Σαν σήμερα, στις 11.30 το πρωί της 4ης Αυγούστου 1975 το πρώτο Mirage F-1CG της Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α.) με κωδικό «101» απογειωνόταν από την αεροπορική βάση του Μον-ντε-Μαρσάν στη νοτιοδυτική Γαλλία.
Πενήντα λεπτά αργότερα, έκανε μια δίωρη στάση στη βάση της Οράνζ στη νοτιοανατολική Γαλλία. Στις 17.10 της ίδιας ημέρας ο τότε Αντισμήναρχος Αλέξανδρος Μαμάης γινόταν ο πρώτος χειριστής της Π.Α. που προσγείωνε στην 114 Πτέρυγα Μάχης (ΠΜ) στην Τανάγρα το πρώτο από τα σαράντα Mirage F-1 που θα επιχειρούσαν πάνω από το Αιγαίο για τα επόμενα 28 χρόνια (αποσύρθηκαν οριστικά το 2003). Λίγες ώρες αργότερα θα ακολουθούσε το δεύτερο Mirage F-1CG (με κωδικό «102») με χειριστή τον επισμηναγό Χαρίλαο Γκανά.
Από την επομένη της άφιξής του στην Τανάγρα και για δύο χρόνια, έως τον Ιούλιο του 1977, ο Αλέξανδρος Μαμάης έγινε ο πρώτος της 342 Μοίρας Παντός Καιρού με την ονομασία «Σπάρτη», έμβλημα τον Λεωνίδα και μότο το «Μολών Λαβέ». Τον Οκτώβριο του 1975, παρουσία του τότε υπουργού Εθνικής Αμυνας Ευάγγελου Αβέρωφ, πραγματοποιήθηκε και η επίσημη τελετή ένταξης των πρώτων αεροσκαφών της 342 ΜΠΚ.
Το σύνολο των αεροσκαφών είχε παραδοθεί έως το 1978. Ωστόσο, ήδη από τον Μάιο του 1976 η 342 ΜΠΚ ήταν πλήρως επιχειρησιακή, με χειριστές και τεχνικούς ετοιμοπόλεμους. Τα πρώτα αεροσκάφη εντάχθηκαν άμεσα στον επιχειρησιακό ρόλο τους (Readiness) και συμμετείχαν στο σύνολο των προγραμματισμένων ασκήσεων. Τα Mirage F-1CG παρότι είχαν ως βάση την 114 Π.Μ. στην Τανάγρα βρίσκονταν παντού στο Αιγαίο. Από την 130ή Σμηναρχία Μάχης (Σ.Μ.) στη Λήμνο και την 135η Σ.Μ. στη Σκύρο έως την 126η Σ.Μ. στο Ηράκλειο και την 134η Σ.Μ. στη Σαντορίνη, ήταν πάντα τα τελευταία που προσγειώνονταν μετά τις αποστολές αναχαίτισης.
Προτού ο κ. Μαμάης μεταβεί στη Γαλλία το 1975 για να εκπαιδευθεί αρχικά σε θεωρητικό επίπεδο (με τη χρήση προσομοιωτών πτήσης) στη Ρενς και εν συνεχεία σε πραγματικές συνθήκες στο Μον-ντε-Μαρσάν με το Mirage F-1, είχε περίπου δεκαπέντε χρόνια σε F-86E. Η εμπειρία της μετάβασης, τότε, στο νέο αεροσκάφος, το Mirage F-1 ήταν, αποκαλυπτική, ιδιαιτέρως δε αφού ο τύπος αυτός είχε ενταχθεί μόλις πριν από δύο χρόνια στη γαλλική αεροπορία. Ως εκ τούτου το «crash-test» αυτού του αεροσκάφους έγινε στο Αιγαίο.
Η ένταξή του στην Π.Α. έφερε μια διαφορετική φιλοσοφία από την υπάρχουσα, διαφορετικά όπλα και τεχνογνωσία σε πολλούς τομείς, όπως για παράδειγμα η ύπαρξη προηγμένου (για την εποχή) ραντάρ και αυτόματο πιλότο. Το Mirage F-1 ήταν το πρώτο μαχητικό της Π.Α. που διέθετε συστήματα που ήταν άγνωστα έως τότε και στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Διέθετε συσκευές προειδοποίησης εγκλωβισμού από εχθρικά ραντάρ τύπου ALR-66, ραντάρ τύπου Cyrano IV, ενώ ο αυτόματος πιλότος και το σύστημα ελέγχου πτήσεως (FCS) αποτελούσαν τεχνολογίες αιχμής που δεν ξεπεράστηκαν παρά μόνο τη δεκαετία του ’80 (τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ισορροπία δυνάμεων Ελλάδας – Τουρκίας).
Ήταν εντυπωσιακό το γεγονός ότι παρά την εκτεταμένη πτητική του εκμετάλλευση, δεν παρουσίασε κανένα δομικό πρόβλημα και οιάριστες πτητικές επιδόσει του, δεν ήταν θεωρητικές αλλά είχαν δοκιμαστεί επανειλημμένως πάνω από το Αιγαίο. Όποια εμπλοκή και να υπήρχε το τουρκικό αεροσκάφος που βρισκόταν απέναντι στο Mirage F-1 δεν τα κατάφερνε ποτέ».
Τα αεροπλάνα πετούσαν 24 ώρες το 24ωρο. Ολο το προσωπικό, ιπτάμενο και τεχνικό, ξεπερνούσε τα όριά του και τελικά με αυτή την προσπάθειά του κατέστησαν το Mirage F-1 φόβητρο των Τούρκων στο Αιγαίο.
«Μάρτυρας» της αξιοπιστίας του αεροσκάφους αυτού ήταν ότι οι περισσότεροι ιπτάμενοι της Π.Α. ήθελαν να πετάξουν Mirage F-1CG. Το 2003, όταν έπεσε η αυλαία για το πρώτο από τρεις γενιές Mirage της Π.Α., με περισσότερες από 160.000 ώρες πτήσης, είχε «αποσβέσει» την επένδυση που έκανε το ελληνικό κράτος.
Πηγή: kathimerini.gr
