Του Αλέξανδρου Δρίβα, Διεθνολόγου -Συντονιστή του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ – Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council) *
Στη δεκαετία του 1990 και μέχρι και την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα κάνουν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα κάποιες εκδόσεις βιβλίων που έχουν μέσα σε ”κεφάλαιά” τους τον Ερμή τον Τρισμέγιστο, τα UFOs, το Δωδεκάθεο, τον Ιησού Χριστό , την Ομάδα Έψιλον και τελικά… στον ”Πούτιν πουτινιές” , κερδίζουν οι Ρώσοι…
Αυτό το αφήγημα ήταν γεμάτο με ”λευκές” και ”μαύρες” αδελφότητες και είχε στόχο να γεμίσει το μεταφυσικό κενό που η παρηκμασμένη Δύση άφησε. Το κατασκεύασμα αυτό φαινόταν αστείο όμως σημάδι παρακμής είναι πάντα όταν το επικίνδυνο το νομίζουμε για αστείο. Μετά, ίδια αφηγήματα με λίγες προφητείες, λίγη κηραλοιφή, λίγη γεωπολιτική από το πανέρι, πήραν τη σκυτάλη.
Τελικά, όλα αυτά τα κουρέλια μπήκαν στον αργαλειό για να κάνουν ”ύφασμα” άλλες ”θεωρίες” από περιθωριακούς καθηγητές που δυστυχώς τα ΜΜΕ τους θεώρησαν “εναλλακτικούς” και από μηδενικά έγιναν νούμερα. Σήμερα εκτελούν το σχέδιο που στην Αμερική εκτελείται από τα Sixties με ”χίπηδες” κτλ. Τότε όλα έμοιαζαν ”αυθόρμητα”. Σήμερα ”ανακαλύπτουμε” οτι δεν είναι.
Η Ελλάδα έκανε όχι μόνο καλά (για μένα ήταν αυτονόητο πάντα) που συντάχθηκε με την πλευρά που συντάχθηκε. Δεν είναι συζητήσιμος ο στρατηγικός πρσανατολισμός ο οποίος δεν έχει μόνο ποσοτικά χαρακτηριστικά αλλά αντανακλά και ποιον τρόπο ζωής θέλουμε να έχουμε. Εδώ θα χρειαστεί κάποια επεξήγηση.
Είναι η Δύση τα τελευταία χρόνια αυτή που θέλουμε; Όχι. Τι θέλουμε; Να διορθωθεί γιατί σε αντίθεση με τις ”εναλλακτικές” συμμαχίες, η Δύση μπορεί να διορθωθεί ενώ η Ανατολή, όχι.
Το να ζει όπως θέλει ένας λαός είναι πολύ σημαντικό και οι πρώτοι που το γεύονται και μακάρι να έχουν το μυαλό να το απολαμβάνουν, είναι αυτοί που ”εξορθολογίζουν” εισβολές λόγω προτιμήσεων ηγεσίας. Ήθελα να ήξερα αν τους άφηνε ο Βλαδίμηρος να πουν το παραμικρό αν ζούσαν εκεί που θαυμάζουν.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να ανήκει κάπου για να ανήκει. Πρέπει να πρωταγωνιστεί. Αυτός είναι ο στόχος. Οι ελληνικές αξίες είναι εκείνες που λείπουν από τη Δύση και έφτασε στο κατάντημα να δέχεται κάθε είδους εισβολή (συμμετρική ή ασύμμετρη) παθητικά και να νοιάζεται για τη διαίρεση κοινωνιών μέσα από παράξενα δικαιωματικά κινήματα τα οποία μάλιστα ήταν δημιουργήματα της ΕΣΣΔ στον Ψυχρό Πόλεμο και οι όψιμοι λάτρεις του Ντούγκιν θα τα βρουν στο βιβλίο Τέταρτη Πολιτική Θεωρία, ως μέσα αποδυνάμωσης της Δύσης από μέσα.
Ο Ντούγκιν έχει ένα όραμα που το λέει ”εθνικομπολσεβικισμό” και είναι ακριβώς η μετενσάρκωση του Εθνικοσοσιαλισμού πριν ο Στράσερ χάσει τα ”σοσιαλιστικά” του προνόμια στο κόμμα των Ναζί. Τον εθνικομπολσεβικισμό μπορείτε να τον σκεφτείτε σαν σύζευξη του προλετάριου με εθνική συνείδηση και όχι ταξική. Μια ”ένωση” της σοβιετικής ιδεολογίας και του τσαρικού παρελθόντος της Ρωσίας πριν το 1917.
Θα δείτε κινήματα στη Δύση τα οποία είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση αυτής της κοινωνικής μηχανικής. Ένα luben προλεταριάτο το οποίο δημιουργήθηκε από την πολύ κακή πολιτική της Δύσης, μέσα στη Δύση και το οποίο έχει δημιουργηθεί όχι για να διορθώσει τη Δύση (δυνάμεις σαν τη Ρωσία δε θέλουν διόρθωση) αλλά για να την καταστρέψει μια και καλή. Αυτά τα κινήματα δεν είναι μόνο τα γνωστά περί σεξουαλικού προσανατολισμού, είναι οτιδήποτε ”anti”. Η δημιουργία ”συνδικάτων” είναι πάγια τακτική υπονόμευσης και φτιάχνει εξίσου και τα δύο αντίπαλα μέρη προκειμένου να διαιωνίζεται η σύγκρουση.
Μπορεί ελεύθερα κάποιος να κάνει τη δική του μελέτη στο διαδίκτυο, κοιτώντας σχόλια για τον πόλεμο. Μέσα σε μια δικαιολόγηση του Πούτιν (τις περισσότερες φορές μάλιστα υπέρ του) υπάρχουν ονόματα ”καθηγητών” που εκθειάζονται , μετά αρχηγών κομμάτων ακροδεξιών που μπήκαν φυλακή ή είναι ακόμη έξω, μετά ότι ο ιός είναι ένα ψέμα τι και αν χάσαμε συγγενείς από αυτόν.
Τελικά, η ελληνική κοινωνία συνεχίζει να υφίσταται τις συνέπειες των αποτυχημένων δυτικών πολιτικών (όπως όλες οι χώρες πχ στη Γερμανία το AfD) και τελικά να προσχωρεί σε άλλα στρατόπεδα. Είναι καθαρός νόμος της αγοράς. Αν δε βρίσκεις δίπλα σου το κατάστημα που θες, πας μακριά να το βρεις. Η απομάκρυνση της Δύσης από παραδοσιακές της αρχές, έφερε τη μεγάλη ευκαιρία σε άλλες δυνάμεις που έχουν περισσότερο σκλάβους παρά πολίτες (τα τελευταία χιλιάδες χρόνια) να ρίξουν τη ζαριά τους.
Τα περισσότερα κόμματα στην Ευρώπη που έχουν τέτοιες αντιλήψεις χρηματοδοτούνται εδώ και χρόνια, υπάρχει μια καλή ανάλυση του Atlantic Council πάνω σε αυτό (πληκτρολογώντας το με pro-russian parties in Europe) αλλά και βιβλίο του Καθηγητή κ. Κλάψη (στα αγγλικά). Ο ρόλος της ομοδοξίας με τη Ρωσία είναι ξακάθαρος όμως σε τέτοια κινήματα κατασκευασμένα, δεν τονίζονται οι διαφορές αλλά οι ομοιότητες. Πχ η θέληση της Ρωσίας να εξαφανίσει την Ελληνορθόδοξη Οικουμενικότητα δεν αναφέρεται.
Συμπέρασμα: Δε φταίνε οι συμπολίτες μας οι οποίοι δεν πρόλαβαν να μελετήσουν και ξαφνικά άκουσαν και διάβασαν αυτές τις ”γοητευτικές” θεωρίες οι οποίες τους λένε ”πιόνια” και έτσι τους καθησυχάζουν από πιθανές ευθύνες. Αυτοί που φταίνε είναι οι κατασκευαστές και όσοι μετά κάνουν τη ”διανομή”.
Η ελευθερία του λόγου είναι ο πυρήνας της κάποτε ακμάζουσας δυτικής δημοκρατίας. Οι καιροί και το ίδιο το σύστημα θα τους πετάξουν έξω. Υπομονή και αν δεν είναι κακόβουλοι οι συμπολίτες μας, δείξτε κατανόηση. Λόγω έλλειψης υπεύθυνου και ρομαντικού πατριωτισμού, πέσαν θύματα επικίνδυνων ανθρώπων που για δικούς τους λόγους θέλουν να αφήσουν καμένη γη.
Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστήσει στην αφύπνιση της Δύσης γιατί έχει στη δική της γλώσσα όλα όσα συνέστησαν κάποτε τη Δύση. Η Ελλάδα δεν έχει καμία δουλειά με ”Θούλες” και θεωρίες εθνικομπολσεβίκων. Έχουμε πολλή θάλασσα για να μην τους φάει η αλμύρα όλους εκείνους που δηλητηρίασαν τους Έλληνες καβάλα στο άλλοθι της ”ελευθερίας του λόγου”.
