουν μεγάλο οικονομικό πρόβλημα, απειλούνται από δυτικά και ανατολικά.

Αυτά όμως δεν είναι δείγματα υποτίμησης της Τουρκίας. Η γεωστρατηγική πολιτικής της Τουρκίας έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον και δεν είναι ζήτημα του προέδρου Ερντογάν. Τα όνειρα της «Γαλάζιας Πατρίδας» δεν είναι σημερινά και δε θα σταματήσουν λόγω των όποιων συγκυριών, ενώ θα συνεχίσει δημιουργώντας επεισόδια και να αξιώνει από αυτά που δεν δικαιούται.

Η Τουρκία το έχουμε ξαναγράψει επιδιώκει να γίνει μεγάλη περιφερειακή δύναμη, αλλά κυρίως να γίνει δύναμη που να μπορεί να αποφασίζει μόνη της, χωρίς να χρειάζεται την έγκριση άλλων μεγάλων δυνάμεων και θέλει την Ελλάδα συνέταιρο που θα την ακολουθεί ως …επαρχία. Για να πετύχει το στόχο της χρησιμοποιεί τα πάντα: Θρησκεία, ανθρώπους, οικονομία, πολιτική, εκβιασμούς, απειλές, παράνομες συναλλαγές.

Γι΄αυτό και είναι αλήθεια ότι δημιουργεί εντύπωση η τόσο μεγάλη «αισιοδοξία» και σιγουριά για την επιτυχία των καταγγελιών στα διεθνή …fora! Μήπως τα στελέχη της κυβέρνησης ξέρουν ή αντιλαμβάνονται κάτι διαφορετικά; Αλλά το θέμα είναι αυτή η σιγουριά μη μας βρει μπροστά σε απρόσμενες καταστάσεις απροετοίμαστους, γιατί πολύ απλά δεν προβλέψαμε τα όσα γίνουν όταν ακόμα μπορούσαμε…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ