Η Ρωσία μπήκε σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει και αυτό την καθιστά επικίνδυνη

ΡΩΣΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Του Αλέξανδρου Δρίβα, Διεθνολόγου -Συντονιστή του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ – Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council) 

 

Οι πόλεμοι έχουν στάδια. Κάθε στάδιο έχει τις επιπτώσεις του. Το λάθος που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι (άθελά τους) είναι οτι κρίνουν έναν πόλεμο σαν ένα ποδοσφαιρικό ματς. Βραχυπρόθεσμα θα συμβούν πράγματα τα οποία δε θα επαναλαμβάνονται συνεχώς.

Η ΕΣΣΔ ξεκίνησε πόλεμο στο Αφγανιστάν όταν η ενέργεια ήταν πάλι ψηλά σε τιμές. Η Ρωσία δεν ”κερδίζει”. Η Ρωσία διαχειρίζεται χασούρα. Δεν είναι ”κέρδος” να πουλάς μισοτιμής στην Κίνα.

Η Κίνα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές. Η κρίση στην Ε.Ε. θα μειώσει τη ζήτηση (και) για κινεζικά προϊόντα, χώρια το οτι ετοιμάζεται η Ε.Ε. για επαναπροσδιορισμό των εμπορικών της σχέσων με την Κίνα (προς τα κάτω). Άρα τι θα την κάνει τόση ενέργεια όταν η παραγωγικότητα θα μειωθεί;

Η Ρωσία μπήκε σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει. Αυτά που γίνονται στο Χάρκοβο το αποδεικνύουν. Επειδή ακριβώς η Ρωσία θα χάσει τον πόλεμο αυτό την καθιστά πολύ επικίνδυνη. Η Ρωσία θα έχει μείωση του ΑΕΠ φέτος κατά 8%. Σε έτος που αυξήθηκαν οι τιμές της ενέργειας. Φανταστείτε τι έπεται. Η Ρωσία μέχρι το τέλος της δεκαετίας θα είναι μια χώρα που θα αποδεικνύει οτι από το 1991 και μετά, όπως και η Ε.Ε. από το 2005 και μετά, συνεχώς φθίνει. Η Ρωσία είναι πολύ μικρή οικονομικά και δημογραφικά για την τεράστια έκτασή της, της οποίας η ακεραιότητα μάλιστα, θέλει τεράστιες δαπάνες στην άμυνα.

Το ”πάει στην αγκαλιά της Κίνας” είναι πιο πολύ μύχιος πόθος αντιαμερικανών παρά πραγματικότητα γιατί η Ρωσία, αυτή τη στιγμή, θρέφει μισοτιμής στην ενέργεια, το θηρίο που θα την καταπιεί. Εδώ θα είναι η σοφία των Αμερικανών και αυτό ουσιαστικά παίζεται στην Ουκρανία. Ένα κούρεμα της Ρωσίας και μια νέα αμερικανορωσική σχέση η οποία σήμερα μας είναι αδιανόητη, όπως άλλωστε ήταν το 1942 μια Γερμανία στο άρμα της Δύσης ως ηττημένη το 1950. Το 1942 η Γερμανία φαινόταν οτι θα κερδίσει τον πόλεμο. Η Ρωσία αν δεν εγκαταλείψει με κάποιον ευφυή τρόπο την Ουκρανία, θα χάσει πολλά στην Αρκτική.

Όλα αυτά τα λέμε που και που (όχι συχνά γιατί είναι απαγορευμένες λέξεις στην ίδια πρόταση το ”Ρωσία” και ”ήττα” στην Ελλάδα με τόσους γραφικούς και ανόητους που περιέγραφαν έναν ρωσικό κόσμο που θα μας κατακτήσει) ενώ η Ρωσία πεθαίνει ”ένδοξα” στην Ουκρανία.

Όλες οι επιστημονικές αναλύσεις αλλά και το ίδιο το στρατηγικό σκεπτικό των ΗΠΑ (να φθείρουν τη Ρωσία στην Ουκρανία μέχρι ευθανασίας) δεν μπορούν να ακουστούν στην Ελλάδα καθώς ο αντιαμερικανισμός είναι πολύ ισχυρός και οι άνθρωποι που ξεγέλασαν τα ΜΜΕ με το ”παππού παππού παραμύθι!” στηρίζουν και εκμεταλλεύονται το συναίσθημα οργής του κόσμου για μια Δύση η οποία δεν μας δίνει τον καλύτερό της εαυτό. Η απόγνωση αυτή, οδηγεί πολύ κόσμο στο να πιστέψει οτι πρέπει να ταυτιστεί με κάτι άλλο. Παρόλα αυτά, το μέλλον της Ρωσίας είναι ζοφερό.

Απογοητεύτηκα πολύ από τη στρατηγική του Πούτιν ο οποίος τα πήγαινε περίφημα μέχρι τις 24/2. Εκεί μου απέδειξε οτι και εκείνος (δυστυχώς) δεν είναι ρεαλιστής. Είναι ένας άνθρωπος που τον οδηγεί σε αποφάσεις ένα μεγάλο τραύμα. Εν προκειμένω, η αναπόφευκτη διάλυση της ΕΣΣΔ. Η Ρωσία δεν μπορεί να κερδίσει τις ΗΠΑ, όσο και αν ουρλιάξει για το αντίθετο κάποιος γραφικός σε κανάλια ή αν κάνει προβλέψεις Καζαμία και Ονειροκρίτη κομμένες και ραμμένες σε αυτό που θα ήθελε να δει. Η ανάλυση πάσχει από απομάγευση και έτσι πρέπει να παραμείνει. Οι ΗΠΑ έχουν πολύ περισσότερους συντελεστές ισχύος και παραγωγική διαφοροποίηση σε σχέση με την Ρωσία και ακόμη και ο πιο ακραίος Ρώσος γνωρίζει οτι η Ρωσία δεν προορίζεται για να γίνει η πρώτη μεταξύ ίσων μεγάλη δύναμη του πλανήτη.

Θα το πούμε ξανά: Να προσέχετε πολύ όσους σας λένε τα παραμύθια με το happy end που θέλετε. Εσείς κοιμάστε ήσυχα αλλά αυτοί σας κοροϊδεύουν.

Μια καλή απόφαση για τη Ρωσία, μιας και ελέγχει πλήρως την ενημέρωση στο εσωτερικό της, θα ήταν να παρουσιάσει ως ”πέρας τον επιχειρήσεων” (επιτυχημένο) τις ζημιές που παθαίνει από την Ουκρανία, διότι οι Ουκρανοί θα χειρίζονται όλο και καλύτερα προηγμένα δυτικά όπλα. Το να ζητάς όπλα από το Ιράν και από τη Βόρεια Κορέα, σημαίνει ό,τι και η δολοφονία της Ντούγκινα εντός ρωσικού εδάφους. Ότι δεν έχει τον έλεγχο των βασικών παραγόντων του πολέμου. Κάτι που σαφώς μπορεί να την οδηγήσει σε παράλογες κινήσεις.

ΥΓ: Καλά για την Ελλάδα όσα γίνονται σε Χάρκοβο. Να βλέπουν ορισμένοι στην Τουρκία ότι δεν είναι ό,τι πιο σοφό να πράττεις όσα λένε οι μουρλοί που αναφέραμε παραπάνω σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Ο πόλεμος δεν είναι τσακωμός στην παιδική χαρά

 


Περισσότερα άρθρα από τον Αλέξανδρο Δρίβα:

ΑΠΟΨΕΙΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΡΙΒΑΣ


 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ