Και ξαφνικά μας προκύπτει “λύση”. Βασισμένη στην αφελή “συμπεριφορά” Καραμανλή στο Βουκουρέστι αλλά και στην πιεστική πολιτική των ΗΠΑ για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του κρατιδίου των Σκοπίων.
Εδώ και κάμποσα χρόνια, από τότε που αποφασίσαμε να ασχοληθούμε σοβαρά με το Σκοπιανό, δεν έχει γίνει καμία σοβαρή προσπάθεια επίλυσης τους προς όφελος της Ελλάδας.
Έχει ενδιαφέρον το παρακάτω βίντεο:
Η πάγια θέση Σαμαρά, η πλήρης σύμπτωση απόψεων του με τον Ανδρέα Παπανδρέου, οι παλινωδίες Μητσοτάκη, η αδιαφορία του Σημίτη και η αφέλεια του Καραμανλή (ανιψιού), υπήρξαν καταστροφικές. Εν τω μέσω της κρίσης, οι κυβερνήσεις Γ. Παπανδέου, Σαμαρά και Τσίπρα – Καμμένου, λίγα είχαν και να πούν και να κάνουν. Και ξαφνικά μας προκύπτει “λύση”. Βασισμένη στην αφελή “συμπεριφορά” Καραμανλή στο Βουκουρέστι αλλά και στην πιεστική πολιτική των ΗΠΑ για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του κρατιδίου των Σκοπίων, η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου “διαπραγματεύτηκε”.
Επί της ουσίας δηλαδή έβγαλε το σκασμό και σύρθηκε σε συνομιλίες χωρίς να εξασφαλίσει κανένα ουσιαστικό όφελος για τη χώρα. Ο Νίκος Κοτζιάς, υπάκουα και έξυπνα, έφερε τα πράγματα εκεί που του είπαν: Στο ονοματολογικό και στο Σύνταγμα των Σκοπίων. Κι έτσι το πρόβλημα “λύθηκε”. Η απόρρητη αλληλογραφία μεταξύ κυβέρνησης και ειδικού διαπραγματευτή ΟΗΕ για το θέμα, που δεν είναι και τόσο απόρρητη, είναι αποκαλυπτικότατη. Αν διαρρεύσει, γιατί θα διαρρεύσει, θα προκαλέσει πολύ γέλιο αλλά και κλάμα. Ειδικά στα σημεία που ο Μάθιου Νίμιτς “δίνει” εντολές για τη διαπραγμάτευση αλλά και τη “λύση”.
Με μια κουβέντα: Η εντολή ήταν να σώσουμε τα Σκόπια γιατί κινδυνεύει η ασφάλεια στην περιοχή λόγω των εσωτερικών πιέσεων των Αλβανών του κρατιδίου για απόσπαση και ένωση με την Αλβανία και τους Κοσσοβάρους. Κι εμείς είπαμε ναι, ως οφείλαμε, γατί είμαστε οικονομικά κατεστραμένοι και πολιτικά αδύναμοι. Τι φέραμε; Τη λύση για το κράτος των Σκοπίων, δηλαδή είσοδο στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με διασφάλιση των συνόρων τους αλλά και της οντότητάς τους ως κράτος. Τι κερδίσαμε; Ένα μεγάλο μπράβο από το “μεγάλο αφεντικό” το οποίο μπορεί να μεταφραστεί ποικιλοτρόπως και κυρίως οικονομικά. Γιατί εκεί πονάμε περισσότερο.
Αν αυτό θεωρείται πολιτικός ρεαλισμός, η παραχώρηση του ονόματος Μακεδονία, υπό όποιους όρους, είναι σίγουρο πως θα προκαλέσει τριγμούς στο μέλλον στην ασφάλεια της Ελλάδας. Αλλά προφανώς τότε ούτε οι Τσίπρας – Καμμένος θα είναι κυβέρνηση ούτε και κανείς άλλος θα μπορεί να πει κουβέντα. Έχει σημασία να πούμε πως οι ΑΝΕΛ και ο αρχηγός τους ήταν ενήμεροι για τη “διαπραγμάτευση” εξ’ αρχής. Τώρα τι φτηνά κολπάκια θα γίνουν θα δείξει το μέλλον.
Α, και κάτι τελευταίο: Η συμφωνία μπορεί και να μη γίνει. Όχι επειδή εμείς θα την καταψηφίσουμε, αλλά επειδή κάποιοι Σκοπιανοί κύκλοι δεν είναι “καλά και υπάκουα παιδιά”.
