Του Λάμπρου Τζούμη, Αντιστράτηγου ε.α. *
Υπάρχουν ορισμένοι που φτάνουν στο σημείο να βάψουν την ελληνική σημαία με τα χρώματα της Ουκρανίας για να δείξουν τη συμπαράστασή τους στον λαό της Ουκρανίας που δοκιμάζεται.
Άλλοι με σημαίες των ΗΠΑ στέλνουν μηνύματα και κάνουν συστάσεις και μαθήματα για τα περί ρεαλισμού, ενδοτισμού και ελληνοτουρκικών.
Κάποιοι φτάνουν στο σημείο να συγκρίνουν το “ΟΧΙ” του Μεταξά το 1940 με τον ηθοποιό κ. Ζελένσκι.
Ρεαλισμός είναι να βλέπεις την πραγματικότητα και να μην ζεις σε “ροζ συννεφάκια.” Το 1940 ο Μεταξάς προετοίμαζε την Ελλάδα για την επίθεση από χρόνια.
Ακόμα και σήμερα τα οχυρά της “γραμμής Μεταξά” παραμένουν σημείο αναφοράς για αμυντικές επιχειρήσεις.
Ποια ήταν η προετοιμασία της Ουκρανίας; Η επιστράτευση που ανακοίνωσε ο κ. Ζελένσκι πραγματοποιήθηκε μετά την έναρξη της ρωσικής επίθεσης.
Που είναι οι ουκρανικές εφεδρείες για επιθετική επιστροφή, προκειμένου όχι απλά να διώξουν τους Ρώσους από το έδαφός τους αλλά να τους φτάσουν ακόμα και στη Μόσχα;
Σε ότι αφορά τα ελληνοτουρκικά:
Ρεαλισμός είναι να εξοπλιστείς κατάλληλα και να μην έχεις ψευδαισθήσεις ή να “κλαψούριζεις” να έλθουν οι δυτικοί να σε σώσουν όπως κάνει ο κ. Ζελένσκι.
Το “τι θέλετε να κάνουμε, πόλεμο με την Τουρκία;” που επικαλούνται κάποιοι για την Ουκρανία, το έλεγαν και το λένε αυτοί που επί χρόνια για να ικανοποιήσουν τις μνημονιακές υποχρεώσεις σχετικά με την κατάσταση που οδήγησαν την χώρα είχαν εγκαταλείψει τις Ε.Δ.
Αυτοί που έλεγαν θα το ρισκάρουμε με την Τουρκία ή αυτοί που έβαλαν την κόκκινη γραμμή στα 6 ν,μ. στις έρευνες του Oruc Reis.
Ρεαλισμός είναι να τα βλέπεις νωρίτερα όλα αυτά και να κάνεις σωστές πολιτικές επιλογές, να προετοιμαστείς κατάλληλα και όχι όταν ο εχθρός έχει φτάσει στα 10 km από την πρωτεύουσα της χώρας σου.
Δυστυχώς για την Ουκρανία και τον λαό της που δοκιμάζεται η ηγεσία της είναι κατώτερη των περιστάσεων.
Περισσότερα άρθρα από το Λάμπρο Τζούμη:
