Η πρόσφατη ιστορία με τα πυρομαχικά που ΔΕΝ πουλήθηκαν στη Σαουδική Αραβία είναι μια από τις πολλές αποτυχημένες προσπάθειες του ΥΕΘΑ. Με μια σειρά μεγαλεπήβολων σχεδίων και εντυπωσιακών δηλώσεων, ο Πάνος Καμμένος προσπάθησε πολλές φορές να προκαλέσει ενθουσιασμό για τις ενέργειές του.
Από τα πολλά που έχουμε ακούσει και έχουμε κατά καιρούς προσπαθήσει να κατανοήσουμε, από την πλευρά του υπουργού, έχουμε απορήσει πραγματικά για τους στόχους του. Με ένα άρωμα υπερρεαλισμού στις ζωγραφιές του ο ΥΕΘΑ προσπαθεί να κάνει μεγαλά και σπουδαία έργα που θ’ αφήσουν ιστορία στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ότι ο ίδιος είναι “άρρωστος” με το Στρατό το ξέρουν κι οι πέτρες. Η θέση του στο πολιτικό σκηνικό, που βρήκε τρύπα και τρύπωσε, έχει πολλάκις αμφισβητηθεί. Όπως επίσης έχουν αμφισβητηθεί και οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί για να κάνει μπάμ.
Η δουλειά με τα πυρομαχικά και την πώλησή τους στη Σαουδική Αραβία δεν είναι κάτι περισσότερο από μια ακόμα πολλά υποσχόμενη προσπάθεια, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα έως τώρα. Ούτε πώληση, ούτε λεφτά, ούτε προκοπή είδαμε κι απ’ αυτό. Το σκηνικό με τον ταξίαρχο που έγινε πρώτη είδηση τις τελευταίες ημέρες έλαβε χώρα τον Αύγουστο. Όσο για την όλη ιστορία ακουμπάει τα όρια του γελοίου. Αν δεν ήταν παρών ο Α/ΓΕΣ Αλκιβιάδης Στεφανής για να πάρει πάνω του το θέμα και να δώσει λύση, τότε θα είχαμε μεγάλες πλάκες.
Η πολιτική εκμετάλευση του γεγονότος από σύσωμη την αντιπολίτευση, αποδεικνύει την προχειρότητα με την οποία η αντιπολίτευση προσπαθεί να εκμαιεύσει οφέλη από τραγελαφικές καταστάσεις χωρίς ουσία. Η μεγαλομανία του ΥΕΘΑ και το πάθος του για σπουδαίες “κατακτήσεις” ισότιμες του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τη μία και η αντιπολιτευτική τακτική σε επίπεδο κουτσομπόλας της γειτονιάς από την άλλη, δίνουν τον τόνο της βλακώδους αντιπαράθεσης.
Όσο για τον ταξίαρχο αυτός έκανε απλά τη δουλειά του. Τα υπόλοιπα όλα είναι ιστορίες για λαϊκή κατανάλωση. Μακάρι να υπήρχαν κι άλλοι σαν κι αυτόν. Η ιστορία με τους Σαουδάραβες που έχουν πληρεξούσιο Έλληνα βρωμάει απ’ όλες τις πάντες. Καμία αραβική χώρα δεν εξουσιοδοτεί τρίτους για να την εκπροσωπήσει. Υπάρχουν σαφείς διαδικασίες για το πως γίνονται οι δουλειές με τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών. Από μόνο του το γεγονός αυτό αποτελεί στοιχείο που παραπέμπει την όλη ιστορία σε άλλες εποχές, αυτές της Χαλιμάς.
Τότε που τα παραμύθια είχαν μια άλλη αύρα, χωρίς κατ’ ανάγκη τη χρήση Στρατονομίας, κοινοβουλευτικού ελέγχου και δημοσιογραφικής κάλυψης. Η Χαλιμά βέβαια είχε και ταλέντο και φαντασία, συνδυασμός που λείπει και από την πολιτική ζωή αλλά και από την πρεμούρα του ΥΕΘΑ για επιτυχίες.
