Η στόχευση του Θεσμού των ΕΔ και οι ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας να τον προστατεύσει

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου , Ιστορικού- Διεθνολόγου *

Εδώ και λίγα 24ωρα βρισκόμαστε, όσοι έμμεσα, άμεσα ή από απλό ενδιαφέρον έχουμε σχέση με το Θεσμό των ΕΔ, απέναντι σε μία αήθη στόχευσή του. Ωστόσο αυτό, ήταν το αποτέλεσμα ενός “προαποφασισμένου”, όπως αποδεικνύεται, “εγκλήματος”, καθώς εδώ και ένα τουλάχιστον δίμηνο μέσω της σχετικής αρθρογραφίας μας αναδείξαμε το πρόβλημα, μέσα από την απαράδεκτη στόχευση που γινόταν και εξακολουθεί να γίνεται στο πρόσωπο του επικεφαλής των ΕΔ της χώρας, του Α/ΓΕΕΘΑ.

Η φυσική εξέλιξη ενός τέτοιου νοσηρού κλίματος δε θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο από την εξάπλωση της ασθένειας, ως ένα νέο στέλεχος Covid για να μιλάμε με σύγχρονους όρους, και στα υπόλοιπα κλιμάκια των ΕΔ, παγιώνοντας την αντίληψη στο λαό (γιατί αυτοί είναι οι αναγνώστες των απαράδεκτων άρθρων), ότι ο Θεσμός περνάει κρίση.  Η αλήθεια είναι ότι δόθηκε και η αφορμή (καθώς εάν υπήρχαν αίτια θα πρέπει να διαφωτήσουν το λαό οι παροικούντες της Ιερουσαλήμ)  με τη διαρροή λεπτομερειών της συζητήσεως που έλαβε χώρα στο συμβούλιο της περασμένης Δευτέρας υπό τον Πρωθυπουργό με θέμα το μέλλον του εξοπλιστικού προγράμματος του ΠΝ.  Και ενώ το πιο σοβαρό είναι αυτό και θα έπρεπε άμεσα να διερευνηθεί το ποιος και κυρίως το γιατί έκανε τη διαρροή και να ληφθούν τα δέοντα μέτρα,  δημιουργήθηκε ένα τοξικό κλίμα εν μέσω δημοσιευμάτων που το καθένα ανέπτυσσε τη δική του συλλογιστική ανάλογα με το αποτέλεσμα που επιδίωκε. Ωστόσο όλο αυτό το τοξικό κλίμα, πρέπει να σημειώσουμε, δεν έχει αντίκτυπο μόνο στο λαό, καθώς απομειώνεται η εμπιστοσύνη του στις ΕΔ, αλλά δημιουργεί και άβολες καταστάσεις κυρίως ανάμεσα στα εν ενεργεία στελέχη των ΕΔ.

Και τα ερωτήματα που τίθενται από έναν απλό πολίτη αυτής της χώρας, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τη δεδομένη περίοδο βρισκόμαστε αντιμέτωποι ως κράτος με την ακραία ρητορική της Τουρκίας, είναι ποιους εξυπηρετεί αυτή η κρίση εντός των εθνικών ΕΔ και γιατί έχει επιλεγεί το συγκεκριμένο timing για να ξεσπάσει αυτή η “τεχνητή” κρίση;

Η πρώτη σκέψη που περνά από το μυαλό, είναι ότι αφορά μία “τεχνητή” κρίση, αυτή που προέκυψε εντός των ΕΔ, μια και κανείς επίσημος μηχανισμός του Κράτους μέχρι στιγμής δεν βγήκε να τοποθετηθεί επί των θεμάτων που αναφέρονται στα άρθρα- λιβέλους που παρά τη διάσταση του περιεχομένου τους (καθώς μιλούν για αμυντικούς εξοπλισμούς, πρόσωπα που εκπροσωπούν ως επικεφαλής των ΕΔ κτλ), αντιμετωπίζονται, όπως αποδεικνύεται, ως “κουτσομπολίστικες ειδήσεις”.   Μήπως πάλι υπάρχει δόση αλήθειας σε όλο αυτό, είτε μιλάμε για τη διαρροή είτε για το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων οπότε όντως έφτασε η ώρα να ακουστεί το “Huston we have problem”;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι μη δίνοντας τη δέουσα σημασία οι αρμόδιοι και μη λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα δίνουν τη δυνατότητα τα δημοσιεύματα αυτά να διαβάζονται από εχθρούς και “φίλους”και να διαμορφώνουν άποψη για τη κατάσταση των εθνικών ΕΔ. Και είναι ευθύνη των καθ’ ύλην αρμοδίων να βγούνε και να ξεκαθαρίσουν, εάν αυτά που διαβάζουν οι πολίτες και ακούγονται από εδώ και από εκεί είναι αλήθεια ή ψέματα, μία “τεχνητή” κρίση, όπως αναφέραμε προηγουμένως, ή μία πικρή αλήθεια. Διότι αν είναι αλήθεια αλίμονο.

Και ποιοι είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι που οφείλουν να προστατεύσουν τον Θεσμό; Μα φυσικά πρώτα και κυρίαρχα το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Αλήθεια, τα δημοσιεύματα αυτά που όλο αυτό το διάστημα ο αρμόδιος Υπουργός έβλεπε να απομειώνουν την υπόσταση της στρατιωτικής Αρχής, δηλαδή του Α/ΓΕΕΘΑ, τα αντιμετώπιζε ως μία κριτική που γίνεται σε ένα δημόσιο πρόσωπο; Μήπως δεν στάθμισε, ως αποδεικνύεται, ο κ. Παναγιωτόπουλος με την πρέπουσα προσοχή, όλη αυτήν την επίθεση στο πρόσωπο του κ. Φλώρου που με εντατικότερους ρυθμούς ξέσπασε την περίοδο που βαλλόταν η ελληνική Κυβέρνηση  με το ζήτημα των υποκλοπών, θέλοντας ουσιαστικά αυτοί οι κύκλοι που σκοπίμως δημιούργησαν αυτήν την ένταση να πλήξουν ακόμα περισσότερο τον ίδιο τον κυβερνητικό μηχανισμό;

Και γιατί όλη αυτήν την κρίση εντός των ΕΔ πρέπει να τη συνδέσουμε με πρόθεση να πληγεί η Κυβέρνηση  από συγκεκριμένους κύκλους; Γιατί πολύ απλά η νυν ηγεσία των ΕΔ ορίστηκε από την Κυβέρνηση (όπως διαχρονικά συμβαίνει βάσει Συντάγματος). Κάτω υπό το πρίσμα αυτό, οφείλει να προστατευθεί από την πολιτική ηγεσία της, όπως αυτή γνωρίζει και έχει τα θεσμικά μέσα και πολύ περισσότερο την υποχρέωση να την προστατεύσει ως Θεσμό.

Δυστυχώς, ο κ.Παναγιώτοπουλος μη ενεργώντας, όπως όφειλε να ενεργήσει, όταν έβλεπε ότι βαλλόταν με απαράδεκτο τρόπο και με αίολα επιχειρήματα το πρόσωπο του Α/ΓΕΕΘΑ, έπρεπε αφενός να αναμένει όλο αυτό που γίνεται το τελευταίο διάστημα και ουσιαστικά εκθέτει και τον ίδιο ως την πολιτική Αρχή του Θεσμού, αφετέρου, όσο σκληρό και να ακούγεται αυτό, δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων που του ανέθεσε (και εμπιστεύτηκε την πολιτική διοίκηση) ο επικεφαλής της Κυβέρνησης να είναι ο πολιτικός προϊστάμενος των ΕΔ, και να προστατεύσει τον Θεσμό.

Και μάλιστα αυτή η περίεργη αν μη τι άλλο στοχοποίηση σε απαράδεκτο επίπεδο που ως χείμαρρος με εμμονικό τρόπο στοχεύει στον Α/ΓΕΕΘΑ, τελικά έπληξε και ένα συγκεκριμένο Όπλο που αυτήν την περίοδο ελκύει την ένταση με την Τουρκία, και είναι το ΠΝ, με την ευκαιρία που έδωσε μια διαρροή πληροφοριών ενός Συμβουλίου  υπό το Πρωθυπουργό της χώρας.  Το δίχως άλλο πρωτάκουστες καταστάσεις, ίσως και μοναδικές στο … γαλαξία μας οι διαρροές σε τέτοιο επίπεδο και τόσο κλειστό κύκλο, αν είναι αληθινές βέβαια.  Μάλιστα ξέσπασε σε ένα χρονικό διάστημα που ο πρωθυπουργός ως ο επικεφαλής του Κράτους βρίσκεται στις εργασίες του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη , δίνοντας τη διπλωματική μάχη απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα. Από αυτό και μόνο μπορεί να γίνει αντιληπτό ποιον ουσιαστικά στοχεύει η ένταση αυτή, και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν αυτοί οι κύκλοι.

Όμως η δημιουργία τέτοιου κλίματος ειδικά σε μία εποχή που, όπως αναφέραμε, κάθε άλλο παρά είναι δόκιμη λόγω της προκλητικότητας της γειτονικής χώρας, αυτό σημαίνει, εκτός των άλλων, ότι στοχεύεται, ΕΥΤΥΧΩΣ ΑΝΕΠΙΤΥΧΩΣ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ, η απομείωση του ηθικού του στρατεύματος.  Με ό, τι αυτό συνεπάγεται και κυρίως να σημειωθεί, ότι αυτοί που τα διαβάζουν αυτά που γράφονται (και δεν εννοούμε τους φίλους) έχουν γνώση στρατηγικής και ψυχολογικού συμπεριφορισμού.

Τη δεδομένη στιγμή αυτό που πρέπει να πούμε με εμφατικό τρόπο είναι, ότι το κακό έχει ήδη γίνει. Το εύλογο ερώτημα που εγείρει ο κάθε νοήμων άνθρωπος είναι αν αντέχει ο λαός, η κυβέρνηση αλλά κυρίως τα ίδια τα στελέχη των ΕΔ να γίνονται μάρτυρες αυτού του διασυρμού του Θεσμού, υποβαλλόμενοι καθημερινά στο μαρτύριο ανάγνωσης πληροφοριών, πολλά εκ των οποίων “πεζοδρομιακού” επιπέδου των οποίων  η πραγματικότητα είναι δύσκολο να διασταυρωθεί. Μια αντικειμενική απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι ….. ΟΧΙ… και είναι χρέος των θεσμικών αρχών της χώρας να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία των ΕΔ άμεσα στα πλαίσια των υφισταμένων διαδικασιών, που ορίζει το Σύνταγμα.

Είναι τελείως ανήθικο για τους οποιοδήποτε λόγους, που ακόμα αυτοί οι λόγοι έχουν να κάνουν είτε ενδεχομένως με πολιτικούς “σκελετούς” που θέλουν να βρίσκονται μόνιμα στο πολιτικό προσκήνιο, είτε ενδεχομένως με στρατιωτικούς “σκελετούς” (για τους οποίους μιλούν και γνωρίζουν οι παροικούντες της Ιερουσαλήμ) που επιδιώκουν  να διαφεντεύουν με το “έτσι θέλω” και στο όνομα της προϋπηρεσίας τους τις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και τα Σώματα στα οποία προϋπήρχαν, να βάλλεται τη δεδομένη στιγμή ο Θεσμός των ΕΔ.  Πιο ανήθικο ακόμα να χρησιμοποιούνται με τόσο αισχρό τρόπο οι ΕΔ από πολιτικές παρατάξεις που ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για αυτές μόνο και μόνο για να επιτείνουν τη πολιτική αστάθεια και να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα (και κάθε άλλο παρά αναφέρομαι σε οικονομικά συμφέροντα).

Η πολιτική ηγεσία και κυρίως ο πολιτικός προϊστάμενος της Εθνικής Άμυνας οφείλει με τις ενέργειές του να προστατεύσει τόσο τον Θεσμό των ΕΔ που είναι ο πυλώνας για την ασφάλεια της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας όσο και η Ελληνική Κυβέρνηση, ώστε απρόσκοπτα και χωρίς κιτρινισμό για τις επιλογές της, να ασκεί τα καθήκοντα που της έθεσε ο ίδιος ο λαός.


Περισσότερα άρθρα από την Άννα Κωνσταντινίδου:

ΑΠΟΨΕΙΣ – ΑΝΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ


 

 *Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός – Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΑΠΘ (Νομικής Σχολής και Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ), Εξωτερική Συνεργάτιδα της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και της Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ