Tριμερής συνάντηση Ελλάδας, Τουρκίας, Γερμανίας πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο, ανέφεραν αργά χθες το βράδυ κυβερνητικές πηγές.
Με τη διαφορά ότι η αναφορά έγινε αφού πρώτα «μαρτύρησε» τη συνάντηση ο ίδιος ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου και έγινε γνωστό σε όλα τα ΜΜΕ και στη συνέχεια απλά το Μαξίμου ήρθε να το επιβεβαιώσει.
Δεν είναι τυχαίο που όπως οι «κυβερνητικές πηγές» αναφέρουν η συνάντηση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Γερμανίας η οποία έχει κάνει πλέον ξεκάθαρο από την ανάληψη της Προεδρίας της ΕΕ ότι θέλει πάση θυσία να στήσει τραπέζι διαλόγου Ελλάδας – Τουρκίας για «να τα βρούμε».
Δύσκολα λοιπόν θα μπορέσει να αποφύγει η κυβέρνηση τα εύλογα ερωτήματα που από χθες έχουν αρχίσει να τίθενται αλλά και οι απορίες. Είχε να κρύψει κάτι από τη συνάντηση και από αυτά που συζήτησε και την κράτησε μυστική; Ακόμα μεγαλύτερη είναι η απορία για το αν υπήρξε συμφωνία να κρατηθεί μυστική η συνάντηση. Γιατί αν υπήρχε τότε η κυβέρνηση ουσιαστικά πιάστηκε «κορόιδο» από τους Τούρκους που την μαρτύρησαν. Εκτός κι αν ήταν αυτή η «συμφωνία» να τη μαρτυρήσουν δήθεν οι Τούρκοι ώστε να πάρουν αυτοί την ευθύνη της αποκάλυψης και να αποφευχθούν οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας και κυρίως στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος.
Όπως και να έχει το τελευταίο διάστημα και όπως προαναφέρθηκε με επιμονή της Γερμανίας υπάρχει μια υπερκινητικότητα στα ελληνοτουρκικά και μια επιδίωξη «αποκλιμάκωσης της έντασης» η οποία όμως συμπληρώνεται από επιθυμία να υπάρξει διάλογος και συνεννόηση.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ έχει αναλάβει το τελευταίο διάστημα ρόλο «γεφυροποιού» των «διαφορών» Ελλάδας και Τουρκίας. Δε δίστασε όμως σε δηλώσεις του να υποστηρίξει ότι «Υπάρχουν κάποιες διαφορές μεταξύ γειτονικών χωρών, ιδίως σε σχέση με την υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα και υπάρχει μεγάλη διαφωνία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας».
Ουσιαστικά ο Ευρωπαίος αξιωματούχος με τις ενέργειές του προσπαθεί να επιβάλει τον ελληνοτουρκικό διάλογο για να λυθούν οι «διαφορές», ένας διάλογος που εξυπηρετεί μόνο την Τουρκία η οποία έχει μόνο να κερδίσει με βάση και τις αξιώσεις της σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τσαβούσογλου χθες «πανηγύρισε», καθώς θεωρεί ότι μετά την τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη – Ερντογάν τη μυστική συνάντηση στο Βερολίνο αλλά και λίγο πριν τις δηλώσεις Μπορέλ θεωρεί ότι ξεκίνησε ο διάλογος Ελλάδας – Τουρκίας για τον οποίο δεν αφήνει και αυταπάτες που θα οδηγήσει δηλώνοντας: «με διάλογο μπορούμε να επιλύσουμε αυτά τα ζητήματα. Εμείς συμφωνούμε για συνεργασία και διαμοιρασμό αλλά είμαστε εναντίον στη μονομερή επιβολή κυρώσεων.
Αυτή η ευρωπαϊκή ή για να το πούμε πιο σωστά Γερμανική επιδίωξη να μας καθίσει με την Τουρκία στο τραπέζι του διαλόγου είναι που κωλυσιεργεί και τις κυρώσεις στην Τουρκία για τις παρανομίες της. Και αυτές που δήθεν έχουν αποφασιστεί αλλά και αυτές που ζήτησε προχθές ο ΥΠΕΞ Ν. Δένδιας. Η Γερμανία έχοντας αποδεδειγμένα πείσει τους πάντες ότι βάζει πάνω από όλα τα συμφέροντα που έχει με την Τουρκία επιδιώκει να σύρει την Ελλάδα σε διάλογο και διαπραγματεύσεις που μόνο να χάσει έχει.
Το ερώτημα είναι όμως ποια είναι η επιθυμία και τακτική της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στις επιδιώξεις αυτές; Οι επίσημες δηλώσεις του Πρωθυπουργού και των Υπουργών μήπως μας κρύβουν συμφωνίες που γίνονται πίσω από κλειστές πόρτες;
